Naar inhoud springen

сын

Uit WikiWoordenboek
enkelvoud meervoud
nominatief сын сыновья́
сыны́
genitief сы́на сынове́й
сыно́в
datief сы́ну сыновья́м
сына́м
accusatief сы́на сынове́й
сыно́в
instrumentalis сы́ном сыновья́ми
сына́ми
locatief о сы́не о сыновья́х
о сына́х

сын m

  1. (familie) zoon
    У них родился сын.
    «Hun werd een zoon geboren.»
    Сыны́ оте́чества — «De zonen des vaderlands.»