Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Deltametryna
|
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(1R,3R)-3-(2,2-dibromowinylo)-2,2-dimetylocyklopropano-1-karboksylan [(S)-cyjano-(3-fenoksyfenylo)metylu]
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| numer WE: 258-256-6
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C22H19Br2NO3
|
| Masa molowa
|
505,20 g/mol
|
| Wygląd
|
białe kryształki lub proszek[1]
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
52820-00-5
|
| PubChem
|
40585
|
| DrugBank
|
DB13600
|
| SMILES
|
CC1(C(C1C(=O)OC(C#N)C2=CC(=CC=C2)OC3=CC=CC=C3)C=C(Br)Br)C
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C22H19Br2NO3/c1-22(2)17(12-19(23)24)20(22)21(26)28-18(13-25)14-7-6-10-16(11-14)27-15-8-4-3-5-9-15/h3-12,17-18,20H,1-2H3/t17-,18+,20-/m0/s1
|
| InChIKey
|
OWZREIFADZCYQD-NSHGMRRFSA-N
|
|
|
|
| Niebezpieczeństwa
|
| Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
|
|
|
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
| Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[5]
|
|
|
|
|
| Zwroty H
|
H331, H301, H410
|
| Zwroty P
|
P261, P273, P301+P310, P311, P501
|
|
|
| Europejskie oznakowanie substancji
|
| oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
| Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[5]
|
|
|
Toksyczny
(T)
|
Groźny dla
środowiska
(N)
|
|
|
|
| Zwroty R
|
R23/25, R50/53
|
| Zwroty S
|
S1/2, S24, S28, S36/37/39, S38, S45, S60, S61
|
|
|
| Temperatura zapłonu
|
100 °C[1][3]
|
| Numer RTECS
|
GZ1233000
|
| Dawka śmiertelna
|
LD50 2,526 mg/kg (szczur, dożylnie)
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
Deltametryna – organiczny związek chemiczny, syntetyczny insektycyd z grupy pyretroidów.
- ↑ a b c d Deltamethrine, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 510145 [dostęp 2011-02-05] (niem. • ang.).
- ↑ a b Deltamethrin, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-20] (ang.).
- ↑ a b Deltametryna (nr PS2071) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ a b Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ a b Deltametryna, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).
