U-987
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki |
2 października 1942 |
| Wodowanie |
2 czerwca 1943 |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby |
8 lipca 1943 |
| Zatopiony |
15 czerwca 1944 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
na powierzchni 769 t |
| Długość |
67,1 m |
| Szerokość |
6,20 m |
| Zanurzenie |
4,74 m |
| Napęd | |
| na powierzchni 3200 KM w zanurzeniu 750 KM | |
| Prędkość |
na powierzchni 17,7 w. |
| Zasięg |
na powierzchni 8500 Mm (10 w.) |
| Uzbrojenie | |
| 5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm | |
| Załoga |
43 |
U-987 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VIIC z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Hilmar-Karl Schreyer[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Okręt został włączony do 5. Flotylli U-Bootów (Kilonia) celem szkolenia i zgrania załogi. Od marca 1944 roku jako jednostka bojowa w składzie 1. (Brest), później 11. Flotylli (Bergen).
2 lutego 1944 roku, jeszcze w trakcie szkolenia na Bałtyku, doszło do kolizji i zatopienia patrolowca.
28 maja 1944 roku U-987 wyruszył z Stavanger w swój pierwszy rejs bojowy na wodach arktycznych. 15 czerwca 1944 roku na zachód od Narwiku wynurzony U-987 został wykryty przez brytyjski okręt podwodny HMS „Satyr”, który wystrzelił w jego kierunku salwę sześciu torped. Dwie z nich eksplodowały przedwcześnie, ale kolejne dwie trafiły zygzakującego U-Boota, który zatonął wraz z całą, 53-osobową załogą.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów [T. 2], Ścigani : 1942-1945. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 978-83-89656-28-5.
- Geoffrey Jones: Submarines versus U-boats. Londyn: W. Kimber, 1986. ISBN 0-7183-0626-0.
- U-987. www.uboat.net. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).