2 Front Ukraiński
Sztandar 2 Frontu Ukraińskiego z Muzeum Sił Zbrojnych FR w Moskwie | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1943 |
Rozformowanie |
1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
generał armii Iwan Koniew |
Ostatni |
generał armii Rodion Malinowski |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa Operacja jasko-kiszyniowska Operacja debreczyńska Oblężenie Budapesztu Operacja Frühlingserwachen Operacja wiedeńska | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość | |
Skład |
patrz: struktura organizacyjna |
2 Front Ukraiński (ros. 2-й Украинский фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Utworzony 20 października 1943 z Frontu Stepowego[1]. Front prowadził operacje w kierunku na Kirowograd i Krzywy Róg oraz walki na prawobrzeżnej Ukrainie (24 grudnia 1943 – 17 kwietnia 1944) z niemiecką Grupą Armii "A" (przemianowaną 15 kwietnia na Grupę Armii "Südukraine") i wyszedł na linię: Krasnoilsk, Pascani, Orgiejew, Dubosary. W okresie 20 sierpnia – 29 września 1944 wraz z 3 Frontem Ukraińskim wykonał operację jasko-kiszyniowską, w wyniku której zniszczył większość sił Grupy Armii "Südukraine", wyzwolił Rumunię i wyszedł na granice Węgier i Bułgarii.
W okresie 6 – 28 października 1944 wraz z 4 Frontem Ukraińskim wykonał operację użhorodzką (zw. też debreczyńską), w tym samym czasie wraz z 3 Frontem Ukraińskim operacje budapeszteńską (29 października – 13 lutego 1945), zakończoną zlikwidowaniem w lutym 1945 budapeszteńskiego zgrupowania wojsk niemieckich.
6 – 15 marca 1945 brał udział w operacji balatońskiej, a od 16 marca – 13 kwietnia wraz z 3 Frontem Ukraińskim w operacji wiedeńskiej przeciw niemieckiej Grupie Armii "Süd", zajmując 13 kwietnia Wiedeń i eliminując z wojny Węgry i Austrię. W maju 1945 wraz z częścią sił 1 i 4 Frontu Ukraińskiego wykonał operację praską przeciw części sił niemieckiej Grupy Armii "Mitte" oraz Grupie Armii "Ostmark".
Rozformowany 11 maja 1945.
Dowództwo Frontu
[edytuj | edytuj kod]Dowódcy:
- gen. armii (od 20 lutego 1944 marszałek) Iwan Koniew – do 21 maja 1944
- gen. armii (od 10 września 1944 marszałek) Rodion Malinowski
Szefowie sztabu:
- gen. płk Matwiej Zacharow[2]
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Początkowy skład:
- 4 Gwardyjska Armia
- 5 Gwardyjska Armia
- 7 Gwardyjska Armia
- 37 Armia,
- 46 Armia,
- 52 Armia,
- 53 Armia,
- 57 Armia,
- 5 Gwardyjska Armia Pancerna,
- 5 Armia Lotnicza[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 147.
- ↑ Plikus (kier.) 1968 ↓, s. 179.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.