Przejdź do zawartości

Alexandre-Joseph-Charles Derouineau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexandre-Joseph-Charles Derouineau MEP
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1898
Blaison-Gohier

Data i miejsce śmierci

30 września 1973
Blaison-Gohier

wikariusz apostolski Junnanu
Okres sprawowania

1943 - 1946

arcybiskup Kunmingu
Okres sprawowania

1946 - 1973

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Towarzystwo Misji Zagranicznych w Paryżu

Diakonat

26 maja 1923

Prezbiterat

22 grudnia 1923

Nominacja biskupia

8 grudnia 1943

Sakra biskupia

19 marca 1944

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 marca 1944

Miejscowość

Guiyang

Konsekrator

Jean Larrart MEP

Współkonsekratorzy

Louis-Gabriel-Xavier Jantzen MEP,
Alexandre-François-Marie Carlo MEP

Alexandre-Joseph-Charles Derouineau MEP (chiń. 德為能; ur. 15 stycznia 1898 w Blaison-Gohier, zm. 30 września 1973 tamże) – francuski duchowny rzymskokatolicki, misjonarz, wikariusz apostolski Junnanu oraz arcybiskup Kunmingu.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Młodość i prezbiteriat

[edytuj | edytuj kod]

W 1917 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Angers, ale wkrótce został zmobilizowany. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do WSD w Angers, jednak w trakcie nauki przeniósł się do Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu, gdzie został przyjęty 16 września 1921. 26 maja 1923 przyjął święcenia diakonatu, a 22 grudnia 1923 prezbiteriatu (oba z rąk przełożonego generalnego Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu bpa Jeana-Baptisty-Marii Budesa de Guébrianta) i został kapłanem diecezji Angers, należącym do Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu[1][2].

W 1924 wypłynął na misje do Chin, gdzie został przydzielony do wikariatu apostolskiego Kuejczou. Po nauczeniu się języka, pracował przy katedrze w Guiyangu. Następnie został wysłany na prowincję, gdzie przez 7 lat był jedynym kapłanem obsługującym spory obszar. W latach 1933-1935 był urlopowany w celu podratowania zdrowia. Po powrocie pracował w Guiyangu[1].

Episkopat

[edytuj | edytuj kod]

8 grudnia 1943 papież Pius XII mianował go wikariuszem apostolskim Junnanu oraz biskupem tytularnym bidyjskim. 19 marca 1944 w Guiyangu przyjął sakrę biskupią z rąk wikariusza apostolskiego Guiyangu Jeana Larrarta MEP. Współkonsekratorami byli wikariusz apostolski Chongqingu Louis-Gabriel-Xavier Jantzen MEP oraz wikariusz apostolski Anlongu Alexandre-François-Marie Carlo MEP[2].

W wyniku reorganizacji chińskich struktur kościelnych dokonanych przez Piusa XII bullą Quotidie Nos, 11 kwietnia 1946 wikariat apostolski Junnanu podniesiono do rangi archidiecezji i stolicy metropolii oraz zmieniono nazwę. Tym samym Derouineau został arcybiskupem Kunmingu. W okresie jego pontyfikatu archidiecezja Kunmingu uznawana była za trudną do prowadzenia apostolstwa, ze względu na zróżnicowaną etnicznie i językowo populację oraz rozległość terytorium. Zamieszkiwało ją ok. 8-10 mln ludzi, z czego katolicy stanowili promil populacji (ok. 10 000 osób)[1][2].

Abp Derouineau odwiedził wszystkie podległe mu placówki duszpasterskie. Dbał o rozwój duchowny swoich księży, sprowadzając wyspecjalizowanych kaznodziejów, aby prowadzili coroczne rekolekcje. Troszczył się o najbiedniejszych, m.in. o trędowatych[1].

Po zwycięstwie komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 Stolica Apostolska na jego wniosek wyznaczyła administratora apostolskiego, na którego wybrał wikariusza generalnego archidiecezji Chińczyka ks. Louisa Ho, co gdy 16 sierpnia 1951 został aresztowany, pozwoliło uniknąć zamieszania. Abp Derouineau dzielił celę z trzema innymi misjonarzami do maja 1952, gdy został wydalony z kraju. Powrócił wówczas do Francji. Arcybiskupem Kunmingu de iure był do śmierci, nie mając już jednak realnej władzy w archidiecezji. W miarę możliwości starał się podtrzymywać kontakt listowny chińskimi księżmi i ​​zakonnicami, pozostałymi w arcybiskupstwie, a także wspomagać ich finansowo[1].

We Francji i w Belgii prowadził pracę misyjną wśród członków Petite Église(inne języki)[a]. Jako ojciec soborowy wziął udział w soborze watykańskim II. Zmarł 30 września 1973[1][2].

  1. grupa tradycjonalistyczna, która odłączyła się od Kościoła katolickiego w proteście przeciwko podpisaniu w 1801 konkordatu pomiędzy Napoleonem a Piusem VII

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Alexandre DEROUINEAU. Institut de recherche France-Asie. [dostęp 2024-10-16]. (fr.).
  2. a b c d Alexandre-Joseph-Charles Derouineau [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2024-10-16] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]