Przejdź do zawartości

Batumi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Batumi
ბათუმი
Ilustracja
Batumi
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Gruzja

Region

Adżarska Republika Autonomiczna

Data założenia

1010

Prawa miejskie

1866

Burmistrz

Dżemal Ananidze

Powierzchnia

64,9 km²

Wysokość

0 m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


179,1 tys.[1]
2382,1 os./km²

Nr kierunkowy

(+995) 422

Kod pocztowy

6000-6010

Położenie na mapie Gruzji
Mapa konturowa Gruzji, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Batumi”
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Batumi”
Położenie na mapie Adżarii
Mapa konturowa Adżarii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Batumi”
Ziemia41°38′19″N 41°38′14″E/41,638611 41,637222
Strona internetowa
Nabrzeże w Batumi
Port w Batumi
Uniwersytet i hotel Radisson

Batumi (gruz. ბათუმი) – miasto w południowo-zachodniej Gruzji, na wybrzeżu Morza Czarnego, stolica autonomicznej republiki Adżarii. Położone jest w pobliżu granicy z Turcją[2]. Drugie co do wielkości miasto kraju (po Tbilisi). Batumi jest siedzibą Gruzińskiego Sądu Konstytucyjnego[3]. W 2023 Batumi liczyło 179,1 tys. mieszkańców[4].

Miasto jest dużym ośrodkiem przemysłowym i znanym uzdrowiskiem. Mieści się tutaj rafineria ropy naftowej (rurociąg z Baku). Dominuje przemysł maszynowy (maszyny i urządzenia dla przemysłu spożywczego i naftowego), stoczniowy, drzewny, elektrotechniczny oraz spożywczy. W mieście znajduje się port handlowy (głównie import ropy naftowej) i lotniczy, a także wyższa szkoła pedagogiczna[2].

Stolica Autonomicznej Republiki Adżarii, wchodzącej w skład Republiki Gruzińskiej. Skład etniczny urozmaicony: Gruzini – chrześcijanie i Gruzini – muzułmanie, przede wszystkim w tej grupie Adżarowie; Rosjanie, Ormianie i Żydzi[5].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Batumi powstało na miejscu wcześniejszego fortu rzymskiego Batys, jako gruzińska twierdza o nazwie Tamaryscihe. Od około XI wieku miasto nosi obecną nazwę. W XVII wieku zostało zdobyte przez Turków, a następnie zislamizowane. Po wojnie rosyjsko-tureckiej zostało w 1878 roku przyłączone do Imperium Rosyjskiego[6]. W czasie panowania rosyjskiego miasto stało się ośrodkiem przetwórstwa ropy, powstał port naftowy, a także zostało połączone z Baku linią kolejową. Od marca 1918 r. miasto znajdowało się w ręku Turków, a następnie od grudnia tego roku — Anglików, którzy zamierzali wprowadzić w życie projekt wolnego miasta Batumi. W marcu 1921 r. Armia Czerwona obaliła gruziński rząd mienszewicki, a Batumi stało się stolicą autonomicznej Adżarskiej SRR. Od 1991 roku wchodzi w skład Gruzji, będąc stolicą Adżarskiej Republiki Autonomicznej[2].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do najważniejszych atrakcji miasta należą turecki meczet z drugiej połowy XIX wieku[7], eklektyczna zabudowa willowa z przełomu XIX i XX wieku[2], Park Przymorski, Uniwersytet (leżący bezpośrednio przy plaży nadmorskiej), synagoga, dawny kościół katolicki z początku XX wieku, delfinarium, a także ogród botaniczny (założony w 1912 roku) z bogatą kolekcją roślinności zwrotnikowej i podzwrotnikowej[2]. Muzeum Józefa Stalina zostało zlikwidowane w 2013 z powodu niewielkiej liczby odwiedzających[8].

17.03.2022 odsłonięto pomnik Lecha Kaczyńskiego, który stanął na nadmorskim bulwarze Lecha i Marii Kaczyńskich[9].

 Osobny artykuł: Ogród Botaniczny w Batumi.

Kultura

[edytuj | edytuj kod]

W mieście znajduje się wiele instytucji kulturalnych – Adżarskie Muzeum Krajoznawcze (z działem prezentującym dzieje Adżarii, z działem etnograficznym; w stałej ekspozycji również „Złoty Skarb” – zabytki epoki antycznej), Muzeum Archeologiczne, Galeria Sztuki, teatr dramatyczny, kina. W okresie letnim miejsce licznych festiwali i spotkań o charakterze kulturalnym (m.in. festiwal muzyki klubowej, festiwal filmowy itp.)[10].

Na temat miasta piosenkę nagrała w 1963 polska grupa wokalna Filipinki z Technikum Handlowego[11] w Szczecinie.

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

W Batumi zlokalizowany jest różnorodny przemysł, zwłaszcza petrochemiczny (połączenie ropociągiem z Baku), stoczniowy i spożywczy. Miasto jest jednak przede wszystkim znanym ośrodkiem wypoczynkowym, z dobrze zagospodarowanym pasem nadmorskim (promenada, restauracje, sala koncertowa otwarta w 2013) i bezpłatnymi, kamienistymi plażami[12]. Są tu też pola herbaciane – chociaż pozostały nieliczne[13].

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Ważny węzeł komunikacyjny kraju. Największy port na czarnomorskim wybrzeżu Kaukazu[14]. Miasto posiada też port lotniczy[2].

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Lista miast partnerskich Batumi[15]:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. National Statistics Office of Georgia: Population as of 1 January by cities and boroughs. www.geostat.ge. [dostęp 2024-04-13]. (ang.).
  2. a b c d e f Batumi, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-04-16].
  3. Gruzja: premier Iwaniszwili potwierdza gwarancje dla niezależności Sądu Konstytucyjnego. Obserwator Konstytucyjny, 2013-06-18. [dostęp 2016-04-16]. (pol.).
  4. Wayback Machine [online], web.archive.org, 10 maja 2023 [dostęp 2024-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-10].
  5. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-23)].
  6. Leonard Drożdżewicz, Pocztówka z Jedwabnego Szlaku, „Znad Wilii”, nr 1 (57), 2014, s. 87, ISSN 1392-9712, indeks 327956.
  7. About Sights – The Orta Mosque in Batumi [online], Georgia About, 5 marca 2014 [dostęp 2017-02-22].
  8. Nino Khozrevanidze: Stalin Museum was abolished in Batumi. Georgian Journal, 10 lipca 2013. [dostęp 2016-08-15]. (ang.).
  9. Marta Gostkiewicz, W Batumi uroczyście odsłonięto pomnik prezydenta Lecha Kaczyńskiego [online], wp.pl, 17 marca 2022.
  10. goBatumi.com - FESTIVALS 2016 [online], goBatumi.com - FESTIVALS 2016 [dostęp 2017-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-23].
  11. Nasz profil - Historia szkoły | Technikum Ekonomiczne im. rtm. Witolda Pileckiego [online], zs3szczecin.edupage.org [dostęp 2024-05-26].
  12. Beaches in Georgia, „Georgia starts here”, 24 czerwca 2016 [dostęp 2017-02-22] (ang.).
  13. Chai Mania: Tea Culture in Georgia [online], The Georgia Philes, 20 stycznia 2013 [dostęp 2017-02-22].
  14. Port of Batumi [online], World Port Source [dostęp 2017-02-22].
  15. Kakha Mekvabishvili, ქალაქ ბათუმის მერია [online], www.batumi.ge [dostęp 2024-04-15] (gruz.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]