Królestwo Bretanii
| |||||
| Władca | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
Położenie na mapie świata  | |||||
| 48°N 3°W/48,000000 -3,000000 | |||||
.svg)
Królestwo Bretanii (bret. Rouantelezh Breizh) – historyczne państwo będące lennem Królestwa Franków znajdujące się na terenach Bretanii.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszym władcą zjednoczonej Bretanii był Nominoe, missus dominicus mianowany przez Ludwika Pobożnego, który po śmierci tego ostatniego zbuntował się przeciwko Frankom[1]. W roku 845 pokonał ich w bitwie pod Ballon, dzięki czemu jego państwo uzyskało od Królestwa Zachodniofrankijskiego dużą autonomię[2]. Po śmierci Nominoe władcą Bretanii został Erispoë, który kontynuował wojnę z Karolem II i pokonał go w bitwie pod Jengland 22 sierpnia 851 roku, po czym podpisał z władcą Franków Traktat z Angers, w którym zobowiązał się podporządkować się Frankom, w zamian za co Karol II nadał mu tytuł królewski[2]. Erispoë został jednak w roku 857 zamordowany, a królem Bretanii został jego kuzyn, Salomon[3]. Był on wasalem króla Franków, jednak (podobnie jak jego poprzednik) zginął w zamachu w 874 roku zorganizowanym przez bretońskich możnowładców, Pascwetena z Vannes i Gurvanda z Rennes, którzy po przejęciu władzy rozpoczęli wojnę między sobą[4]. Po ich śmierci kontynuowali ją ich synowie, Alan I Wielki i Judicaël z Rennes. Zawarli oni jednak pokój, kiedy Bretanię zaczęli najeżdżać wikingowie. Judicael zginął w bitwie pod Questembert w 888 roku, i Alan I został królem Bretanii[5]. W 890 roku pokonał wikingów pod Saint-Lô[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Brittany | History, Geography, & Points of Interest | Britannica [online], britannica.com, 16 lipca 2024 [dostęp 2024-08-18] (ang.).
- ↑ a b Julia Smith, Province and Empire: Brittany and the Carolingians., 1992, s. 96.
- ↑ St. Solomon III of Bretagne [online], Catholic.net [dostęp 2024-08-18] (ang.).
- ↑ Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, s. 179–180.
- ↑ a b Fraser McNair, Vikings and Bretons? The Language of Factional Politics in Late Carolingian Brittany, „Viking and Medieval Scandinavia”, 11, 2015, s. 183–202, DOI: 10.1484/J.VMS.5.109603, ISSN 1782-7183 [dostęp 2024-08-18] (ang.).