Przejdź do zawartości

Linda Lovelace

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linda Lovelace
Ilustracja
Linda Lovelace (1973)
Prawdziwe imię i nazwisko

Linda Susan Boreman[1][2]

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1949[3]
Nowy Jork[4][5]

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 2002[6]
Denver[4][3][7]

Lata aktywności

1969–1980[8]

Narodowość

amerykańska[9]

Liczba filmów

23 (za IAFD)[8]

Wzrost

173 cm[2][4]

Kolor włosów

brązowy[9]

Kolor oczu

brązowy[9]

Multimedia w Wikimedia Commons

Linda Lovelace, właśc. Linda Susan Boreman (ur. 10 stycznia 1949 w Nowym Jorku, zm. 22 kwietnia 2002 w Denver[10]) – amerykańska aktorka filmów pornograficznych[1], późniejsza aktywistka przeciwko ukazywaniu tej formy aktywności seksualnej[11]. Zagrała w jednym pełnometrażowym filmie porno Głębokie gardło (Deep Throat) w reżyserii Gerarda Damiano i stała się największą ikoną tej branży[12]. W 2002 została umieszczona na piątym miejscu na liście 50. największych gwiazd branży porno wszech czasów przez periodyk Adult Video News[13]. Po latach wyznała, że była zmuszana do seksu, gwałcona, także na planie, i narkotyzowana. Nawróciła się i stała się aktywną zwolenniczką ruchu walczącego o zakazanie pornografii. W 2002 zginęła tragicznie w wypadku samochodowym[12].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]
Podpis Lindy Lovelace

Urodziła się w nowojorskim Bronksie[5][7][2] jako córka Dorothy Boreman, kelnerki[12] i Johna Boremana, policjanta z drogówki[14]. Dorastała w Hartford[12] w Connecticut. Od wczesnych lat była wychowywana pod srogą dyscypliną swojej matki katoliczki, która karała ją za wszelkie nieposłuszeństwo. Ukończyła szkołę katolicką Św. Jana Chrzciciela w Yonkers, w stanie Nowy Jork i Maria Regina High School[4] w Hartsdale w stanie Nowy Jork. W szkole średniej otrzymała pseudonim „Panna Święta Święta”. Kiedy miała 16 lat, jej ojciec przeszedł na policyjną emeryturę[12], a rodzina przeprowadziła się na Florydę[14]. Po ukończeniu nauki chciała zostać stewardesą. W wieku 20 lat urodziła nieślubne dziecko, które zostało oddane do adopcji przez jej matkę[14]. W akcie rozpaczy, załamana i skonfliktowana z bliskimi, Linda opuściła rodzinny dom i wyjechała do Nowego Jorku, gdzie zarabiała na życie jako sprzedawczyni w sklepie odzieżowym i fotografka[12].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1970 roku, w wieku 21 lat poznała swojego przyszłego męża Charlesa „Chucka” Traynora, aktora, producenta i menedżera. 4 września 1971 pobrali się[15]. Po ślubie poznała prawdziwe oblicze swego wybranka, Traynor uzależnił ją od narkotyków i wciągnął w biznes pornograficzny[16]. Nakłonił ją do udziału w kilku bardzo ostrych filmach rozbieranych, w tym także z udziałem zwierząt w 51-minutowym filmie erotycznym Dogarama (1971), którego był producentem.

W 1972, poznała na jednym z przyjęć byłego fryzjera i aspirującego filmowca Gerarda Damiano[17], prezentując mu i innym gościom – na życzenie męża – kilka seksualnych trików. Damiano obsadził ją w głównej roli w niskobudżetowej produkcji Głębokie gardło (Deep Throat)[18], gdzie wystąpiła w roli kobiety, która jest w stanie osiągnąć orgazm jedynie poprzez seks oralny – Damiano, autor scenariusza, wymyślił, że łechtaczka bohaterki znajduje się na dnie gardła[17]. Film kosztował jedynie 25 tys. dolarów, ale dzięki kontrowersjom, które błyskawicznie wzbudził, zarobił ponad 600 mln dolarów (szacunkowe dane FBI). Uznawany jest za jeden z najbardziej dochodowych filmów w historii kina[17]. Film ten zapoczątkował rewolucję obyczajową w Stanach Zjednoczonych[17]. Na jego premierze w Los Angeles pojawiła się hollywoodzka śmietanka, ciekawa niespodziewanej konkurencji. Przybyli m.in.: Woody Allen, Jack Valenti, Warren Beatty, Shirley MacLaine i Mike Nichols[12].

W 1976 Linda była gościem na przyjęciu urodzinowym Keitha Moona[19]. Film trafił na celownik polityków, dążących do oczyszczenia „brudu”, który zalał Amerykę w latach 60. i 70. Do sądów wpłynęły wnioski, mające na celu ograniczenie dystrybucji tytułu, ale też działalności całego przemysłu pornograficznego. Dystrybutorom i operatorom kin wyświetlającym Głębokie gardło postawiono szereg zarzutów.

Okładka filmu Deep Throat

W 1974 nakręcono Głębokie gardło 2 (Deep Throat Part II, 1974)[20], które nie powtórzyło sukcesu pierwowzoru, miało charakter soft porno, chociaż nakręcona została także wersja hard, nigdy jednak nie ujrzała światła dziennego[12].

W latach 1973–1975 była związana z Davidem Wintersem, aktorem, tancerzem, choreografem, producentem, dystrybutorem filmowym, reżyserem i scenarzystą, który zrealizował komedię soft-X Linda Lovelace na prezydenta (Linda Lovelace for President, 1975)[11][21] z jej udziałem i Scatmanem Crothersem, która okazała się komercyjną i artystyczną klapą[12]. W 1974 rozwiodła się z Chuckiem Traynorem[15]. Po opuszczeniu branży filmowej została aktywistką ruchu przeciw pornografii, zarzucając swojemu ówczesnemu mężowi Chuckowi Traynorowi zmuszanie jej przemocą do udziału w filmach i argumentując, że w efekcie padła ofiarą uwiecznionych na taśmie gwałtów.

W 1974 wyszła za mąż za instalatora kabli Larry’ego Marchiano[15], z którym miała syna Dominica Paula (ur. 1977) i córkę Lindsay (ur. 1980)[15]. Zamieszkali na Long Island. W 1980 wydała autobiografię Ordeal, w której opisała, jak jej mąż zmuszał ją do seksu z obcymi mężczyznami, a nawet z psem – przed kamerą, jak i poza planem. Mike McGrady, współautor książki, poddał Lovelace testowi na wykrywaczu kłamstw, przeszła go pomyślnie[12]. Część współpracujących z Lindą na planie aktorów i filmowców potwierdzała jej zeznania, część uznawała je za zmyślone. Ona sama stała się jedną z twarzy kampanii Kobiety Przeciw Pornografii, a w 1984 zeznawała nawet przed komisją ustanowioną przez prezydenta Reagana, badającą wpływ, jaki pornografia wywiera na kobiety i dzieci[12]. W 1996 rozwiodła się z Marchiano[15].

Pod koniec życia, wkrótce przed tragicznym wypadkiem samochodowym, zdecydowała się jednak na pozowanie w bieliźnie do magazynu erotycznego „Leg Show”, podkreślając, że nadal nienawidzi pornografii. Została za to w 2001 uhonorowana przez magazyn „Hustler” wątpliwego prestiżu nagrodą „Asshole of the Month” (co można przetłumaczyć Dupek Miesiąca). Lovelace borykała się z problemami finansowymi, osobistymi i zdrowotnymi – na skutek źle przeprowadzonej transfuzji krwi po wypadku samochodowym z 1970 przeszła zapalenie wątroby, a w 1987 przeszczepiono jej nerkę[12].

3 kwietnia 2002 Lovelace odniosła poważne obrażenia w wypadku drogowym – jej samochód rozbił się na betonowym słupie[22]. W wyniku odniesionych obrażeń zmarła 22 kwietnia 2002 w Denver[17][23] w stanie Kolorado w wieku 53 lat[24].

W 2013 powstał film biograficzny Królowa XXX, gdzie w tytułową rolę Lindy Lovelace wcieliła się Amanda Seyfried[25]. Obraz wyreżyserowali Rob Epstein i Jeffrey Friedman na podstawie książki Erica Danville’a The Complete Linda Lovelace[26].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dog Fucker (albo Dogarama, 1971)
  • Głębokie gardło (1972)
  • Exotic French Fantasies (1974)
  • The Confessions of Linda Lovelace (1974)
  • The 46th Annual Academy Awards (1974, gość, niewymieniona w napisach końcowych)
  • Deep Throat Part II (1974) jako pielęgniarka Lovelace
  • Linda Lovelace for President (1975)
  • Sexual Ecstasy of the Macumba (1975) jako Linda
  • Linda Lovelace: The E! True Hollywood Story (2000)
  • Inside Deep Throat (2005) archiwalne zdjęcia

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria
1977 Adam Film World Award Nagroda Owidiusza
Największy wkład w seksowne filmy[27]
2013 Raven’s Eden Award Aleja Sław (Hall of Fame)[28]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Linda Lovelace. Listal. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
  2. ↑ a b c Personalidade: Linda Lovelace (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2016-05-13]. (port.).
  3. ↑ a b Linda Lovelace w bazie IMDb (ang.)
  4. ↑ a b c d Linda Lovelace Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
  5. ↑ a b Linda Lovelace – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-05-08]. (rum.).
  6. ↑ Linda Lovelace w bazie Filmweb
  7. ↑ a b Linda Lovelace – Životopis / Info. FDb.cz. [dostęp 2016-05-08]. (cz.).
  8. ↑ a b Linda Lovelace w serwisie IAFD
  9. ↑ a b c Linda Lovelace w serwisie Adult Film Database
  10. ↑ Linda Lovelace w bazie Discogs.com (ang.)
  11. ↑ a b Linda Lovelace w bazie Notable Names Database (ang.)
  12. ↑ a b c d e f g h i j k l Paweł Piotrowicz (2019-01-10): Porno bez happy endu. Mija 70. rocznica urodzin Lindy Lovelace. Onet.pl. [dostęp 2019-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-11)]. (pol.).
  13. ↑ Most Requested Porn Stars of All Time – AVN Awards. Action-DVD.com. [dostęp 2015-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-24)]. (ang.).
  14. ↑ a b c Linda Lovelace. ČSFD.cz. [dostęp 2017-02-13]. (cz.).
  15. ↑ a b c d e Linda Lovelace Dating. FamousFix. [dostęp 2018-02-18]. (ang.).
  16. ↑ Revenge Porn: That time Linda Lovelace taught Sammy Davis Jr. how to deepthroat… her husband. Dangerous Minds. [dostęp 2016-09-08]. (ang.).
  17. ↑ a b c d e Linda Lovelace avrebbe settant'anni. Il Post. [dostęp 2019-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-11)]. (wł.).
  18. ↑ Carolina Mejia (2019-01-10): 10 estrellas porno que se arrepintieron de su profesión. De10.com.mx. [dostęp 2019-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-11)]. (hiszp.).
  19. ↑ Linda Lovelace Meets The Rock Stars. The Reprobate Magazine. [dostęp 2016-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-14)]. (ang.).
  20. ↑ Linda Lovelace (10 de Janeiro de 1949). Filmow.com. [dostęp 2017-11-15]. (port.).
  21. ↑ John Horn (2013-08-08): Presenting two Linda Lovelace stories in one biopic. Los Angeles Times. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-17)]. (ang.).
  22. ↑ Oliver Poole (2002-04-24): Linda Lovelace of Deep Throat dies after crash. The Daily Telegraph. [dostęp 2016-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-17)]. (ang.).
  23. ↑ Douglas Martin (2002-04-24): Linda Boreman, 53, Known for 1972 Film 'Deep Throat,' Dies. The New York Times. [dostęp 2016-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-17)]. (ang.).
  24. ↑ Linda Lovelace – Linda Boreman / Linda Marchiano. CinemaRx. [dostęp 2016-05-08]. (rum.).
  25. ↑ Amanda Seyfried – Linda Lovelace. tribute.ca. [dostęp 2019-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-11)]. (ang.).
  26. ↑ Lovelace (2013). Rotten Tomatoes. [dostęp 2018-02-17]. (ang.).
  27. ↑ Thomas H. Hilton, The First Annual Erotica Awards, „Adam Film World”, grudzień 1977, str. 18-21
  28. ↑ Raven’s Eden Hall Of Fame. Raven’s Eden Award. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-23)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Linda_Lovelace&oldid=73785862”