Przejdź do zawartości

Literał pusty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Literał pustyliterał zapisany zgodnie z zasadami składni określonego języka programowania, reprezentujący w kodzie źródłowym wartość nieokreśloną, wartość pustą, wskazanie puste, nie określającą żadnego adresu.

Stosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Literał pusty stosowany jest często do kontroli, czy dana zmienna wskaźnikowa ma przypisane wskazanie jakiegoś obiektu, lub do nadawania takiej zmiennej wskazania pustego. W programowaniu obiektowym z semantyką referencyjną (ang. reference semantic) kontrola dotyczy istnienia instancji klasy przypisanej do danej zmiennej obiektowej.

Języki programowania

[edytuj | edytuj kod]

W różnych językach funkcję literału pustego pełnią różne jednostki leksykalne (niekoniecznie literały):

język programowania zapis rodzaj jednostki leksykalnej
C[1][2][3][4] NULL stała preprocesora
C++ nullptr słowo kluczowe
Clipper[5], Modula-2[6] NIL literał
Common Lisp NIL symbol
Icon[7] &null słowo kluczowe
JavaScript, Nemerle null słowo zastrzeżone
Pascal[8][9] nil słowo kluczowe
Python None identyfikator (wbudowana nazwa obiektu)
Visual Basic[10][11] Nothing słowo kluczowe

Przykład

[edytuj | edytuj kod]

Przykład zastosowania literału pustego do badania istnienia określonej instancji klasy, w języku Visual Basic[10][11]:

' VISUAL BASIC
Dim Ob As Object
' instrukcje
If Ob Is Nothing Then
  ' instrukcje wykonywane, gdy obiekt
  ' Ob nie został utworzony
Else
  ' instrukcje wykonywane, gdy obiekt
  ' Ob istnieje
End If

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Podręcznik języka C na Wikibooks
  2. Brian W. Kernighan, Dennis M. Ritche: Język C. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1988, seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania. ISBN 83-204-1067-3. (pol.).
  3. Jan Bielecki: Turbo C z grafiką na IBM PC. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1990, seria: Mikrokomputery. ISBN 83-204-1101-7. (pol.).
  4. Jan Bielecki: Od C do C++, programowanie obiektowe w języku C. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1990. ISBN 83-204-1332-X. (pol.).
  5. Wojciech Rogowski, Arkadiusz Serodziński: Clipper 5.0. Warszawa: Wydawnictwo PLJ, 1991. ISBN 83-85190-20-1. (pol.).
  6. Niklaus Wirth: Modula 2. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1987, seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania. ISBN 83-204-0828-8. ISSN 0867-6011. (pol.).
  7. Ralph E. Griswold, Madge T. Griswold: Icon. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1987, seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania. ISBN 83-204-0871-7. (pol.).
  8. Michał Iglewski, Jan Madey, Stanisław Matwin: Pascal. Język wzorcowy – Pascal 360. Wyd. trzecie – zmienione. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1984, seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania. ISBN 83-85060-53-7. ISSN 0867-6011. (pol.).
  9. Andrzej Marciniak: Borland Pascal 7.0. Poznań: Nakom, 1994, seria: Biblioteka Użytkownika Mikrokomputerów. ISBN 83-85060-53-7. ISSN 0867-6011. (pol.).
  10. a b Podręcznik Visual Basic na Wikibooks
  11. a b John Walkenbach: Excel 2003 PL. Programowanie w VBA.. HELION, 2004. ISBN 837361-504-0. (pol.).