Muzyka latynoamerykańska

Muzyka latynoamerykańska (także Muzyka Ameryki Łacińskiej) – wspólne określenie tańców, rytmów i stylów muzycznych charakterystycznych dla krajów Ameryki Łacińskiej. Za korzenie muzyki latynoamerykańskiej uważa się najczęściej formy muzyczne pochodzące z Kuby, czyli mieszankę hiszpańskich elementów melodycznych i afrykańskich wpływów rytmicznych.

Istnieją także kraje, w których tradycyjną muzykę ukształtowały inne czynniki, np. w muzyki andyjskiej (Boliwia, Peru), w której pojawiają się także przedkolumbijskie składniki, jak np. pentatonika. W brazylijskiej bossa novie silne są wpływy jazzu, w argentyńskim cuarteto i chamamé można znaleźć wpływy alpejskie, włoskie i wschodnioeuropejskie.

Podział

Muzykę latynoamerykańską można podzielić na następujące grupy, niekiedy zaskakująco różne od siebie:

Tradycyjne style

Rozwinęły się już w XVIII i XIX wieku przeważnie w regionach wiejskich:

Muzyka afrobrazylijska – powstała w Brazylii z połączenia rytmów afrykańskich niewolników z elementami portugalskimi, np. samba, samba reggae, axé
Muzyka afrokolumbijska – powstała w Kolumbii z wymieszania elementów europejskich i afrykańskich. W przeciwieństwie do muzyki afrokubańskiej i afrobrazylijskiej rolę głównego instrumentu pełni akordeon, np. cumbia, vallenato
Muzyka afrokaraibska – muzyka powstała na Kubie i sąsiednich wyspach z połączenia elementów muzyki afrykańskiej i europejskiej, np. son, merengue, calypso
Muzyka andyjska – tradycyjna muzyka krajów andyjskich, na którą wpływ miały zarówno elementy melodyki hiszpańskiej, jak i indiańska muzyka sprzed epoki konkwistadorów, np. carnavalito
Folklor pampański – style muzyczne i taneczne, mające korzenie w hiszpańskiej muzyce ludowej, rozpowszechnione w rejonie Pampy (Argentyna, Chile, Urugwaj), np. chacarera

Miejskie style muzyczne

Style miejskie powstały dopiero w XX wieku w większych miastach Ameryki Łacińskiej, częściowo ze stylów tradycyjnych, częściowo z innych kierunków muzycznych:

tango argentyńskie, melancholijny taniec z regionu La Platy, rozwinął się w Buenos Aires i Montevideo
cuarteto, melanż włoskich, hiszpańskich i afrokaraibskich elementów, powstał w Córdobie w Argentynie

Style mieszane z innymi nurtami muzyki

Większość z nich powstała w połowie XX wieku, niektóre spośród nich poza Ameryką Łacińską.

salsa – powstała w Stanach Zjednoczonych z różnych stylów z rejonu Karaibów
bossa nova – powstała w Brazylii z narodowych nurtów muzycznych i jazzowego sposobu gry
latin jazz – mieszanka jazzu z muzyką afrokubańską (gł. mambo i salsy), powstała w latach 30. i 40. XX wieku w Nowym Jorku
latin rock – powstałe w Stanach Zjednoczonych i spopularyzowane w całej Ameryce Łacińskiej połączenie rocka i różnorodnych, zwłaszcza afrokaraibskich stylów
latin pop – powstał poprzez włącznie do muzyki pop elementów latynoamerykańskich, z pewnymi wpływami muzyki soul i R&B
songo – unowocześniona forma son, powstała około roku 1969, łączy elementy melodyki són z elementami rytmiki rumby, rocka, funk i rhythm and bluesa
tex-mex, mieszanka ludowych stylów z Teksasu i Meksyku

Nowe popularne style muzyki latynoamerykańskiej

Częściowo stanowią podgatunki stylów tradycyjnych, częściowo dominujące wpływy mają inne style (np. Miami bass dla rio funk)

Tańce i pieśni charakterystyczne dla poszczególnych krajów

pozostałe

boliwijska Amazonia: taquirari
wywodzące się z Hiszpanii: paso doble
rozwinięte przez kubańskich imigrantów w USA: cha-cha-cha, gotan, jive, latin jazz, salsa (taniec)

Muzycy

Ta sekcja wymaga określenia jasnych kryteriów wyboru.

Kryteria powinny być poparte źródłami, nie mogą naruszać zasady neutralnego punktu widzenia, należy też unikać pustosłowia. Zapoznaj się również z zasadami tworzenia list.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

The Black Eyed Peas, RBD, Jennifer Lopez, Ricky Martin, Enrique Iglesias, Shakira, Olga Tañón, Paquito D’Rivera, Tito Puente, Antonio Carlos Jobim, João Gilberto, Maria João, Dave Lombardo, Mario Bauza, Luiz Bonfá, Milton Nascimiento, Lalo Schifrin, Irakere, Los Van Van, Adalberto Alvarez, El Nene, Mayito Rivera, El Indio, Ricardo Amaray, Manolito Simonet, Yma Sumac, Lucha Reyes, Chucho Valdés, Ruben Blades, Willie Colon, Juan de Marcos, Isaac Delgado, Azucar Negra, NG La Banda, Manolin-el medico de la salsa, Cruks en Karnak, Quilapayún, Inti Illimani, Víctor Jara, Violeta Parra, Daniela Mercury, Gloria Estefan, Celia Cruz, Carlinhos Brown, Marc Anthony, Thalía, Grupo Niche, Aventura, Daddy Yankee, Tego Calderón Rakim y Ken-Y, Carlos Santana, Julieta Venegas, Wisin y Yandel, Belanova, Eric Rubin, Kalimba, Ninel Conde, Pee Wee, Anahí, Dulce Maria itd.

Instrumenty wiodące i sekcja rytmiczna

Instrumenty

Instrumenty perkusyjne

typowe przede wszystkim dla muzyki afrokubańskiej: achére, agbé (albo abwé), bęben bata, bombo cubano, bongosy, claves, cowbell, gua-gua, güiro, kongi, marakasy, palitos, shekeré, timbales
w muzyce brazylijskiej: afoxé albo xequeré, agogo, apito (rodzaj gwizdka), atabaque, berimbau, caixa, caxixi, chocalho albo ganzá albo shaker, cuíca, pandeiro, reco-reco, repinique (także: repique), sanfona, surdo, tamburyn, trójkąt, zabumba

Instrumenty melodyczne i harmoniczne

akordeon, bandoneon (w Argentynie), cavaquinho (w Brazylii), fletnia Pana, gitara (najczęściej klasyczna), klarnet, kontrabas, fortepian, skrzypce i inne instrumenty dęte (np. okaryna), puzon, trąbka)

Zobacz też

Buena Vista Social Club, muzyka afrykańska, muzyka afrokubańska, muzyka brazylijska, muzyka hiszpańska, Hiszpania, tańce boliwijskie

Linki zewnętrzne

Leksykon rytmów latynoamerykańskich (ang.)
Muzyka latynoamerykańska i hiszpańska – Informacje o różnych stylach muzycznych wywodzących się z krajów hiszpańskojęzycznych, wybrani piosenkarze i zespoły, tysiące wideoklipów (ang.)