Przejdź do zawartości

Robert Nozick

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Nozick
Ilustracja
Robert Nozick na okładce Libertarian Review (1977)
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1938
Brooklyn

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 2002
Cambridge (USA)

Alma Mater

Uniwersytet Columbia

Małżeństwo

Gjertrud Schnackenberg

Robert Nozick (ur. 16 listopada 1938 w Brooklynie, zm. 23 stycznia 2002 w Cambridge w USA) – amerykanski filozof, profesor Uniwersytetu Harvarda, przedstawiciel libertarianizmu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z żydowskiej rodziny emigrantów z Rosji[1]. Urodził się na Brooklynie. W 1959 otrzymał tytuł magistra uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku, a w 1963 tytuł doktora Uniwersytetu Princeton[2]. Pracował początkowo na Uniwersytecie Princeton i Uniwersytecie Rockefellera, by w 1969 uzyskać profesurę Uniwersytetu Harvarda, z którym pozostał związany do końca swojej kariery[2]. Był członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk i prezydentem wschodniego oddziału Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego[2].

Jego żoną była poetka Gjertrud Schnackenberg[3]. Wykładał na Uniwersytecie Harvarda. Został pochowany na cmentarzu Mount Auburn[3].

Teoria sprawiedliwości

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Anarchia, państwo, utopia.

Najbardziej znanym dziełem Nozicka jest Anarchia, państwo, utopia (1974). Nozick przeprowadza w nim krytykę teorii sprawiedliwości Johna Rawlsa i przedstawia własną teorię sprawiedliwości opartą na zasadach libertariańskich[4].

Nozick nie zgadzał się z Rawlsowską koncepcją sprawiedliwości jako bezstronności (justice as fairness), i opracowanymi przez niego zasadami sprawiedliwej dystrybucji dóbr. Nozick określa jedynie trzy podstawowe zasady sprawiedliwości, przy których zachowaniu, rezultaty wymiany dóbr określa się jako sprawiedliwe[5][6]:

  • zasada pierwszego nabywania - określa w jaki sposób można sprawiedliwie nabyć (zawłaszczyć) dobra w sposób pierwotny,
  • zasada sprawiedliwego transferu - określa, że osoba nabywająca w sposób dobrowolny dobra od osoby uprawnionej, staje się osobą uprawnioną do ich posiadania,
  • zasada naprawy krzywd - określa, że nikt nie jest uprawniony do posiadania dóbr, jeśli nie wszedł w ich posiadanie na mocy jednej z dwóch powyższych zasad. Tym samym, jego posiadanie jest traktowane jako niesprawiedliwe i musi zostać naprawione.

Nozick, podobnie jak inni libertarianie, sprzeciwiał się kontroli i ograniczeniom dobrowolnych transferów, uznając np. że ich opodatkowanie jest niesprawiedliwe[7].W konsekwencji dla Nozicka jedynym sprawiedliwym państwem jest państwo minimalne[4].

Pozostałe prace

[edytuj | edytuj kod]

Anarchia, państwo, utopia pozostaje najbardziej znaną pracą Nozicka. Jest to jednak praca młodzieńcza i w późniejszym okresie autor nie podejmował więcej zagadnień z tego tematu[8][2]. Jego pozostałe prace filozoficzne podejmowały zagadnienia epistemologiczne (prawda, obiektywność, wiedza, problem Gettiera), filozofii umysłu (świadomość, wolna wola), zagadnienia teorii decyzji oraz metafilozofii (zagadnienia metody i argumentacji filozoficznej)[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Entitlement Theory, [w:] Scott John Hammond, Political Theory. An Encyclopedia of Contemporary and Classic Terms, Westport, Connecticut - London: Greenwood Press, 2009, s. 109-110.
  • Will Kymlicka, Współczesna filozofia polityczna, Warszawa: Znak, 1998.
  • Arkady Rzegocki, Nozick, Robert, [w:] Michał Jaskólski (red.), Słownik historii doktryn politycznych, t. 4, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2009, s. 393-397.
  • David Schmidtz, Nozick, Robert, [w:] Donald M. Borchert (red.), Encyclopedia of Philosophy, t. 6, Thomson Gale, 2006, s. 668-670.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]