Przejdź do zawartości

Szpieg, który mnie kochał (film)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szpieg, który mnie kochał
The Spy Who Loved Me
Ilustracja
Gatunek

sensacyjny

Rok produkcji

1977

Data premiery

7 lipca 1977

Kraj produkcji

Wielka Brytania

Język

angielski, włoski, arabski

Czas trwania

125 minut

Reżyseria

Lewis Gilbert

Scenariusz

Christopher Wood
Richard Maibaum
Ian Fleming (powieść)

Główne role

Roger Moore
Barbara Bach
Curd Jürgens
Richard Kiel

Muzyka

Marvin Hamlisch

Zdjęcia

Claude Renoir

Scenografia

Hugh Scaife
Ken Adam
Peter Lamont

Kostiumy

Rosemary Burrows

Montaż

John Glen

Produkcja

Albert R. Broccoli

Wytwórnia

Eon Productions

Dystrybucja

United Artists

Budżet

14 000 000 $

Przychody brutto

185 400 000 $

Poprzednik

Człowiek ze złotym pistoletem (1974)

Kontynuacja

Moonraker (1979)

Strona internetowa

Szpieg, który mnie kochał (ang. The Spy Who Loved Me) – dziesiąty film wytwórni EON Productions o przygodach Jamesa Bonda. Film jest oparty na podstawie książki Iana Fleminga. W postać brytyjskiego agenta wcielił się po raz trzeci Roger Moore. Realizacji filmu podjął się Lewis Gilbert, reżyser który 10 lat wcześniej wyreżyserował przedostatniego Bonda z Seanem Connerym pod tytułem Żyje się tylko dwa razy. Film był nominowany do Oscara w trzech kategoriach.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

W niewyjaśnionych okolicznościach znikają dwie atomowe łodzie podwodne: brytyjska i rosyjska. M wzywa Bonda przebywającego na misji w Austrii. 007 w trakcie ucieczki na nartach w Austrii przed śledzącymi go agentami KGB i zabija jednego z nich. Udaje mu się ostatecznie wydostać z Austriackich Alp i wyruszyć do Londynu na wezwanie M. 007 dowiaduje się w Londynie, że do siedziby MI-6 dotarły informacje o tym, że wyciekł tajny plan kursu okrętu nuklearnego, który zaginął wraz z załogą. Plan znajduje się na mikrofilmie, w którego posiadaniu ma być pewien Egipcjanin nazwiskiem Fekesh. Bond rusza do Kairu by odzyskać mikrofilm i dowiedzieć się skąd i w jaki sposób plany znalazły się na czarnym rynku. Z identyczną misją z Moskwy rusza do Kairu agentka KGB: XXX – Anja Amasowa. Oboje spotykają się w Egipcie; nie udaje im się jednak przesłuchać Fekesha, który ginie z rąk niejakiego Buźki – olbrzyma o żelaznych szczękach. 007 i XXX ruszają za Buźką do Luksoru by odzyskać mikrofilm, po licznych perypetiach udaje się to ostatecznie Amasowej. Niespodziewanie Bond niedługo potem spotyka Amasową w ... tajnej siedzibie MI-6 w Egipcie. Okazuje się, że MI-6 i KGB połączyły siły by razem odnaleźć zaginione nuklearne okręty podwodne. Od tej chwili współpracować mają także James Bond i Anja Amasowa. Oboje wyruszają do Sardynii do siedziby Karla Stromberga, multimilionera, którego logo pojawiło się na odzyskanym przez Amasową mikrofilmie. Podając się za parę – naukowca-biologa wraz z żoną, zostają przyjęci przez pomocnicę Stromberga, piekną Naomi. Naomi wiezie oboje na spotkanie ze Strombergiem. W trakcie pobytu u Karla Stromberga Bond i XXX dowiadują się, że niedawno jego firma wodowała ogromny tankowiec o bardzo dziwnym szerokim kształcie kadłuba... Wracając z siedziby Stromberga Bond i Anja zostają zaatakowani przez jego ludzi i cudem uchodzą z życiem. Podczas ucieczki Bond uśmierca Naomi, która zmieniła się w zabójczą pilotkę helikoptera i chciała pozbawić życia parę. W ucieczce przed Naomi i innymi złoczyńcami Stromberga pomaga im najnowszy samochód Bonda Lotus Esprit, który może być także łodzią podwodną[1].

W hotelu na Sardynii w trakcie rozmowy okazuje się, że agent KGB, którego Bond uśmiercił w trakcie ucieczki z Austrii był narzeczonym Amasowej. Anja przysięga Bondowi, że jak tylko zakończą misję, zabije go. Tymczasem para agentów dołącza do załogi atomowej łodzi podwodnej, która ma podpłynąć blisko tajemniczego tankowca Stromberga, odkrytego na Sardynii przez XXX i 007. Zasadzka udaje się. Okazuje się, że kadłub tankowca może się otwierać i ... porywać łodzie podwodne. Wiadomo już w jaki sposób zniknęły obie poprzednie łodzie atomowe. Bond i Anja wychodzą na pokład tankowca, tam dowiadują się o prawdziwych planach Stromberga. Szaleniec chce wywołać globalną wojnę nuklearną między Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią a ZSRR. Obie porwane przez niego łodzie, mają wystrzelić pociski nuklearne, które zniszczą Nowy Jork i Moskwę. Stromberg chce poprzez wojnę nuklearną zgładzić ludzkość, po to by główne życie na Ziemi przeniosło się pod powierzchnię wody, gdzie ten ma swoją ogromną podwodną bazę Atlantis. Bondowi udaje się uwolnić członków załóg obu porwanych łodzi podwodnych i zniszczyć tankowiec. Natomiast obie łodzie skradzione przez Stromberga sterowane w tej chwili przez załogi składające się z jego ludzi, niszczą się wzajemnie pociskami nuklearnymi, które miały uderzyć w Moskwę i Nowy Jork. Niestety Anja dostaje się w ręce Stromberga i rusza z nim na Atlantis. Wyrusza za nimi Bond, który prosi wojsko o trochę czasu zanim brytyjskie rakiety zniszczą Atlantis. Bond chce uratować Anję. 007 rusza na Atlantis, ratuje Anję i pozbawia życia Stromberga. Razem z Rosjanką 007 ewakuuje się na pokładzie kapsuły ratunkowej. Misja jest zakończona, Anja może więc... zabić Bonda. Ostatecznie jednak zmienia zdanie i tonie w ramionach 007.[1][2]

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Galeria zdjęć

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b The Spy Who Loved Me [online], James Bond 007 [dostęp 2023-03-12] (ang.).
  2. The Spy Who Loved Me (1977) [online], www.filmsite.org [dostęp 2023-03-12].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]