Zimorodek modropierśny
Alcedo euryzona[1] | |||
Temminck, 1830 | |||
Rycina autorstwa J.G. Keulemansa z książki Richarda Bowdlera Sharpe′a A monograph of the Alcedinidae, or family of kingfishers (po lewej samica, po prawej samiec) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
zimorodek modropierśny | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zimorodek modropierśny[4][5] (Alcedo euryzona) – gatunek niewielkiego ptaka rybożernego z podrodziny zimorodków (Alcedininae) w rodzinie zimorodkowatych (Alcedinidae). Jest endemitem indonezyjskiej wyspy Jawa. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN klasyfikowany jest jako krytycznie zagrożony.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał holenderski przyrodnik Coenraad Jacob Temminck w 1830 roku w 4. tomie publikacji Nouveau recueil de planches coloriées d'oiseaux, pour servir de suite et de complément aux planches enluminées de Buffon. Autor nadał gatunkowi nazwę Alcedo cryzona, a jako miejsce typowe podał Jawę[2][6]. Oryginalny epitet gatunkowy zawierał jednak literówkę i został kilka lat później poprawiony przez Temmincka na euryzona[7]. Badania molekularne wykazały, że wszystkie obecnie rozpoznawalne gatunki Alcedo należą do jednego kladu[8][9].
Jest to gatunek monotypowy[8][10][11]. Dawniej za jego podgatunek uznawany był zimorodek malajski (Alcedo peninsulae)[12], jednak został on wyodrębniony jako osobny gatunek[4][10][11][13][14][15].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Alcedo: łac. alcedo, alcedinis lub halcedo, halcedinis „zimorodek”. Późniejsza pisownia pochodzi od fałszywej etymologii gr. ἁλς hals „morze”[16].
- Euryzona: gr. ευρυς – „eurus” szeroki, gr. ζωνη – „zōnē” pasek, wstęga[17].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Mały zimorodek o nieproporcjonalnie dużej głowie i dziobie oraz krótkim ogonie. Dziób mocny, długi, prosty, głównie czarniawy, ale u samic dolna żuchwa nieco matowoczerwonawa, natomiast u młodych osobników dziób jest nieco krótszy z białawym końcem. Tęczówki głęboko ciemnobrązowe. Nogi i stopy u dorosłych samców od czerwonych do ciemnokasztanowo-brązowych. Występuje dymorfizm płciowy. Samiec ma czarnoniebieską głowę, jej boki, kark, boki szyi i skrzydła. Górne części ciała jasnosrebrzystoniebieskie. Kantarek czarny, ponad nim niewielka ruda plamka. Na bokach szyi biała podłużna plama z rudawym zabarwieniem. Gardło, podgardle i dół szyi białe z niewielkimi rudymi przebarwieniami. Na piersi jasnoniebieski dosyć szeroki pas, brzuch i boki białawe, pokrywy podogonowe z niewielkim rudawym odcieniem. Ogon bardzo krótki, jasnoniebieski z czarnymi brzegami sterówek. Samica różni się od samca bardziej rudą plamką na szyi, rudopomarańczowym brzuchem, bokami i pokrywami podogonowymi. Długość ciała 20 cm[8].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Według szacunków organizacji BirdLife International zasięg występowania (EOO, Extent of Occurrence) A. euryzona obejmuje około 173 tys. km²[18]. Gatunek ten zamieszkuje endemicznie indonezyjską wyspę Jawę. Przypuszcza się, że został już całkowicie wytępiony we wschodniej części wyspy, gdzie ostatnie okazy zostały odłowione w 1937 roku[8][12].
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Zimorodek modropierśny występuje na różnych stanowiskach w okolicach wód: głównie skaliste płynące strumienie i rzeki w wiecznie zielonych lasach, średniej wielkości strumienie w lasach pierwotnych i wysokich lasach wtórnych. Górna granica występowania to 1500 m n.p.m., ale spotykany jest głównie na wysokości około 100 m n.p.m.[8]
Dieta tego gatunku składa się głównie z niewielkich ryb, także z owadów wodnych, małych gadów i skorupiaków, zwłaszcza krewetek. Na ofiarę wyczekuje na gałązkach nad powierzchnią wody, ofiary łapie nurkując pionowo w dół, potem wraca na gałązkę. Ofiarę zabija uderzając nią w gałąź lub w kamienie. Długość pokolenia jest określana na 4,5 roku[18].
Rozmnażanie
[edytuj | edytuj kod]Nie ma wielu szczegółowych informacji o rozmnażaniu tego gatunku. Okres lęgowy trwa od marca do czerwca. Gniazda buduje w norach w nadbrzeżnych skarpach w sąsiedztwie strumieni w gęstym lesie. Jaja białe. W lęgu prawdopodobnie od 3 do 5 jaj, tak jak u zimorodka malajskiego[8].
Status
[edytuj | edytuj kod]W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN zimorodek modropierśny jest klasyfikowany jako gatunek krytycznie zagrożony (CR, ang. Critically Endangered). Liczebność populacji jest szacowana na więcej niż 50, a mniej niż 240 dorosłych osobników, gatunek ten opisywany jest jako bardzo rzadki. W XXI wieku był obserwowany już tylko w kilku oddalonych od siebie lokalizacjach, w tym w Parku Narodowym Gunung Halimun Salak. Ze względu na ciągłe zmniejszanie się naturalnego habitatu tego gatunku BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako spadkowy[3][18].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alcedo euryzona, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Denis Lepage: Javan Blue-banded Kingfisher Alcedo euryzona Temminck, CJ 1830. Avibase. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
- ↑ a b Alcedo euryzona, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: ALCEDINIDAE Bonaparte, 1831 - ZIMORODKOWATE - KINGFISHERS (wersja: 2024-10-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-12-11].
- ↑ P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 161, 1999.
- ↑ Coenraad Jacob Temminck , „Nouveau recueil de planches coloriées d'oiseaux, pour servir de suite et de complément aux planches enluminées de Buffon”, IV, Paryż 1830, s. 508 (fr.).
- ↑ J.L. Peters , Check-list of birds of the world, t. 5, 1945, s. 175 (ang.).
- ↑ a b c d e f Limparungpatthanakij , W.L.: Javan Blue-banded Kingfisher Alcedo euryzona, version 1.0. [w:] Birds of the World (N. D. Sly, Editor) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2022. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
- ↑ R.G. Moyle i inni, Feeding behavior, toe count, and the phylogenetic relationships among alcedinine kingfishers (Alcedininae), „Journal of Avian Biology”, 38, 2007, s. 317–326, DOI: 10.1111/J.2007.0908-8857.03921.x .
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2) Rollers, ground rollers, kingfishers. [dostęp 2024-12-11]. (ang.).
- ↑ a b HBW and BirdLife International, Handbook of the Birds of the World and BirdLife International digital checklist of the birds of the world. Version 9 [online], październik 2024 [dostęp 2024-12-11] .
- ↑ a b Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal (red.): Handbook of the Birds of the World. T. 6: Mousebirds to Hornbills. Barcelona: Lynx Edicions, 2001, s. 235. ISBN 978-84-96553-78-1. (ang.).
- ↑ Alan P. Peterson , CORACIIFORMES, Wersja 4.013 (2021-11-24) [online], Zoonomen Nomenclatural data [dostęp 2023-12-27] (ang.).
- ↑ Limparungpatthanakij , W.L.: Malaysian Blue-banded Kingfisher Alcedo peninsulae, version 1.0. [w:] Birds of the World (N. D. Sly, Editor) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2022. [dostęp 2024-01-05]. (ang.).
- ↑ Alcedo peninsulae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-01-05] (ang.).
- ↑ Alcedo, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-12-27] (ang.).
- ↑ Euryzona, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-12-27] (ang.).
- ↑ a b c Javan Blue-banded Kingfisher Alcedo euryzona. BirdLife International, 2023. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, filmy i nagrania głosów podgatunek Alcedo euryzona. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Nagrania głosów. [w:] xeno-canto [on-line].