Akademizam
Akademizam (engl. academic realism), od njegovih obožavalaca nazivan kao tradicionalan humanizam, je stil u evropskoj umetnosti kojim je u drugoj polovini 19. veka završio klasicizam. Glavni cilj akademizma je završenost slike i glatkoća slike. Polazi od antike i vrhunca renesanse i jedna od najvažnijih tehnika koju je koristio i često upotrebljavao je tehnika baroknog slikara Karavađa (1571. - 1610.) upotreba njegovve svetlosti predvečerija na slikama. Motivi koje su gajili akademisti su bili iz tema mitologije i istorije i slikali su ih na velikim platnima, to su bili još pejzaž, portret i mrtva priroda. Slikari akademičari su se mahom rodili između 1823. i 1836. godine.
_-_The_Birth_of_Venus_(1879).jpg)
Akademija likovnih umetnosti je imala 50 članova i 1795. godine su njene sekcije ujedinjene. Škola lepih umetnosti francuski; L'École des Beaux-Arts, se tako zove od 1793. godine i imala je sekcije slikarstva, skulpture i arhitekture.
Najslavnija akademska izložbe je bio Salon koji je organizovan svake godine od 1737. u aprilu u Parizu u Apolonovom salonu u Luvru (u godini 1802. - 1831. i 1852. - 1863. bio je uređivan kao bijenale) i posle 1890. se raspao na dva protivnička salona.
Sa akademizmom je spojen Rimski konkurs, čiji je pobednik dobijao Rimsku nagradu- trogodišnju stipendiju u Rimu za studije antičke umetnosti. On je organizovan od 1663. do 1968. godine.[1]
Posle 1874. godine veliki protivnik akademizma je bila avangarda savremene umetnosti (to je bio prvo impresionizam a od 80.-tih godina postimpresionizam i simbolizam). Može se reći da je akademizam kao zatvorena umetnost završio pred Prvi svetski rat. Posle Drugog svetskog rata akademizam je smatran za reakcionarnu umetnost koja guši savremene umetničke snage, smatra se za idejni i umetnički konzervativizmom, staromisaonošću koja se zasniva na konzervativnom mišljenju u umetnosti čije tvorevine su se karakterisale odrođavanjem od života, naročito u slikarstvu gde se ponavljaju stari primeri bez stvaralačkih pristupa. Renesansa akademizma je počela 70.-tih godina 20.-tog veka.
Najpoznatiji umjetnici
uredi- Austria
- Hans Canon, slikar
- Hans Makart, slikar
- Viktor Tilgner, kipar
- Belgija
- Baron Hendrik Leys, slikar
- Alfred Stevens, slikar
- Češka
- Vaclav Brozik, slikar
- Francuska
- Alfred Agache, slikar
- Louis-Ernest Barrias, kipar
- Paul Baudry, slikar
- Albert-Ernest Carrier Belleuse, kipar
- William-Adolphe Bouguereau, slikar
- Charles Edward Boutibonne,
- Charles Joshua Chaplin, slikar
- Pierre Auguste Cot, slikar
- Thomas Couture, slika
- Alexandre Cabanel, slikar
- Alexandre-Gabriel Decamps, slikar
- Paul Delaroche, slikar
- Delphin Enjolras, slikar
- Alexandre Falguière, kipar
- Jean-Léon Gérôme, slikar i kipar
- Jean-Jacques Henner, slikar
- Paul Jamin, slikar
- Jean-Paul Laurens, slikar i kipar
- Marius Jean Antonin Mercie, kipar
- Emile Munier, slikar
- Italija
- Eugene de Blaas, slikar
- Francesco Hayez, slikar
- Domenico Morelli, slikar
- Indija
- Raja Ravi Varma, slikar
- Kanada
- Suzor-Coté, slikar
- Nizozemska
- Ary Scheffer, slikar
- Njemačka
- Franz von Lenbach, slikar
- Poljska
- Henryk Siemiradzki slikar
- Španjolska
- Mariano Fortuny y Marsal, slikar
- Švicarska
- Charles Gleyre, slikar
- Velika Britanija
- Sir Lawrence Alma-Tadema, slikar
- Sir Alfred Gilbert, kipar
- Frederic Leighton, 1st Baron Leighton, slikar/kipar
- Albert Moore, slikar
- Alfred Stevens, kipar
- George Frederic Watts, slikar
Literatura
urediReference
uredi- ↑ [1] Arhivirano 2011-08-05 na Wayback Machine-u O nagradi na stranici francuske vlade
Vanjske veze
uredi- Academic art Academic art Movement
- Art Renewal Center dedicated to reappraisal of Academic art
- Dahesh Museum, NY foremost museum on Academic Art
- Bridgeview School of Fine Art, New York emphasizes academic training
- Nineteenth-Century Art Worldwide a journal of nineteenth century visual culture
- École des Beaux-Arts informative page from John Singer Sargent Gallery
