தொலை கிழக்கு

தொலை கிழக்கு
	தொலை கிழக்கு நாடுகளின் அமைவிடம், புவியியல்படி வரையறை
சீனப் பெயர்
சீன எழுத்துமுறை	遠東
எளிய சீனம்	远东
சொல் விளக்கம்	Far East
ஒலிபெயர்ப்புகள்
மாண்டரின்
- பின்யின்	Yuǎn Dōng
- Tongyong Pinyin	Yuǎn Dōng
- Yale Romanization	အရှေ့ဖျား ဒေသ
Min
- Hokkien POJ	Óan-tong
காந்தோநீசிய மொழி
- Jyutping	Yuen5 Dong1
Filipino name
Tagalog	Silanganan (poetic); Malayong Silangan (literal)
Indonesian name
Indonesian	Timur Jauh
Japanese name
Kanji	極東
Transliterations
- Romaji	Kyoku Tō
Korean name
Hangul	극동
Hanja	極東
Transliterations
- Revised; Romanization	Geuk Dong
- McCune-; Reischauer	Kŭk Tong
மலாய்ப் பெயர்
மலாய்	تيمور جاوء ; Timur Jauh
Mongolian name
Mongolian	Als Dornod
Portuguese name
Portuguese	Extremo Oriente
Russian name
Russian	Дальний Восток ; பஒஅ: [ˈdalʲnʲɪj vɐˈstok]
Romanization	Dál'niy Vostók
Thai name
Thai	ตะวันออกไกล ; Tawan-oak klai
Vietnamese name
Quốc ngữ	Viễn Đông

தொலை கிழக்கு (Far East) அல்லது தூரக் கிழக்கு என்பது புவியியல்படி கிழக்காசியா (வடகிழக்கு ஆசியா உட்பட), உருசியத் தொலை கிழக்கு (வடக்காசியாவின் அங்கம்), தென்கிழக்காசியாவைக் குறிக்க ஐரோப்பியர்கள் பயன்படுத்தும் சொல்லாகும்.^[1] சில நேரங்களில் பொருளியல், பண்பாட்டுக் காரணங்களுக்காக தெற்கு ஆசியா நாடுகளும் இந்த வரையறையில் உட்படுத்தப்படுகின்றன.^[2]

1960களிலிருந்து, இப்பகுதி பன்னாட்டு ஊடகங்களில் கிழக்காசியா என்ற சொல்லே பெரும்பாலும் பயன்படுத்தப்படுகின்றது.^[3]^[4] தொலைக்கிழக்கு என்றப் பயன்பாடு தற்காலத்தில் பழமையானதாகவும் புண்படுத்துவதாகவும் இனத்தைக் குறிப்பதாகவும் கருதப்படுகின்றது.^[3] "தொலை கிழக்கு" என்பது ஐரோப்பியர் நோக்கிலிருந்து பிறந்ததாகும்; இதன்படி தென்மேற்கு ஆசியா அல்லது "மத்திய கிழக்கு நாடுகள்" "அண்மைக் கிழக்கு" எனப்படுகின்றது.

தொலைகிழக்கு என்ற சொல் 12ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து ஐரோப்பியர்களால் பயன்படுத்தப்படுகின்றது. இதே காரணங்களுக்காக சீன மக்கள் 19ஆவது, இருபதாம் நூற்றாண்டுகளில் மேற்கத்திய நாடுகளை தொலை மேற்கு "டாய்ச்சி (泰西)" என்றழைத்தனர்; அரபுநாடுகளுக்கு மேற்கிலிருந்து அனைத்து நாடுகளுமே தொலை மேற்கு நாடுகளாம்.

தொலை கிழக்கு என்ற சொல் ஐரோப்பாவிலிருந்து இவை மிகவும் கிழக்கில் உள்ளபோதும், பண்பாட்டின்படி மேற்கத்திய நாடுகளான ஆத்திரேலியா, நியூசிலாந்துக்குப் பயன்படுத்தப்படுவதில்லை.

ஆள்புலங்களும் மண்டலங்களும்

பெயர்^[5] and ஆள்புலம், கொடியுடன்	பரப்பு (கிமீ²)	மக்கள்தொகை (ஜூலை 1 2002 மதிப்.)	மக்களடர்த்தி (ச.கிமீக்கு)	தலைநகரம்
புரூணை	5,770	350,898	60.8	பண்டர் செரி பெகாவான்
கம்போடியா	181,040	12,775,324	70.6	புனோம் பென்
சீனா^[6]	9,584,492	1,384,303,705	134.0	பெய்ஜிங்
ஆங்காங் (சீனா)^[7]	1,092	7,303,334	6,688.0	—
இந்தோனேசியா^[8]	1,419,588	227,026,560	159.9	ஜகார்த்தா
ஜப்பான்	377,835	126,974,628	336.1	தோக்கியோ
லாவோஸ்	236,800	5,777,180	24.4	வியஞ்சான்
மக்காவு (சீனா)^[9]	25	461,833	18,473.3	—
மலேசியா	329,750	22,662,365	68.7	கோலாலம்பூர்
மங்கோலியா	1,565,000	2,694,432	1.7	உலான் பத்தூர்
மியான்மர்	678,500	42,238,224	62.3	நைப்பியிதோ^[10]
வடகொரியா	120,540	22,224,195	184.4	பியொங்யாங்
பிலிப்பீன்சு	300,000	84,525,639	281.8	மணிலா
உருசியா^[11]	13,115,200	39,129,729	3.0	மாஸ்கோ
சிங்கப்பூர்	704	4,483,900	6,369.0	சிங்கப்பூர்
தென் கொரியா	98,480	48,324,000	490.7	சியோல்
தாய்லாந்து	514,000	62,354,402	121.3	பேங்காக்
கிழக்குத் திமோர்^[12]	15,007	952,618	63.5	டிலி
தாய்வான்^[13]	35,980	22,548,009	626.7	தாய்பெய்
வியட்நாம்	329,560	81,098,416	246.1	ஹனோய்