การรับประกันภัย

การรับประกันภัย (อังกฤษ: Underwriting) คือ บริการโดยสถาบันการเงินขนาดใหญ่ เช่น ธนาคาร, การประกันภัย, หรือ Investment house รับประกันการชำระเงินให้ในกรณีเกิดความเสียหาย หรือผลขาดทุนทางการเงิน และยอมรับความเสี่ยงทางการเงินสำหรับการรับผิดที่เกิดขึ้นจากการรับประกันนั้น การรับประกันภัยอาจเกิดขึ้นในสถานการณ์เช่น การประกันภัย, การออกจำหน่ายหลักทรัพย์ในการเสนอขายหลักทรัพย์แบบทั่วไป, หรือการกู้ยืมจากธนาคาร บุคคลหรือสถาบันที่ตกลงที่จะจำหน่ายหลักประกันขั้นต่ำของบริษัทเพื่อค่าบำเหน็จ เรียกว่า Underwriter

คำนี้มีที่มาจากตลาดประกันภัย Lloyd's of London โดยนายธนาคารผู้ยอมรับความเสี่ยงที่ถูกมอบหมาย (ในอดีต หมายถึงการเดินทางทางทะเล ซึ่งมีความเสี่ยงจากการอัปปางของเรือ) เพื่อแลกกับเบี้ยประกันภัย จะเขียนชื่อของตนใต้ข้อมูลความเสี่ยงที่เขียนไว้บนสลิปของ Lloyd ที่จัดทำขึ้นเพื่อจุดประสงค์นี้

การจัดจำหน่ายหลักทรัพย์ (Securities underwriting)

การจัดจำหน่ายหลักทรัพย์เป็นกระบวนการที่ธนาคารการลงทุนระดมเงินลงทุนจากนักลงทุนในนามของบรรษัทหรือรัฐบาลที่ออกหลักทรัพย์ (ทั้งตราสารทุน และตราสารหนี้) กิจกรรมของผู้จัดจำหน่ายหลักทรัพย์ (Underwriter) จะเกิดขึ้นระหว่างการเสนอขายหลักทรัพย์แบบทั่วไปในตลาดแรก

กระบวนการนี้เป็นวิธีการกระจายหลักทรัพย์ที่ออกจำหน่ายใหม่ เช่น หุ้น หรือพันธบัตร ให้แก่นักลงทุน ซึ่งเมื่อสมาคมหรือกลุ่มของธนาคารจัดจำหน่าย หมายถึงได้รับความเสี่ยงจากการกระจายหลักทรัพย์ โดยหากธนาคารไม่สามารถหานักลงทุนที่เพียงพอได้ จะต้องถือหลักทรัพย์ไว้เอง ผู้จัดจำหน่ายได้รับรายได้จากส่วนต่างของราคา ระหว่างราคาที่จ่ายให้ผู้ออกหลักทรัพย์ กับที่เรียกเก็บจากนักลงทุนหรือจากผู้ทำงานในตลาดหุ้นที่ซื้อไป

ความเสี่ยง, การผูกขาด และผลตอบแทน

เมื่อเกิดข้อตกลงการจัดจำหน่าย ผู้จัดจำหน่ายจะต้องรับความเสี่ยงที่จะไม่สามารถขายหลักทรัพย์ได้ และรับต้นทุนสำหรับการถือหลักทรัพย์จนกว่าจะสามารถขายได้ในอนาคต

ผู้จัดจำหน่ายและผู้ออกหลักทรัพย์อาจเลือกที่จะทำข้อตกลงแบบผูกขาด โดยผู้ออกหลักทรัพย์อาจตกลงให้ผู้จัดจำหน่ายเป็นตัวแทนแบบผูกขาดในการขายตราสารหลักทรัพย์เริ่มแรก แลกกับการที่ผู้ออกหลักทรัพย์จะได้รับราคาจ่ายล่วงหน้าที่สูงขึ้น หรือเงื่อนไขอื่นๆ ที่เห็นชอบร่วมกัน ดังนั้นแม้จะมีผู้ซื้อรายอื่นมาติดต่อผู้ออกหลักทรัพย์โดยตรงเพื่อขอซื้อ ผู้ออกหลักทรัพย์ก็จะขายผ่านผู้จัดจำหน่ายที่มีข้อตกลงแบบผูกขาดร่วมกันเท่านั้น

ท้ายที่สุด ผู้ออกหลักทรัพย์จะได้รับเงินล่วงหน้า, เข้าถึงช่องทางติดต่อและช่องทางขายของผู้จัดจำหน่าย และป้องกันตนเองออกจากความเสี่ยงของตลาดที่จะไม่สามารถขายหลักทรัพย์ด้วยราคาดีได้ ขณะที่ผู้จัดจำหน่ายได้รับกำไรจากราคาขายที่เพิ่มขึ้น รวมถึงข้อตกลงการขายแบบผูกขาดหากสามารถทำข้อตกลงร่วมกันได้

การพิจารณาสินเชื่อ

ในการธนาคาร มีการพิจารณาโดยวิเคราะห์เครดิตโดยละเอียดเพื่อการให้เงินกู้ โดยอาศัยข้อมูลเครดิตจากผู้กู้ ซึ่งการพิจารณาดังกล่าวจะเกิดขึ้นในหลายด้าน:

• การพิจารณาสินเชื่อเพื่อการอุปโภคบริโภค เป็นการตรวจสอบประวัติการทำงาน, เงินเดือนและงบการเงิน, ข้อมูลเปิดเผยอย่างเช่น ประวัติเครดิตของผู้กู้ ซึ่งมีรายละเอียดอยู่ในรายงานข้อมูลเครดิต, และการประเมินความต้องการเครดิต และความสามารถในการชำระ ของผู้กู้ ตัวอย่างการพิจารณาลักษณะนี้คือ การพิจารณาผู้จำนอง

• Commercial underwriting ประกอบด้วย การประเมินข้อมูลทางการเงินจากผู้ประกอบการรายย่อย รวมถึงการวิเคราะห์งบดุลและค่าสุทธิ