ปัสคา
| ส่วนหนึ่งของ |
| ศาสนายูดาห์ |
|---|
   |
ปัสคา[1] หรือ ปัสกา[2] (ฮีบรู: פֶּסַח, Pesach; อังกฤษ: Passover - แปลว่า ผ่านเว้น) เป็นเทศกาลที่ชาวยิวระลึกถึงการที่พระยาห์เวห์ทรงนำพวกเขาออกจากการเป็นทาสในอียิปต์ ในช่วงประมาณ 1,500 ปีก่อนคริสตกาล โดยในคืนก่อนที่ฟาโรห์จะยอมปล่อยวงศ์วานอิสราเอลให้ออกเดินทาง พระยาห์เวห์ทรงสำแดงปาฏิหาริย์ให้เกิดภัยพิบัติประการที่ 10 หลังจากที่ฟาโรห์ปฏิเสธที่ปล่อยพวกอิสราเอล ตามคำบัญชาของพระเจ้ามาแล้ว 9 ครั้ง
ภัยพิบัติประการที่ 10 คือ ทูตมรณะจะเข้าไปในทุกครัวเรือนของชาวอียิปต์ เพื่อปลิดชีพของบุตรหัวปีของทุกครอบครัว ยกเว้นแต่ครอบครัวที่เชื่อฟังพระยาห์เวห์ โดยการนำเอาโลหิตของลูกแกะปัสคา มาทาไว้ที่ประตูบ้านของตน บ้านใดได้กระทำตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชา ทูตมรณะก็จะไม่เข้าไปในบ้าน แต่จะ "ผ่านไป" (ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ Passover) และบุตรหัวปีของครอบครัวนั้นก็จะรอดตาย
เทศกาลปัสคาในคัมภีร์ไบเบิล
[แก้]เทศกาลปัสคาเป็นพิธีที่ถูกกล่าวถึงครั้งแรกในหนังสืออพยพ ระบุว่า พระเจ้าทรงกำหนดตั้งให้อิสราเอลถือปฏิบัติทุกปี เพื่อเป็นการระลึกถึงเหตุการณ์เมื่อพระองค์ทรงนำอิสราเอล ให้หลุดพ้นจากความเป็นทาสของอียิปต์ เป็นไทแก่ตนเอง
ปัสกา เป็นเหมือนเครื่องหมายเพื่อบอกถึง "วงศ์วานอิสราเอล" แท้ เนื่องจากในหนังสืออพยพ เมื่ออิสราเอลเป็นทาสอยู่ในอียิปต์นั้น พระยาห์เวห์ทรงตั้งพิธีปัสคาขึ้น เพื่อเป็นเครื่องหมายสำหรับพระเจ้าในภัยพิบัติครั้งสุดท้าย ที่พระยาห์เวห์จะทรงพรากบุตรหัวปีแห่งอียิปต์ไป แต่จะทรงผ่านเว้น (passover หรือ skip over) บ้านใดก็ตามที่ทาเลือดแกะปัสคา อันเป็นเครื่องหมายของพิธีปัสคาติดไว้ที่หน้าบ้าน จึงเป็นที่มาของชื่อเรียกของพิธีนี้
เทศกาลปัสคามีชื่อเรียกอีกอย่างว่าเทศกาลขนมปังไร้เชื้อ เนื่องจากในเทศกาลดังกล่าว มีข้อกำหนดที่ให้รับประทานขนมปังไร้เชื้อ เป็นเวลา 7 วัน ทั้งนี้เพื่อเป็นเครื่องรำลึกว่า พระยาห์เวห์ทรงเลือกวงศ์วานอิสราเอลเป็นชนชาติบริสุทธิ์ของพระเจ้า ไม่ปะปนกับชนชาติ หรือ เชื้อชาติอื่น และกำหนดให้ชาวต่างชาติที่ต้องการเข้าร่วมพิธีปัสคา ต้องเข้าพิธีสุนัตก่อน เพื่อแสดงถึงการเป็นชนชาติของพระเจ้า
ในหนังสืออพยพ พระยาห์เวห์ทรงให้อิสราเอลกินขนมปังไร้เชื้อเป็นเวลา 7 วัน โดยเริ่มจากเย็นวันที่ 14 ของเดือนแรก ไปจนกระทั่งเย็นวันที่ 21 ของเดือนดังกล่าว จะต้องปัดกวาดบ้าน ให้ปราศจากเชื้อใด ๆ หากผู้ใดรับประทานขนมปังที่มีเชื้อในช่วงเวลาดังกล่าว จะถูกอัปเปหิออกจากชุมชน และในวันที่ 7 กำหนดให้เป็นวันเฉลิมฉลองบริสุทธิ์ของพระเจ้า
เทศกาลปัสคาในศาสนายูดาห์
[แก้]เทศกาลปัสคา เป็นหนึ่งในแปดเทศกาลของชาวยิว ซึ่งชาวยิวจะเดินทางไปยังกรุงเยรูซาเลม เพื่อร่วมพิธีเฉลิมฉลองนี้
เทศกาลปัสคา มีในวันที่ 14 เดือนนิสาน (อาบีบ) ซึ่งเป็นเดือนแรกของปีปฏิทินของยิว (ตรงกับเดือนมีนาคม/เมษายนในปฏิทินสากล) เทศกาลปัสคาเป็นงานฉลองที่เต็มไปด้วยความชื่นชมยินดี ชาวยิวระลึกถึงการที่พระเจ้าทรงปลดปล่อยพวกเขาออกจากการเป็นทาสในอียิปต์ ภายใต้การนำของโมเสส ในสมัยพระคัมภีร์เดิมและพระคัมภีร์ใหม่ ทุกครอบครัวจะฆ่าลูกแกะก่อนวันปัสคาหนึ่งวัน หลายคนเดินทางมาที่พระวิหารในกรุงเยรูซาเล็มเพื่อการเฉลิมฉลองนี้ แต่การกินเลี้ยงปัสคานั้น ตั้งแต่สมัยก่อนจนถึงปัจจุบันก็เป็นงานเลี้ยงแบบครอบครัว อาหารที่รับประทานกันในงานล้วนเป็นสัญลักษณ์ของการเป็นทาสในอียิปต์ และการหนีจากอียิปต์ทั้งสิ้น คนในครอบครัวจะเล่าเรื่องที่ทูตสวรรค์ของพระเจ้าละเว้นไม่ฆ่าลูกหัวปีในบ้านชาวยิวที่มีเลือดแกะทาไว้หน้าบ้าน แต่ฆ่าลูกหัวปีของคนอียิปต์ทั้งหมด ในปัจจุบันคนสะมาเรียเท่านั้นที่ฆ่าลูกแกะบูชาแบบดั้งเดิมในเทศกาลปัสคา พวกยิวไม่ทำเช่นนั้นแล้วตั้งแต่ทหารโรมันทำลายพระวิหารในปี ค.ศ. 70[3]
ในประเทศอิสราเอล เทศกาลปัสคาเป็นเทศกาลวันหยุดเฉลิมฉลอง มีระยะเวลา 7 วัน โดยวันแรก และวันสุดท้ายของเทศกาล จะเป็นงานเฉลิมฉลองที่ประชาชนจะละเว้นจากการงานทุกอย่าง แต่สำหรับชาวยิวที่พำนักอยู่ภายนอกประเทศอิสราเอล จะเฉลิมฉลองพิธีนี้เป็นเวลา 8 วัน โดยกำหนดให้วันที่ 1 วันที่ 2 และวันสุดท้ายของเทศกาล เป็นวันเฉลิมฉลองที่จะละเว้นจากการงานทุกอย่าง
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, พิมพ์ครั้งที่ 3, ราชบัณฑิตยสถาน, 2552, หน้า 414
- ↑ ปัสกาครั้งแรก, หนังสืออพยพ 12:11, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ เทศกาลปัสกา, วันเทศกาลของชาวยิว, พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทยฉบับศึกษา ภาคพันธสัญญาใหม่
- หนังสืออพยพ บทที่ 12 - 13
 | บทความศาสนานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |