มู้ก
หน้าตา
มู้ก (MOOC /muːk/) ย่อจาก Massive Open Online Course เป็นคอร์สออนไลน์ที่เน้นการมีส่วนร่วมและการเข้าถึงอย่างไม่จำกัดผ่านทางเวิลด์ไวด์เว็บ[1] นอกเหนือจากการเรียนการสอนจากสื่อปกติ เช่นการอ่านหนังสือ การเข้าห้องเรียนนั่งฟัง และการแก้ปัญหาโจทย์ต่างๆ การสอนแบบมู้กจะเน้นการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักศึกษา อาจารย์ และผู้ช่วยสอนเป็นหลัก โดยมู้กกำลังเป็นประเด็นที่ถูกนำมาทำวิจัยในหัวข้อของการเรียนรู้ทางไกล[2] มู้กเริ่มเป็นที่รู้จักในปี 2551 และเริ่มเป็นที่นิยมในปี พ.ศ. 2555 เป็นต้นมา[3][4]
มู้กในช่วงเริ่มต้นเน้นหลักในการเข้าถึงเนื้อหาแบบเปิด ที่เน้นการนำสื่อการเรียนการสอนมาใช้ซ้ำและเผยแพร่ออนไลน์ โดยต่อมาได้มีการเน้นการปฏิสัมพันธ์มากขึ้นเพื่อให้มีการพัฒนาความรู้ต่อยอดกันอีกต่อหนึ่ง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Kaplan Andreas M., Haenlein Michael (2016) Higher education and the digital revolution: About MOOCs, SPOCs, social media, and the Cookie Monster, Business Horizons, Volume 59. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S000768131630009X
- ↑ Bozkurt, A., Akgun-Ozbek, E., Onrat-Yilmazer, S., Erdogdu, E., Ucar, H., Guler, E., Sezgin, S., Karadeniz, A., Sen, N., Goksel-Canbek, N., Dincer, G. D., Ari, S.,& Aydin, C. H. (2015). Trends in distance education research: A content analysis of journals 2009-2013. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 16(1),330-363. https://www.academia.edu/11056576/Trends_in_Distance_Education_Research_A_Content_Analysis_of_Journals_2009-2013
- ↑ Pappano, Laura. "The Year of the MOOC". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 18 April 2014.
- ↑ Lewin, Tamar (20 February 2013). "Universities Abroad Join Partnerships on the Web". New York Times. สืบค้นเมื่อ 6 March 2013.