รถไฟใต้ดินกว่างโจว
รถไฟใต้ดินกว่างโจว | |||
---|---|---|---|
ข้อมูลทั่วไป | |||
เจ้าของ | เทศบาลนครกว่างโจว | ||
ที่ตั้ง | กว่างโจว | ||
ประเภท | รถไฟใต้ดิน | ||
จำนวนสาย | 9 | ||
จำนวนสถานี | 164[1] | ||
ผู้โดยสารต่อวัน | 5.6 ล้านคน (กรกฎาคม 2012)[2] 7.844 ล้านคน (5 พฤศจิกายน ค.ศ. 2010)[3] | ||
ผู้โดยสารต่อปี | 1.85 พันล้านคน (2012)[4][note 1] | ||
เว็บไซต์ | www.gzmtr.com/en | ||
การให้บริการ | |||
เริ่มดำเนินงาน | 28 มิถุนายน ค.ศ. 1997 | ||
ผู้ดำเนินงาน | Guangzhou Metro Corporation | ||
จำนวนขบวน | 1002 (2010)[5] | ||
ข้อมูลทางเทคนิค | |||
ระยะทาง | 261 km (162 mi) | ||
รางกว้าง | 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) | ||
การจ่ายไฟฟ้า | รางที่สาม, เหนือหัว | ||
|
รถไฟใต้ดินกว่างโจว (จีนตัวย่อ: 广州地铁; จีนตัวเต็ม: 廣州地鐵; พินอิน: Guǎngzhōu Dìtiě; ยฺหวิดเพ็ง: Gwong2 zau1 dei6 tit3) เป็นเส้นทางรถไฟใต้ดินในเมืองกว่างโจว ประเทศจีน ดำเนินการโดย Guangzhou Metro Corporation และเป็นเส้นทางรถไฟฟ้าแห่งที่สี่ของจีนแผ่นดินใหญ่ ต่อเนื่องจาก รถไฟใต้ดินปักกิ่ง รถไฟใต้ดินเทียนจิน และ เซี่ยงไฮ้เมโทร
ปัจจุบันประกอบไปด้วยเก้าเส้นทาง ให้บริการเวลา 6:00-24:00 น. จำนวนผู้โดยสารรายวัน 5.6 ล้านคน[2][6] รถไฟใต้ดินกว่างโจว เป็นรถไฟใต้ดินที่มีผู้โดยสารหนาแน่นเป็นอันดับที่ 6 ของโลก รองจาก โตเกียวเมโทร รถไฟใต้ดินโซล รถไฟใต้ดินมอสโก รถไฟใต้ดินปักกิ่ง และ เซี่ยงไฮ้เมโทร[7]
ปัจจุบันมีจำนวน 164 สถานี[1][note 2] ระยะทาง 261 กิโลเมตร[8]
เส้นทางที่ให้บริการในปัจจุบัน
[แก้]เส้นทาง | สถานีปลายทาง | เปิดให้บริการครั้งแรก | เปิดให้บริการครั้งล่าสุด | ระยะทาง (กิโลเมตร) |
จำนวนสถานี | จำนวนรถไฟฟ้า (2010)[9] | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
รถไฟใต้ดิน | ||||||||
สาย 1 | กว่างโจวตะวันออก | ซีหล่าง | 1997 | 1999 | 18.5 | 16 | 28 | |
สาย 2 | เจียเหอวั่งกั่ง | กว่างโจวใต้ | 2002 | 2010 | 31.4 | 24 | 36 | |
สาย 3 | แอร์พอร์ตเซาท์/เทียนเหอเค่ออวิ้น | ถี่อวี้ซีลู่/จัตุรัสผานอวี้ | 2005 | 2010 | 67.3 | 28 | 42 | |
สาย 4 | หวงชฺวิน | จินโจว | 2005 | 2010 | 43.7 | 16 | 30 | |
สาย 5 | เจี้ยวโข่ว | เหวินชง | 2009 | — | 31.9 | 24 | 30 | |
สาย 6 | สวินเฟิงกั่ง | เซียงเสวี่ย | 2013 | — | 24.5 | 22 | ||
สาย 8 | เฟิ่งหวงซินชวิน | ว่านเซิ่งเหวย | 2003 | 2010 | 14.8 | 13 | 17 | |
สายกว่างฝู | ซินเฉิงตง | เยี่ยนกั่ง | 2010 | — | 20.4 | 14 | 14 | |
รถไฟรางเบา | ||||||||
APM | หลินเหอซี | กว่างโจวถ่า | 2010 | — | 3.9 | 9 | 6 |
-
สาย 1
-
สาย 2
-
สาย 3
-
สาย 4
-
สาย 5
-
สาย 6
-
สาย 8
-
สายกว่างฝู
-
สายซูเจียง
เส้นทางในอนาคต
[แก้]โครงการในอนาคต |
การรับกระแสไฟฟ้า
[แก้]รถไฟฟ้าทุกสายยกเว้นสายเอพีเอ็ม รับไฟฟ้า 1,500 โวลต์ รถไฟฟ้าสาย 1, 2, 3, 6, 8 และสายกว่างฟู รับไฟฟ้าจากลวดเหนือหัว ขณะที่สาย 4, 5 และ 6 รับไฟฟ้าจากรางที่สาม เส้นทางในอนาคต เช่น สาย 7, 9 และ 13 จะใช้ไฟฟ้า 1,500 โวลต์[10][11] ส่วนรถไฟฟ้าเอพีเอ็มใช้ไฟฟ้า 600 โวลต์จากรางที่สาม[10]
ดูเพิ่ม
[แก้]หมายเหตุ
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 广州地铁18年赶上西方国家两百年历程 [Guangzhou Metro catches up with western countries' 200 years of development in 18 years] (ภาษาจีน). Guangzhou Metro Corporation. 29 December 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-18. สืบค้นเมื่อ 2011-01-04.
- ↑ 2.0 2.1 乘客四行为或累人伤己 [Four behaviours could endanger passengers] (ภาษาจีน). Guangzhou Daily. 20 July 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-22. สืบค้นเมื่อ 2012-07-20.
- ↑ 第二届地铁春联今起征集 [Second Metro Spring Duilian Contest starts today] (ภาษาจีน). Guangzhou Metro Daily. 10 January 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-17. สืบค้นเมื่อ 2010-01-23.
- ↑ '三好学生'的成绩单 (ภาษาจีน). Guangzhou Metro Corporation. 7 March 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-15. สืบค้นเมื่อ 2012-03-10.
- ↑ 为了缓解交通压力 地铁投53亿买新车增90列 [Metro spends ¥5.3b in purchase of 90 new trains to relieve traffic pressure] (ภาษาจีน). Guangzhou Daily. 19 November 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-11-20. สืบค้นเมื่อ 2010-11-19.
- ↑ 首尾班车时刻表 [Schedules of first and last trains] (ภาษาจีน). Guangzhou Metro Corporation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-04-13. สืบค้นเมื่อ 2010-11-24.
- ↑ 交通六件事 事事有着落 [Six transportation matters settled] (ภาษาจีน). Guangzhou Daily. 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-01-01. สืบค้นเมื่อ 2014-01-20.
- ↑ 广州市轨道交通线网2011-2015年建设方案公示 [Publicity of 2011–2015 construction plan of urban rail transit network of Guangzhou] (ภาษาจีน). Urban Planning Bureau of Guangzhou. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-07. สืบค้นเมื่อ 2010-04-06.
- ↑ 广州地铁二〇一〇年度年报 [Guangzhou Metro Annual Report 2010] (ภาษาจีน). Guangzhou Metro Corporation. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-16. สืบค้นเมื่อ 2011-07-26.
- ↑ 10.0 10.1 Jin Shoujie; He Zhixin (2010). 广州市轨道交通接触网形式选择 [Selection of overhead catenary system for Guangzhou urban rail transit]. Urban Rapid Rail Transit (ภาษาจีน). 23 (1). doi:10.3969/j.issn.1672-6073.2010.01.003.
- ↑ 城际轨道直通穗莞深惠 广佛地铁设九座换乘站 [Intercity railways to connect Guangzhou, Dongguan, Shenzhen, Huizhou; Guangfo Metro to have nine interchange stations] (ภาษาจีน). Guangzhou Daily. 24 June 2008. สืบค้นเมื่อ 2010-10-29.
บรรณานุกรม
[แก้]- Yu Dingyu (2006). Nanfengchuang Magazine (บ.ก.). 与龙共舞:广州地铁深度报道 [Dancing with the Dragon: An In-Depth Report of Guangzhou Metro] (ภาษาจีนตัวย่อ). Huacheng Press. ISBN 7-5360-4829-7. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 July 2011. สืบค้นเมื่อ 23 November 2010.