Çalışma çemberi

Çalışma çemberi, bir konuyu tartışmak için birçok kez bir araya gelen küçük bir grup insandır. Politikadan dine ve hobilere kadar her şeyi tartışmak için çalışma çemberi oluşturulabilir. Aktivitelerden veya sosyalleşmeden ziyade bir konuyu veya konuyu keşfetmeye odaklanmalarıyla kulüplerden ayrılırlar. 20.yüzyılın başlarında ortaya çıktıklarında, kendi kendine eğitime yönelik demokratik bir yaklaşımla ve genellikle ölçülü olma veya işçi sınıfının özgürleşmesiyle ilgili sosyal hareketlerle bağlantılıydılar.

Temel bilgiler

Çalışma çemberleri tipik olarak ortak bir ilgi keşfeden kişiler tarafından oluşturulur; sosyal, politik veya toplumsal sorunları analiz etmek ve bunlara çözüm bulmak için çalışma çevreleri oluşturulabilir.

Çoğunlukla öğretmen yoktur, ancak bir üye genellikle tartışmanın akışını ve yolunda gitmesini sağlamak için kolaylaştırıcı olarak hareket eder ve herkesin istediği kadar dahil olma fırsatına sahip olmasını sağlar. Okuma materyali ve görsel/işitsel yardımcılar sıklıkla diyaloğu canlandırmak için kullanılır.

Çalışma çemberleri giriş seviyesi, ileri seviye veya bunların arasındaki herhangi bir seviye olabilir. Çalışma çemberlerine hükümet veya toplum/STK yetkilileri sponsor olabilir veya yardımcı olabilir ve fikir üretmek-eylem planları önermek gibi belirli sonuç hedeflerine sahip olabilir; ya da tamamen bağımsız ve kendi kendine yeterli olabilirler, sadece üyelerinin bilgilerini artırmanın zevki için var olabilirler.

Bir çalışma çemberi oluşturmanın tek bir doğru yolu olmamakla birlikte, Everyday Democracy 14 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (eski adıyla Study Circles Resource Center) gibi kuruluşlar, daha derin bir anlayış oluşturmak, seçenekleri tartmak ve seçimler yapmak için veya bunlara ilişkin önerilerde bulunmak için basit ve uygun diyalog yöntemleri yayınladı eyleme yol açar.^[1]

Çalışma çemberleri, karmaşık konuların yönetilebilir parçalara bölünmesine izin verir. Tek seanslık programlar anlamlı ve verimli diyaloglarla sonuçlanabilir, ancak çalışma çevreleri genellikle eldeki soruyu tam olarak araştırmak için birden fazla seans içerir. Bununla birlikte, Staffan Larson tarafından 2001'de yapılan bir araştırma, çalışma çevrelerinin katılımı teşvik ederken, toplumsal eylemi etkileme güçleri zayıf olabileceğinden, sivil değişim araçları olarak yalnızca kısmen başarılı oldukları sonucuna varmıştır.^[2]

Tarih ve evrim

19. yüzyılın başlarında, Danimarkalı Lutheran papaz N.F.S. Grundtvig, İskandinavya ve Orta Avrupa'ya hızla yayılan halk liselerini tasavvur etti.^[3] Halk liseleri gibi gayri resmi eğitim biçimleri ve popüler dersler (Chautauqua gibi), ılımlılık gibi ptlerdeki faaliyetlerin bir parçası olarak 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında İsveç'teki çalışma çevrelerinin gelişmesine ilham verdi. işçi hareketleri.^[4] Oscar Olsson, çalışma çevrelerinin önde gelen İsveçli bir savunucusuydu. Bu hareketlerin katılımcıları işçi sınıfı ya da küçük çiftçiler olduğundan, çalışma çevreleri bu sınıfların 20. yüzyılın başlarında artan siyasi gücü ile ilgili olarak önemliydi. İncelenen konular zaten erken dönemden çok genişti - edebiyat ve hatta okul konuları kadar siyasi ve sosyal konular da olabilir.

İsveç'te bugün çalışma çevreleri kitlesel bir fenomendir ve geniş bir ulusal desteğe sahiptir. ^:8 1970'lerden beri her yıl yaklaşık 300.000 çalışma çemberi rapor edilmiştir. ^:18 Ulusal eğitim dernekleri, ulusal hükümetten yıllık sübvansiyonlar alırlar ve halk eğitim merkezi (folkhögskolor), üniversite kursları, yazışma çalışmaları ve uzaktan eğitim ile birlikte çalışarak vatandaşların topluluklarını ve uluslarını daha iyi anlamasına ve katılmasına olanak tanır. ^:25-34 İsveç çalışma çemberi modeli, Amerikan kültürüne, özellikle de Ulusal Sorunlar Forumlarında (Dayton, Ohio'daki Yurtiçi Politika Derneği sponsorluğunda) ve 1986'da başlayan Duvarcı ve Müttefik Zanaatkarlar Çalışma Çemberi Programında başarılı bir şekilde nakledildi.^[5]

Bir Rus devrimci popülist örgütü olan Narodnaya Volya ("Halkın İradesi"), 1870'lerde çalışma çevrelerinden geniş ölçüde yararlandı.^[6] Konsept, 1890'larda Gürcü sosyal demokrat grubu Mesame Dasi ("Üçüncü Grup") tarafından benimsendi.^[7] Bunlardan bazılarına liderlik eden genç bir Joseph Stalin rol aldı.^[8]

Çalışma çemberleri şirketler içinde değişim süreci ve gelişim faaliyeti olarak kullanılmıştır.^[9] Toplum çalışma çevrelerinin aynı fikir ve kavramlarından bazıları, çeşitlilik ve ırk ilişkileri gibi iç sorunlara uygulanabilir.^[10]

Çalışma çemberleri, Avustralya'da, Yerli ve Yerli olmayan Avustralyalılar arasındaki uzlaşma^[11]^[12] ve ülkenin nehir sistemlerindeki mavi-yeşil algler gibi çevresel felaketlerle mücadele gibi çeşitli konularda vatandaşları meşgul etmek için birkaç yıldır yaygın olarak kullanılmıştır.^[13] Avustralya Çalışma Çevreleri Ağı, 2010 yılı civarında Avustralya'daki çalışma grubu uygulayıcıları için merkezi bir kaynak olarak geliştirilmiştir.^[14]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ Malick, Amy; McCoy, Martha L., (Ed.) (2001). Organizing community-wide dialogue for action and change: a step-by-step guide. Pomfret, CT: Study Circles Resource Center. OCLC 56715349. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2021. r eksik |soyadı1= (yardım)
^ Larsson (May 2001). "Seven aspects of democracy as related to study circles". International Journal of Lifelong Education. 20 (3): 199-217. doi:10.1080/02601370110036073.
^ Steele (September 2010). "Enlightened publics: popular education movements in Europe, their legacy and promise". Studies in the Education of Adults. 42 (2): 107-123. doi:10.1080/02660830.2010.11661592.
^ Titmus, Colin J., (Ed.) (1989). "Study circles in Sweden". Lifelong education for adults: an international handbook. Advances in education. Oxford; New York: Pergamon Press. ss. 242-244. doi:10.1016/B978-0-08-030851-7.50077-1. ISBN 0080308511. OCLC 18981481.
^ Oliver (March 1995). "Is the United States ready for a study circle movement?". Adult Learning. 6 (4): 14-19. doi:10.1177/104515959500600410.
^ Revolutionary women in Russia, 1870-1917: a study in collective biography. Manchester: Manchester University Press. 2000. ss. 43, 56. ISBN 0719048370. OCLC 43323628.
^ The making of the Georgian nation. 2nd. Bloomington: Indiana University Press. 1994. s. 160. ISBN 0253355796. OCLC 29908699.
^ Beria: Stalin's first lieutenant. Princeton, NJ: Princeton University Press. 1993. ss. 59-60. ISBN 0691032572. OCLC 27896869.
^ Salt (November 2000). "Workers' education and neoliberal globalization: an adequate response to transnational corporations?". Adult Education Quarterly. 51 (1): 9-31. doi:10.1177/07417130022087099.
^ Wilcox (Kış 2005). "Multicultural organization competence through deliberative dialogue". Organization Development Journal. 23 (4): 77-85. 13 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2021.
^ Australians for reconciliation study circle kit. Canberra: Council for Aboriginal Reconciliation. 1993. ISBN 9780644325585. OCLC 221533963.
^ Hattam, Robert; Zembylas, Michalinos; Arthur, James, (Ed.) (2016). "The Australian reconciliation process: a case study of community education". The Palgrave international handbook of education for citizenship and social justice. London; New York: Palgrave Macmillan. ss. 187-204. doi:10.1057/978-1-137-51507-0_9. ISBN 9781137515063. OCLC 948561358. r eksik |soyadı1= (yardım)
^ "Awareness raising, communication and public participation". Toxic cyanobacteria in water: a guide to their public health consequences, monitoring, and management. London; New York: E & FN Spon. 1999. s. 232. ISBN 0419239308. OCLC 40395794.
^ Brennan (July 2010). "Study circles and the Dialogue to Change Program" (PDF). Australian Journal of Adult Learning. 50 (2): 411-418. 1 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Şubat 2021.

Konuyla ilgili yayınlar

Andrews, Cecile (Sonbahar 1992). "Study circles: schools for life". In Context. 33: 22-25. 2 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2021.
Bjerkaker, Sturla (August 2014). "Changing communities. The study circle—for learning and democracy". Procedia - Social and Behavioral Sciences. 142: 260-267. doi:10.1016/j.sbspro.2014.07.625 .
Chang, Bo (November 2013). "Education for social change: Highlander education in the Appalachian Mountains and study circles in Sweden". International Journal of Lifelong Education. 32 (6): 705-723. doi:10.1080/02601370.2013.773571.
Gougoulakis, Petros; Christie, Michael (July 2012). "Popular education in times of societal transformation—a Swedish perspective" (PDF). Australian Journal of Adult Learning. 52 (2): 237-256. 31 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Şubat 2021.
Leighninger, Matt; McCoy, Martha (June 1998). "Mobilizing citizens: study circles offer a new approach to citizenship". National Civic Review. 87 (2): 183-190. doi:10.1002/ncr.87209.
Ohlsson, Ragnar (1998). "An early form of the community of inquiry: the study circle". Thinking: The Journal of Philosophy for Children. 14 (2): 27-28. doi:10.5840/thinking19981426.
Oliver, Leonard P. (1987). Study circles: coming together for personal growth and social change. Cabin John, MD: Seven Locks Press. ISBN 093202047X. OCLC 15792293.
Velichko, Aliona (2004). "Welcome to the world of study circles" (PDF). Адукатар (Educator). 1: 23-25. 13 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Şubat 2021.

Dış bağlantılar

"Everyday Democracy (formerly the Study Circles Resource Center)". everyday-democracy.org. 19 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
"Study Circles for Social Change Programme". ifwea.org. International Federation of Workers' Education Associations. 1 Mart 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi.
"Australian Study Circles Network". studycircles.net.au. 23 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
"Adult Learning Australia". ala.asn.au. 12 Ekim 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi.
"P2PU Learning Circles". learningcircles.p2pu.org. Peer to Peer University. 4 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[1] Malick, Amy; McCoy, Martha L., (Ed.) (2001). Organizing community-wide dialogue for action and change: a step-by-step guide. Pomfret, CT: Study Circles Resource Center. OCLC 56715349. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2021. r eksik |soyadı1= (yardım)

[2] Larsson (May 2001). "Seven aspects of democracy as related to study circles". International Journal of Lifelong Education. 20 (3): 199-217. doi:10.1080/02601370110036073.

[Steele-3] Steele (September 2010). "Enlightened publics: popular education movements in Europe, their legacy and promise". Studies in the Education of Adults. 42 (2): 107-123. doi:10.1080/02660830.2010.11661592.

[Uddman-4] Titmus, Colin J., (Ed.) (1989). "Study circles in Sweden". Lifelong education for adults: an international handbook. Advances in education. Oxford; New York: Pergamon Press. ss. 242-244. doi:10.1016/B978-0-08-030851-7.50077-1. ISBN 0080308511. OCLC 18981481.

[5] Oliver (March 1995). "Is the United States ready for a study circle movement?". Adult Learning. 6 (4): 14-19. doi:10.1177/104515959500600410.

[6] Revolutionary women in Russia, 1870-1917: a study in collective biography. Manchester: Manchester University Press. 2000. ss. 43, 56. ISBN 0719048370. OCLC 43323628.

[7] The making of the Georgian nation. 2nd. Bloomington: Indiana University Press. 1994. s. 160. ISBN 0253355796. OCLC 29908699.

[8] Beria: Stalin's first lieutenant. Princeton, NJ: Princeton University Press. 1993. ss. 59-60. ISBN 0691032572. OCLC 27896869.

[9] Salt (November 2000). "Workers' education and neoliberal globalization: an adequate response to transnational corporations?". Adult Education Quarterly. 51 (1): 9-31. doi:10.1177/07417130022087099.

[10] Wilcox (Kış 2005). "Multicultural organization competence through deliberative dialogue". Organization Development Journal. 23 (4): 77-85. 13 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2021.

[11] Australians for reconciliation study circle kit. Canberra: Council for Aboriginal Reconciliation. 1993. ISBN 9780644325585. OCLC 221533963.

[12] Hattam, Robert; Zembylas, Michalinos; Arthur, James, (Ed.) (2016). "The Australian reconciliation process: a case study of community education". The Palgrave international handbook of education for citizenship and social justice. London; New York: Palgrave Macmillan. ss. 187-204. doi:10.1057/978-1-137-51507-0_9. ISBN 9781137515063. OCLC 948561358. r eksik |soyadı1= (yardım)

[13] "Awareness raising, communication and public participation". Toxic cyanobacteria in water: a guide to their public health consequences, monitoring, and management. London; New York: E & FN Spon. 1999. s. 232. ISBN 0419239308. OCLC 40395794.

[14] Brennan (July 2010). "Study circles and the Dialogue to Change Program" (PDF). Australian Journal of Adult Learning. 50 (2): 411-418. 1 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Şubat 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]