İçeriğe atla

Tibet-Birman dilleri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Tibet-Birman dilleri
Coğrafi dağılımGüneydoğu Asya, Doğu Asya, Güney Asya
SınıflandırmaÇin-Tibet dilleri
  • Tibet-Birman dilleri
ISO 639-5tbq

Tibet-Birman dilleri, Çin-Tibet dil ailesinin Çin dili olmayan dilleri kapsayan koludur. Bu kola ait dillerin 400'den fazlası, Güneydoğu Asya'nın dağlık bölgeleri çapında ve Doğu ile Güney Asya'nın bazı bölgelerinde konuşulur. Tibet-Birman dillerini konuşan yaklaşık 60 milyon kişi var; bunların yaklaşık yarısı (35 milyondan fazla kişi) Birmanca, %13'ü (8 milyondan fazla kişi) de Tibet dillerini konuşur.[1] Bu kolun kapsamındaki en fazla konuşulan dillerin bu iki dalın olmasından ötürü, kolun ismi bu iki daldan türemektedir. Bu dalların ayrıca bol kapsamlı edebî gelenekleri var; Birmancanınki 12. yüzyıla kadar dayanırken Tibetçeninki 7. yüzyıla kadar dayanır. Kolun kapsamındaki diğer dillerse çok daha küçük topluluklar tarafından konuşulur ve bu dillerin bir çoğunun üzerinde dilbilimciler tarafından henüz ayrıntılı şekilde çalışılmamıştır.

Bazı taksonomiler Çin-Tibet dil ailesini Çin ile Tibet-Birman kollarına ayırırken (ör. Benedict, Matisoff), diğer dilbilimcilerse Tibet-Birman kolunun monofiletik bir grup teşkil ettiği fikrini reddetmektedir.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Tibeto-Burman languages ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

  1. ^ "Tibeto". www.languagesgulper.com (İngilizce). 13 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2017.