Werner Ostendorff
| Werner Ostendorff | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 15 Ağustos 1903 Königsberg, Alman İmparatorluğu |
| Ölüm | 1 Mayıs 1945 Bad Aussee, Nazi Almanyası |
| Bağlılığı | Weimar Cumhuriyeti Nazi Almanyası |
| Branşı | Reichswehr Waffen-SS |
| Hizmet yılları | 1925-1945 |
| Rütbesi | SS-Gruppenführer |
| Komutası | 17. SS Panzergrenadier Tümeni "Götz von Berlichingen" 2. SS Panzer Tümeni "Das Reich" |
| Çatışma/savaşları | 2. Dünya Savaşı |
| Ödülleri | Meşe Yaprağı İlaveli Şövalye Haçı |
Werner Ostendorff (15 Ağustos 1903-1 Mayıs 1945), 2. Dünya Savaşı'nda 2. SS Panzer Kolordusu'nun kurmay başkanlığını ve 2. SS Panzer Tümeni "Das Reich"ın komutanlığını yapmış bir Waffen-SS generaliydi. 1 Mayıs 1945'te aldığı yaralardan dolayı öldü.
Kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Ostendorff, 1925 yılında Reichswehr'ya katıldı. 1933'te ve 1934'te bir SA Askeri Eğitim Okulu'nun kuruluşunda yer aldı ve ardından Luftwaffe'ye transfer oldu. 1935 yılında ise SS-Verfügungstruppe'ye transfer oldu, Nisan 1938'e kadar bir SS okulunda eğitmen olarak görev yaptı. Ardından Ostendorff, yeni teşkil edilmiş SS-Standarte "Der Führer"ya atandı. 10 Ekim 1939'da ilk SS tümeninin kuruluşuyla birlikte teşkilin adı SS Tümeni "Das Reich" olarak değiştirildi ve Ostendorff, bu tümenin kurmay başkanlığına atandı. Bu görevi Haziran 1942'ye kadar sürdürdü. Ostendorff, 13 Eylül 1941'de Smolensk yakınlarında bulunan ve önemli Yelnya-Dorogobuzh yoluna hakim bir konumda olan Ushakovo köyüne yönelik bir karşı taarruza komuta ettiği için Şövalye Haçıyla taltif edildi. Köy yeniden ele geçirildi ve Sovyet yarma tehlikesi bertaraf edildi.
Ostendorff, Şubat-Haziran 1942 tarihleri arasında Doğu Cephesi'nde Kampfgruppe Das Reich'a komuta etti. Bu görevi sırasında, 5 Haziran 1942'de Altın Alman Haçıyla taltif edildi. Paul Hausser Haziran 1942'de ilk SS kolordusunu kurduğunda, Ostendorff'u kendi kurmay başkanı olarak seçti. SS-Generalkommando'sundaki (daha sonra 2. SS Panzer Kolordusu) görevini Kasım 1943'e kadar sürdürdü. Harkov'daki eylemleri hasebiyle SS-Oberführer'lığa terfisinin ardından kendisine bir tümenin komutanlığı verildi. Ostendorff, Ocak 1944'te 17. SS Panzergrenadier Tümeni "Götz von Berlichingen"ın komutasına atandı. Normandiya'daki çarpışmalar sırasında Ostendorff 16 Haziran 1944'te Carentan yakınlarında ciddi biçimde yaralandı. 21 Ekim 1944'te tümene komuta etmeye devam etti ve Kasım 1944 kadar bu görevde kaldı.
Ostendorff, 1 Aralık 1944'te SS-Gruppenführer'lığa terfi ettirildi ve 2 Aralık'da Heinrich Himmler'nın ordu grubu olan Ordu Grubu Oberrhein'ın kurmay başkanlığına atandı. 22 Ocak 1945 tarihine kadar bu görevde kaldı. Son ataması 2. SS Panzer Tümeni "Das Reich"a tümen komutanı olarak 10 Şubat 1945'te atanmasıydı. Bu tümene Macaristan'daki çarpışmalar sırasında, 9 Mart 1945'te ciddi biçimde yaralanana kadar komuta etti. Werner Ostendorff 1 Mayıs 1945'te Bad Aussee'deki bir sahra hastanesinde öldü.[1][2]
Kişisel Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Werner Ostendorff, Prusya Kegierungsvizzepräsident'ı olan Ernst Ostendorff'un oğluydu. Ekim 1935'te dünya evine girdi, o ve karısı 2 oğlan 1 kız çocuk olmak üzere toplam 3 çocuk sahibi oldular.[3]
Madalyalar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Demir Haç
- 2. Sınıf Demir Haç (19 Mayıs 1940)[4]
- 1. Sınıf Demir Haç (23 Haziran 1940)[4]
- Altın Alman Haçı (5 Haziran 1942)[5]
- Doğu Cephesi Madalyası
- Genel Taarruz Rozeti
- Meşe Yaprağı İlaveli Şövalye Haçı
- Şövalye Haçı (13 Eylül 1941)[6]
- Meşe Yaprakları Eklentisi (5 Mayıs 1945) [7][Notlar 1]
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Alman Federal Arşivleri'nde Ostendorff'un Meşe Yaprakları Eklentisiyle taltif edildiğine dair hiçbir bulgu yok. Madalya yasadışı olarak SS-Oberstgruppenführer Sepp Dietrich tarafından taltif edilmiştir. Tarih, 6. SS Panzer Ordusu'nun yaptığı bildiriden alınmıştır.[8]
Kaynaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]Alıntılar
[değiştir | kaynağı değiştir]Bibliyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Fellgiebel, Walther-Peer (2000) [1986]. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 — Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile [The Bearers of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939–1945 — The Owners of the Highest Award of the Second World War of all Wehrmacht Branches] (Almanca). Friedberg, Germany: Podzun-Pallas. ISBN 978-3-7909-0284-6.
- Patzwall, Klaus D.; Scherzer, Veit (2001). Das Deutsche Kreuz 1941 – 1945 Geschichte und Inhaber Band II [The German Cross 1941 – 1945 History and Recipients Volume 2] (Almanca). Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 978-3-931533-45-8.
- Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives [The Knight's Cross Bearers 1939–1945 The Holders of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939 by Army, Air Force, Navy, Waffen-SS, Volkssturm and Allied Forces with Germany According to the Documents of the Federal Archives] (Almanca). Jena, Germany: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
- Schulz, Andreas, Wegmann Günter, Zinke, Dieter: Die Generale der Waffen-SS und Polizei: Lammerding-Plesch, Biblio-Verlag, 2003, 978-3-7648-2375-7.
- Thomas, Franz (1998). Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 2: L–Z [The Oak Leaves Bearers 1939–1945 Volume 2: L–Z] (Almanca). Osnabrück, Germany: Biblio-Verlag. ISBN 978-3-7648-2300-9.
- Mark C. Yerger (1999). Waffen-SS Commanders: Army, Corps, and Divisional Leaders, Vol.2. Atglen, PA: Schiffer Military History.
- Mark C. Yerger (2005). German Cross in Gold Holders of the SS and Police, Volume 2, "Das Reich:" Karl-Heinz Lorenz to Herbert Zimmermann. San Jose, CA: R. James Bender Publishing. 0-912138-99-8