Aller au contenu

bondjoû

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje tîxhon addjectif + no : « bon » + « djoû ».

Prononçaedje

[candjî]

Mot-fråze

[candjî]

bondjoû (nén candjåve)

  1. salutåcion l’ åmatén.
    • Bondjoû ! Vo m’ la ddja so pîs.
  2. salutåcion cwand on rescontere ene sakî, tins del djournêye, et minme al vesprêye.
    • Bondjoû, Pire et li cpagnêye.
  3. (éndjolike) intrêye corante d’ èn emile.

Piceures di croejhete

[candjî]

sovint aconcoisté d’ èn arinnoe, et do no d’ l’ arinné.

    • Bondjoû, da, Mimile.
    • Bondjoû, savoz, Mareye.
    • Bondjoû, savoz, les omes Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • Bondjoû, don, Monsieu l’ Mwaisse.
    • Bondjoû, la, vijhene.

Ratourneures

[candjî]
  1. dire bondjoû
    • Cwand vos vs levoz, dijhoz bondjoû et s’ rabressî vosse pa et vosse mame.
    • I n’ dit nén bondjoû ås djins.
  2. simpe come bondjoû
  3. fé sene bondjoû (fé on grand sene bondjoû ; fé on ptit sene bondjoû)
  4. boune nute et bondjoû, c’ est bon po deus djoûs
  5. bondjoû bonswer; c’ est ~; dire ~.
  6. bondjoû tertos; bondjoû totavå, bondjoû, mes djins
  7. bondjoû

Sinonimeye

[candjî]

(salutåcion al resconte d’ ene sakî) :

Contråve

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
salutåcion l’ åmatén
salutåcion al resconte d’ ene djin Loukîz a : a
intrêye corante d’ èn emile

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
bondjoû bondjoûs

bondjoû omrin

  1. dijhaedje do mot « bondjoû ».
    • On n’ a nén ddja yeu droet a on bondjoû.
  2. salutåcion a rmete a onk k’ est å lon.
    • Vs avoz bén l’ bondjoû del pitite Mareye.
    • Vos priyroz m’ bondjoû a Zavî.

Ratourneures

[candjî]
  1. on bondjoû n’ a djamåy coixhî l’ boke da nolu
  2. setch bondjoû
  3. n’ aveur ni bondjoû ni bonswer

Ratournaedjes

[candjî]
salutåcion a rmete