Saltar al conteníu

Toloméu

De Wikipedia
Toloméu
Vida
Nacimientu Ptolemaida Hermia (es) Traducir[1]circa 100[2]
Nacionalidá Antigua Roma
Residencia Alexandría
Muerte Alexandría[3]170[4] (69/70 años)
Estudios
Llingües falaes griegu antiguu[5]
Oficiu matemáticu, xeógrafu, astrónomu, astrólogu, teóricu de la música, filósofu, musicólogu, epigramistaescritor
Emplegadores Biblioteca d'Alexandría
Trabayos destacaos Almagesto (es) Traducir
Geographia (es) Traducir
List of Roman emperors (en) Traducir
Ptolemaic map (en) Traducir
Ptolemy's intense diatonic scale (en) Traducir
Tabla de cuerdas de Ptolomeo (es) Traducir
desigualdad de Ptolomeo (es) Traducir
Teorema de Ptolomeo (es) Traducir
ecuante (es) Traducir
cuadrante (es) Traducir
Tetrabiblos (es) Traducir
Handy Tables (en) Traducir
Influyencies Aristóteles
Cambiar los datos en Wikidata

Claudio Ptolomeo, en Griegu, Κλαύδιος Πτολεμαῖος, Klaudios Ptolemaios; (Tolemaida, Tebaida, c. 85Cánope, c. 165; otros autores dicen c. 100 – c.170). Astrónomu, químicu, xeógrafu y matemáticu grecu-exipciu, denomáu tamién Ptolomeo (o Tolomeo).

Vivió y trabayó n'Alexandría, Exiptu (camiéntase que n'afamada Biblioteca d'Alexandría). Foi astrólogu y astrónomu, actividaes que nesa dómina taben estrenchamente lligaes. Ye autor del tratáu astronómicu conocíu como Almagesto (en griegu Hè Megalè Syntaxis, El gran tratáu). Caltúvose, como tolos trataos griegos clásicos de ciencia, en manuscritos árabes, (d'ehí el so nome) y namái disponible na traducción en llatín de Xerardu de Cremona nel sieglu XII.

Heriede de la conceición del Universu dau por Platón y Aristóteles, el so métodu de trabayu estremóse enforma del d'éstos, darréu que mentanto Platón y Aristóteles dan una cosmovisión del Universu, Ptolomeo ye un empirista. El so trabayu consistió n'estudiar la gran bayura de datos esistentes sobro'l movimientu de los planetes col envís de construyir un modelu xeométricu que desplicare tales posiciones nel pasáu y fore quien a albidrar posiciones futures.

Ptolomeo afirma esplícitamente que'l so sistema nun nagua por descubrir la realidá, siendo namái un métodu de cálculu. Ye llóxico qu'adoutare un esquema positivista, darréu que la so Teoría xeocéntrica opónse flagrantemente a la física aristotélica: por exemplu, les órbites del so sistema son excéntriques, en contraposición a les circulares y perfeutes de Platón y Aristóteles.

Magar que nun queda denguna carta sobro la obra de Toloméu, nel Renacimientu copiáronse de la Mapa Mundi como lo vía Ptoloméu en c.150. Esta carta foi copiada por Johannes d'Armsshein, Ulm, en 1482.

Toloméu catalogó munches estrelles, asignándo-yos un rellumu y magnitú, afitó normes p'albidrar los eclises.

La so aportación fundamental foi'l so modelu del Universu: camentaba que la Tierra taba inmóvil y ocupaba el centru del Universu, y que'l Sol, la Lluna, los planetes y les estrelles, xiraban al so rodiu. Pese a ello, per duana de la téunica del epiciclu-deferente, (atribuyía a un inventu d'Apoloniu), trató de resolver con bon ésitu los dos grandes problemes del movimientu planetariu:

1.- la retrogradación de los planetes y el so aumentu de rellumu, mentantu retrograden.

2.- la distinta duración de les revoluciones siderales.

Les sos teoríes astronómiques influyeren nel pensamientu astrónomu y matemáticu científicu hasta'l sieglu XVI.

Aplicó los sos estudios de trigonometría a la construcción d'astrolabios y relós de sol. Y tamién aplicó l'estudiu de l'astronomía al de l'astroloxía, criando los horóscopos. Toes estes teoríes y estudios tán escritos na so obra Tetrabiblon.

Foi tamién un bon ópticu y xeógrafu. Nel campu de la óptica esploró les propiedaes de la lluz, sobro too de la refraición y la reflexón. La so obra Óptica ye un bon tratáu sobro la teoría matemática de les propiedaes de la lluz. Otra gran obra suya ye la Xeografía, na que describe el mundu de la so dómina. Utiliza un sistema de llatitú y llonxitú polo que sirvió d'exemplu a los cartógrafos durante munchos años. Una de les ciudaes descrita nesta obra ye La Meca, na Península Arábiga, a la que noma Makoraba.

El mundu de la música tampoco nun foi inoráu por Ptolomeo. Escribió un tratáu de teoría musical denomáu Harmónicos. Camentaba que les lleis matemátiques taben tanto nos sistemes musicales como nos cuerpos celestes, y que dellos modos y incluso ciertes notes, correspondíen a planetes específicos, les distancies ente éstos y los sos movimientos. La idea fuera propuesta por Platón nel mitu de la música de les esferes, que ye la música non ascuchada fecha pola revolución de los planetes.[6]
Anguaño, la NASA tien comprobao que'l Sol fai soníu, non audible pol oyíu humanu, pol cásique vacíu que nos separta. Incluso si fore quien a aportar a nós nun sería musicalmente perceitible, darréu que la so frecuencia ye enforma baxa.[7]

La xunión de la música y la poesía ye otra conceición griega sobro'l xéneru musical. Yeren práuticamente sinónimos.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Bagrow, L. 1945. The Origin of Ptolemy's Geographia. Geografiska Annaler 27:318-387.
  • Campbell, T. 1987. The Earliest Printed Maps, British Museum Press.
  • Berggren, J. Lennart and Jones, Alexander. 2000. Ptolemy's Geography: An Annotated Translation of the Theoretical Chapters. Princeton University Press. Princeton and Oxford. ISBN 0-691-01042-0.
  • Nobbe, C. F. A., ed. 1843. Claudii Ptolemaei Geographia. 3 vols. Lipsiae (Leipzig): Carolus Tauchnitus. (The most recent edition of the complete Greek text)
  • Stevenson, Edward Luther. Trans. and ed. 1932. Claudius Ptolemy: The Geography. New York Public Library. Reprint: Dover, 1991. (This is the only complete English translation of Ptolemy's most famous work. Unfortunately, it is marred by numerous mistakes and the placenames are given in Latinised forms, rather than in the original Greek).

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «encyclopedia.com» (inglés). HighBeam Research. Consultáu'l 8 marzu 2019.
  2. Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 11920750r. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
  3. «MacTutor History of Mathematics archive». Consultáu'l 8 marzu 2019.
  4. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 8 marzu 2019.
  5. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  6. Platón, República 10.616b-617d (cf. 7.530d); Timeu 35a-36d, 38c-39e (cf. 47b-e, 90c-d).
  7. http://observe.arc.nasa.gov/nasa/ootw/1996/ootw_961113/ob961113.html Music From the Sun - NASA

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]