Агаласоўка

Агаласоўка ў кансанантным пісьме — даданне ў тэкст дадатковых знакаў, якія паказваюць галосныя гукі і іншыя нюансы вымаўлення (напрыклад, падваенне зычных). Самі гэтыя знакі таксама называюць агаласоўкамі. У арабскім пісьме агаласоўкі называюцца харакат або ташкіль, а ў яўрэйскім — нікуд. Знакі агаласоўкі былі вынайдзеныя пазней, чым знакі матрэс лекцыёніс, і ў тэксце выкарыстоўваюцца для абазначэння галосных сумесна з імі.

У ідэаграфічным пісьме падобную функцыю выконвае фанетычная транскрыпцыя (фурыгана і ромадзі ў японскім пісьме, чжуінь і піньінь ў кітайскім), якая размяшчаецца над іерогліфамі. Гэтую транскрыпцыю называюць агат або рубі, па назве выкарыстанага шрыфта.