Перайсці да зместу

Элеанора Аркадзеўна Язерская

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Элеанора Язерская
Элеанора Аркадзеўна Язерская
Род дзейнасці актрыса, журналістка
Дата нараджэння 8 ліпеня 1946(1946-07-08)
Месца нараджэння
Дата смерці 16 мая 2014(2014-05-16) (67 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства  СССР,
Сцяг Беларусі Беларусь
Член у

Элеанора Аркадзеўна Язерская (8 ліпеня 1946(1946-07-08), Мінск16 мая 2014(2014-05-16), Мінск) — беларуская радыё- і тэлевядучая, педагог, актрыса.

Адна з самых яркіх асоб беларускага музычнага бамонду ў 1980-х — 2000-х гадах. За ёй замацаваліся слава і вобраз «свецкай ільвіцы».

Саша Варламаў у ходзе публічнай лекцыі «Суровы свет моды 1940—1980-х гг.» распавядае, як Элеанора Язерская карысталася ў 1980-ыя гг. дызайнерскімі творамі адзення Белбыттэхпраекта ў Мінску.

Нарадзілася 8 ліпеня 1946 года на вуліцы Савецкай ў Мінску (каля Дома ўрада). Бацька Элеаноры (паходзіў з Гомеля) быў інжынерам-энергетыкам і ўзначальваў транспартную службу пры Савеце Міністраў БССР, а маці Аўгуста (паходзіла з Ніжняга Ноўгарада) была фельчарам. Бацькі пабраліся шлюбам зусім маладымі, пражылі ў шлюбе 30 гадоў і развяліся з-за любоўнага рамана бацькі. У Элеаноры былі старэйшы брат Анатоль (загінуў маладым падчас Другой сусветнай вайны) і сястра Міла (перабралася ў Нідэрланды). Пасля таго, як бацька пакінуў сям’ю, ён пражыў усяго 12 гадоў і памёр ва ўзросце 66 год[1]. Паўторна маці Элеаноры Язерскай выйшла замуж у Мінску за героя Савецкага Саюза Аляксандра Антонавіча Антонава (1915—1997)[2].

Напрыканцы жыцця Э. Язерская была ў глыбокай дэпрэсіі, практычна не выходзіла з дому, скардзілася на высокі ціск. Яна казала, што не жадае нікога бачыць і чуць. Апошнія месяцы перад смерцю жыла зусім адна. Дзяцей не мела, яе цела выявіў пляменнік — дзверы кватэры прыйшлося ўзломваць[3].

Памерла 16 мая 2014 года[удакладніць] ў Мінску ад сардэчнай недастатковасці. Развітанне праходзіла ў будынку Белтэлерадыёкампаніі на вуліцы Макаёнка, 12. Пахавана ў Мінску на Усходніх могілках побач з маці і айчымам.

Скончыла музычнае вучылішча, а пасля — кансерваторыю. Займалася самаадукацыяй. Збірала ў сваёй мінскай кватэры (на плошчы Перамогі) кнігі, карціны (мела творы Леаніда Шчамялёва, Аляксандра Кішчанкі і інш.) і прыгожыя рэчы (мейсенскі фарфор, антыкварныя гадзіннікі, статуэткі); любіла падарожнічаць па розных краінах і бываць у месцах, звязаных са знакамітымі людзьмі культуры. Была знаёма з многімі вядомымі асобамі культуры Беларусі і СССР.

З пачатку 1980-х гадоў шмат год працавала вядучай сваіх творчых праектаў аб мастацтве на Беларускім тэлебачанні і радыё і амаль усё жыццё прысвяціла тэлебачанню. Пачатак шырокай вядомасці і пік папулярнасці і ўвагі грамадства (асабліва ў 1980-ыя гг. у БССР) Язерскай прынесла аўтарская перадача «Музычны салон Элеаноры Язерскай», якая ішла на беларускім тэлебачанні і куды прыходзіў беларускі і ўсесаюзны эстрадны бамонд. Гэта была першая ў СССР імянная тэлеперадача, якая праіснавала да пачатку 2000-х гадоў[4].

Элеанору Язерскую параўноўвалі з Фаінай Ранеўскай за самастойнасць і незалежнасць паводзін і думак, трапнасць і метафарычнасць мовы, начытанасць і эстэтызм. Уборы Язерскай вылучаліся яркасцю і элегантнасцю, смелым спалучэннем колераў. Капялюшы, футра і каштоўныя камяні былі трывалай часткай вобразу Элеаноры Язерскай. Любімым напоем быў італьянскі лімонны лікёр ліманчэла.

У 2007 годзе ўдзельнічала ў тэлепраекце АНТ «Дзве зоркі», дзе пела супольна з Іллём Міцько.

У 2007 годзе ўвайшла ў Топ-50 самых стыльных і паспяховых асоб Мінска[5].

  • музычная асветніцкая перадача «Музычны салон» (Беларускае радыё і тэлебачанне)
  • музычная асветніцкая перадача «Салон Элеаноры Язерскай» (тэлеканал БТ)
  • цыкл аўтарскіх асветніцкіх перадач «Жанчыны XX стагоддзя» (тэлеканал СТВ)
  • рубрыка «Бон Тон» у праграме «Вялікі сняданак», дзе апавядала аб неверагодных лёсах зорак кіно і тэатра (тэлеканал СТВ)
  • аўтарская журналісцкая калонка ў газеце «СБ. Беларусь сегодня»
  • аўтарская перадача на радыё «Мир»

У кіно здымалася толькі ў эпізодах.

Зноскі