Μετάβαση στο περιεχόμενο

RNA πολυμεράση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η εκτυπώσιμη έκδοση δεν υποστηρίζεται πλέον και μπορεί να έχει σφάλματα μορφοποίησης. Παρακαλούμε ενημερώστε τους σελιδοδείκτες του περιηγητή σας και παρακαλούμε χρησιμοποιήστε εναλλακτικά την προεπιλεγμένη λειτουργία εκτύπωσης του περιηγητή σας.
Η RNAP από τον μικροοργανισμό T. aquaticus απεικονίζεται εδώ κατά τη διάρκεια της επιμήκυνσης

Η RNA πολυμεράσηRNAP ή RNApol) είναι ένα ένζυμο που είναι υπεύθυνο για την μεταγραφή μιας ακολουθίας DNA ή RNA σε RNA. Στη βιολογία, το RNAP είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία αλυσίδων RNA από τα γονίδια του DNA. Τα ένζυμα της RNA πολυμεράσης είναι απαραίτητα για τη ζωή και απαντώνται σε όλους τους οργανισμούς. Σε χημικούς όρους, η RNAP είναι μία νουκλεοτιδική τρανσφεράση που πολυμερίζει τα ριβονουκλεοτίδια στο (3') άκρο τους μεταγραφέντος RNA.

Ιστορία

Το RNAP ανακαλύφθηκε από τους Σαμ Βάις (Sam Weiss) και Τζέραρντ Χέρβιτς (Jerard Hurwitz) το 1960.[1]. Το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής του 1959 απονεμήθηκε στους Σεβέρο Οτσόα (Severo Ochoa) και Άρθουρ Κόρνμπεργκ (Arthur Kornberg) για την ανακάλυψη που πιστευόταν ότι ήταν το RNAP,[2] αλλά ουσιαστικά ήταν μια ριβονουκλεοπρωτεϊνη. Το Βραβείο Νόμπελ Χημείας του 2006 απονεμήθηκε στον Ρότζερ Κόρνμπεργκ (Roger Kornberg) για την αναλυτική μοριακή περιγραφή της RNA πολυμεράσης κατά τη διάρκεια της μετάφρασης.[3]

Έλεγχος της μεταγραφής

Ο έλεγχος της μεταγραφής επηρεάζει τη γονιδιακή έκφραση και έτσι επιτρέπει το κύτταρο να προσαρμόζεται σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον και να έχει ειδικούς ρόλους μέσα σε ένα οργανισμό, όπως το να διατηρεί σταθερές τις βασικές μεταβολικές διαδικασίες που είναι απαραίτητες για την επιβίωση. Έτσι, δεν εκπλήσσει το ότι η λειτουργία της RNAP υπόκειται σε ένα εξαιρετικά πολύπλοκο ρυθμιστικό μηχανισμό. Στο βακτήριο Escherichia coli έχουν βρεθεί περισσότεροι από 100 παράγοντες που επηρεάζουν τη δραστηριότητα του RNAP.[4]

Η RNAP μπορεί να ξεκινήσει την μεταγραφή σε ειδικές ακολουθίες DNA, που είναι γνωστές σαν υποκινητές. Παράγει στη συνέχεια μια αλυσίδα συμπληρωματική στην αρχική ακολουθία DNA από την οποία προήλθε. Η διαδικασία της προσθήκης νουκλεοτιδίων είναι γνωστή ως επιμήκυνση. Στα ευκαρυωτικά κύτταρα η RNAP μπορεί να κατασκευάσει αλυσίδες μέχρι και 2,4 εκατομμυρίων νουκλεοσιδίων. Επίσης, προτιμά να απελευθερώνει το αντίγραφο του DNA εκλεκτικά μόνο όταν απαντά ειδικές ακολουθίες DNA που ονομάζονται τερματιστές (κωδικόνια λήξης, terminators).

Προϊόντα της RNAP

Αναφορές

  1. Jerard Hurwitz (Dec 2005). «The Discovery of RNA Polymerase». Journal of Biological Chemistry 280 (52): 42477-85. doi:10.1074/jbc.X500006200. PMID 16230341. https://archive.org/details/sim_journal-of-biological-chemistry_2005-12-30_280_52/page/42477. 
  2. Nobel Prize 1959
  3. Nobel Prize in Chemistry 2006
  4. Akira Ishihama (2000). Functional modulation of Escherichia coli RNA polymerase. 54, σελ. 499-518. PMID 11018136. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • DNAi - DNA Interactive, including information and Flash clips on RNA Polymerase.