Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άλεξ Λάιφσον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άλεξ Λάιφσον
Ο Λάιφσον το 2007
Πληροφορίες
Όνομα γέννησηςΑλεξάνταρ Ζιβοτσίνοβιτς (Alexandar Zivojinovich)
Γέννηση27  Αυγούστου 1953[1]
Φέρνι, Βρετανική Κολομβία, Καναδάς
ΚαταγωγήΚαναδάς Country flag
EίδοςHeavy Metal, Hard Rock, Progressive Metal, Progressive Rock
ΙδιότητεςΜουσικός, Συνθέτης, Παραγωγός, Ηθοποιός
Μουσικά όργαναΚιθάρα, Φωνητικά, Πλήκτρα, Μπάσο, Μαντολίνο, Μπουζούκι
Παρουσία1968 - σήμερα
ΣυμμετοχέςRush, Victor, Big Dirty Band, Porcupine Tree
Ιστότοπος
http://www.rush.com/

Ο Άλεξ Λάιφσον (Alex Lifeson, 27 Αυγούστου 1953) είναι Καναδός κιθαρίστας, γνωστός ως μέλος του progressive rock συγκροτήματος Rush.

Οι αναγνώστες του περιοδικού "Guitar World" τον έχουν αναδείξει τρίτο καλύτερο κιθαρίστα όλων των εποχών,[2] ενώ το "Rolling Stone" τον έχει τοποθετήσει στην 98η θέση της λίστας του με τους εκατό καλύτερους κιθαρίστες.[3]

Ο Λάιφσον γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1953 στο Φέρνι του Καναδά, από Γιουγκοσλάβους μετανάστες. Μεγάλωσε στο Τορόντο και πήρε την πρώτη του κιθάρα σαν δώρο Χριστουγέννων, σε ηλικία 13 ετών.[4] Λίγο αργότερα, ήλθε σε επαφή με την ροκ μουσική και καλλιτέχνες όπως ο Τζίμι Χέντριξ, ο Έρικ Κλάπτον, κ.α. και αποφάσισε να σχηματίσει το πρώτο του συγκρότημα.

Ξεκίνησαν να κάνουν πρόβες μαζί με το ντράμερ Τζον Ράτσεϊ και στα τέλη της δεκαετίας του '60, ο μπασίστας και τραγουδιστής Τζέντι Λι εντάχθηκε στο σχήμα, το οποίο έπαιζε διασκευές σε κομμάτια των Cream, Led Zeppelin και The Who. Το συγκρότημα ονομάστηκε Rush και ξεκίνησε να γράφει τα δικά του τραγούδια, επηρεασμένο φανερά από τον ήχο των Led Zeppelin. Το 1974, ηχογράφησαν το ομώνυμο ντεμπούτο τους, μετά την κυκλοφορία του οποίου ο Ράτσεϊ αποχώρησε δίνοντας την θέση του στον Νιλ Πιρτ.

Ο Λάιφσον μαζί με τον Λι σε συναυλία του 2004 στην Ιταλία

Οι Rush γνώρισαν μεγάλη επιτυχία με τον τέταρτο τους δίσκο, "2112", ο οποίος τους καθιέρωσε ως ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα του progressive rock στον κόσμο.[5] Ακολούθησε μία σειρά ιδιαίτερα επιτυχημένων άλμπουμ, όπως τα "A Farewell to Kings" (1977), "Hemispheres" (1978), "Permanent Waves" (1980) και "Moving Pictures" (1981), πριν το συγκρότημα συνεχίσει κατά την δεκαετία του '80 με μεγάλη εμπορική επιτυχία, αλλά αλλάζοντας τον ήχο τους, με την κιθάρα του Λάιφσον να παραμερίζεται λόγω της έντονης χρήσης συνθεσάιζερ και πειραματικών ήχων. Η επιστροφή στον hard rock ήχο πραγματοποιήθηκε το 1993 με την κυκλοφορία του "Counterparts", όπου ο Λάιφσον επέστρεψε σε πρωταγωνιστικό ρόλο μέσα στο συγκρότημα.

Στα μέσα της δεκαετίας του '90, ο κιθαρίστας δημιούργησε το πρότζεκτ Victor κυκλοφορώντας το ομώνυμο άλμπουμ τους τον Ιανουάριο του 1996. Στον δίσκο συμμετείχαν διακεκριμένοι ροκ μουσικοί ως γκεστ, όπως ο μπασίστας των Primus, Λες Κλέιπουλ και ο τραγουδιστής Έντουιν των I Mother Earth.[6]

Παράλληλα με τις ζωντανές εμφανίσεις και τις ηχογραφήσεις των Rush, ο Λάιφσον έχει συμμετάσχει σε δίσκους των Platinum Blonde, Tom Cochrane, Porcupine Tree, κ.α..

Σαν ηθοποιός, πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση στο ντοκιμαντέρ "Come on Children", το 1972. Το 2003 συμμετείχε στην κωμωδία "Trailer Park Boys" παίζοντας μια κωμική εκδοχή του εαυτού του, ενώ συμμετείχε και στα δύο sequel της συγκεκριμένης ταινίας. Επίσης, εμφανίστηκε μαζί με τους Rush στην ταινία "I Love You, Man", του 2009.[7]

  • Victor (1996)
  • Max Webster - Universal Juveniles (1980)
  • Platinum Blonde - Alien Shores (1985)
  • Brian Greenway - Serious Business (1988)
  • Rock Aid Armenia - Smoke on the Water (σινγκλ, 1990)
  • Gowan - Lost Brotherhood (1990)
  • Tom Cochrane - Ragged Ass Road (1995)
  • Matthew McCauley - Gene Roddenberry's Andromeda (Music from Original Soundtrack) (2002)
  • Porcupine Tree - Fear of a Blank Planet (2007)
  • Tiles - Fly Paper (2008)
  1. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002151369. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  2. «Readers Poll Results: The 100 Greatest Guitarists of All Time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2014. 
  3. Alex Lifeson - 100 Greatest Guitarists | Rolling Stone
  4. Alex Lifeson - Rush Wiki
  5. «Readers Poll: The Best Prog Rock Bands of All Time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2014. 
  6. «Victor - Victor - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2014. 
  7. I Love You, Man (2009) - IMDb