Γκύντερ Κόρτεν

Γκύντερ Κόρτεν
Φωτογραφία του Κόρτεν κατά την Πολωνική Εκστρατεία του 1939, όταν προΐστατο του 4ου Αεροπορικού Στόλου ως Σμήναρχος
Γέννηση	Κολωνία, Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία
Θάνατος	Ράστενμπουργκ, Ανατολική Πρωσία
Ενταφιασμός	Τάννενμπεργκ, Ανατολική Πρωσία (σήμερα έχει μεταφερθεί στο Κοιμητήριο της Μπέργκστρασε στο Στέγκλιτς του Βερολίνου)
Χώρα	Γερμανικό Ράιχ ! Γερμανικό Ράιχ (ως το 1918) Δημοκρατία της Βαϊμάρης ! Δημοκρατία της Βαϊμάρης (ως το 1933) Ναζιστική Γερμανία ! Ναζιστική Γερμανία
Κλάδος	Ράιχσχερ Ράιχσβερ Luftwaffe
Εν ενεργεία	1914-1944
Βαθμός	Generaloberst (Αρχιπτέραρχος)
Μάχες/πόλεμοι	Α' Παγκόσμιος Πόλεμος Β' Παγκόσμιος Πόλεμος Πολωνική Εκστρατεία Μάχη της Αγγλίας Μάχη της Κρήτης Ανατολικό Μέτωπο
Τιμές	Σταυρός των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Ο Γκύντερ Κόρτεν (γερμανικά: Günther Korten) ήταν αξιωματικός της γερμανικής Πολεμικής Αεροπορίας (Luftwaffe), ο οποίος είναι πιο γνωστός ως ένα από τα θύματα της απόπειρας κατά της ζωής του Χίτλερ στις 20 Ιουλίου 1944.

Α' Παγκόσμιος Πόλεμος

Ο Γκύντερ Κόρτεν γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1898 στην Κολωνία, γιος του μηχανικού Χούγκο Κόρτεν (1855-1931) και της Μαρί Κόρτεν (1866-1942). Στις 2 Σεπτεμβρίου 1914, λίγες εβδομάδες μετά την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου κλήθηκε να υπηρετήσει στο στρατό (Ράιχσχερ). Εξαιτίας του επαγγέλματος του πατέρα του, κατετάγη στο 34ο Σύνταγμα Πυροβολικού. Στις αρχές Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς μετατέθηκε στο 8ο Τάγμα Μηχανικού ως δόκιμος αξιωματικός και προήχθη σε ανθυπολοχαγό (Leutnant) στις 18 Οκτωβρίου 1915, παραμένοντας στο ίδιο τάγμα μέχρι το τέλος του πολέμου το 1918 (κατά τη διάρκεια του οποίου τιμήθηκε και με τις δύο τάξεις – 2η και 1η – του Σιδηρού Σταυρού) υπηρετώντας σε διάφορες θέσεις.

Μεσοπόλεμος

Μετά την οικτρή ήττα και τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας το Νοέμβριο του 1918, ο Κόρτεν προτίμησε να παραμείνει στη Ράιχσβερ, τον δραματικά μειωμένο (~100.000 ανδρών) στρατό της Γερμανίας. Υπηρέτησε αρχικά στο 10ο Τάγμα Μηχανκού της Ράιχσβερ, κατόπιν στο 6ο (Πρωσικό) Τάγμα Μηχανικού, όπου την άνοιξη του 1924 ανέλαβε την διοίκηση του 2ου Λόχου. Την 1η Απριλίου 1925 προήχθη σε υπολοχαγό (Oberleutnant) και υπασπιστή. Την άνοιξη του 1928 υπηρετούσε στο τμήμα κατασκευής γεφυρών.

Αν και η επαχθής Συνθήκη των Βερσαλλιών όριζε ρητά πως ο νέος Γερμανικός Στρατός δεν μπορούσε να διαθέτει βαρύ πυροβολικό, τεθωρακισμένα και αεροσκάφη. Ωστόσο, η ανώτερη στρατιωτική ηγεσία εκμεταλλεύθηκε την αδυναμία των νικητών του πολέμου να το επιβάλλουν δυναμικά. Στον τομέα της αεροπορίας, ο Κόρτεν ήταν από αυτούς που επιλέχθηκαν για να συμμετάσχουν στο απόρρητο πρόγραμμα εκπαίδευσης πιλότων στη Σοβιετική Ένωση, με την οποία η Γερμανία θα διατηρούσε μια καιροσκοπική λυκοφιλία μέχρι το 1941.

Με τη λήξη του προγράμματος, ο Κόρτεν επέστρεψε στο Μηχανικό. Την άνοιξη του 1930 υπηρετούσε στον 1ο Λόχο του 4ου (Πρωσικού) Τάγματος Μηχανικού. Την 1η Οκτωβρίου του 1931 έλαβε προαγωγή σε λοχαγό (Hauptmann) και μετάθεση στο επιτελείο της 1ης Μεραρχίας της Ράιχσβερ.

Το 1933, ο Αδόλφος Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία. Αποφασισμένος να επεκτείνει την κυριαρχία του Γ' Ράιχ στον ευρωπαϊκό (για αρχή) χώρο, αγνόησε επιδεικτικά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών και διέταξε τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας, στον οποίο ο στρατός επιδόθηκε με φρενήρεις ρυθμούς. Το 1933, ο Κόρτεν εισήλθε επίσημα στην αναγεννημένη Αεροπορία (Luftwaffe). Την 1η Δεκεμβρίου προήχθη σε Επισμηναγό. Εισήλθε στο επιτελείο του Υπουργείου Αεροπορίας (Reichsluftfahrtministerium) προωθούμενος από τον Γραμματέα του Κράτους (Staatssekretär) Έρχαρντ Μιλχ.

Σύντομα, εισήλθε για εκπαίδευση στη Στρατιωτική Ακαδημία, απ' όπου αποφοίτησε μετά από ένα χρόνο, την 1η Οκτωβρίου 1935. Έναν ακριβώς χρόνο αργότερα, ανέλαβε χρέη διοικητή της 121ης Ομάδας Αναγνώρισης και ταυτόχρονα της αεροπορικής βάσης στο Πρεντσλάου. Επέστρεψε στο Υπουργείο Αεροπορίας το καλοκαίρι του 1937 με το βαθμό του Αντισμηναγού, ενώ την άνοιξη του 1938 ανέλαβε χρέη διοικητή της Αεροπορίας της Αυστρίας (η οποία είχε ενσωματωθεί στο Ράιχ λίγο νωρίτερα) και αργότερα διετέλεσε διοικητής του Επιτελείου του 4ου Αεροπορικού Στόλου (Luftflotte 4). Την 1η Απριλίου 1939, λίγους μήνες πριν από την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προήχθη σε Σμήναρχο.

Β' Παγκόσμιος Πόλεμος

Πολωνία, Αγγλία και Βαλκάνια

Η σορός του Κόρτεν μεταφέρεται στον κεντρικό χώρο για απότιση τιμών πριν από την τελετή ταφής

Υπαγόμενος στον 4ο Αεροπορικό Στόλο, ο Κόρτεν συμμετείχε στην Πολωνική Εκστρατεία. Το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς διορίστηκε Αρχηγός Επιτελείου του II Αεροπορικού Σώματος, τον Ιούνιο του 1940 του 3ου Αεροπορικού Στόλου, στον οποίο είχε μετατεθεί το Φεβρουάριο του 1940.

Στις 19 Ιουλίου 1940 προήχθη σε Υποπτέραρχο. Ασχολήθηκε με την προετοιμασία και ενορχήστρωση του αεροπορικού πολέμου εναντίον της Αγγλίας. Με την προσοχή του Χίτλερ να έχει πλέον στραφεί στη Σοβιετική Ένωση, το φιλόδοξο σχέδιο κατάληψης της Αγγλίας εγκαταλείφθηκε, καθώς ο Χίτλερ είχε την κοντόφθαλμη πεποίθηση πως η Αγγλία θα συνθηκολογούσε με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Το πρώτο βήμα ήταν η εξασφάλιση του νοτίου πλευρού των γερμανικών στρατιών εισβολής, με την κατάληψη των Βαλκανίων. Στις αρχές του 1941 ανέλαβε χρέη διοικητή του Επιτελείου του 4ου Αεροπορικού Στόλου. Στις 3 Μαΐου του απονεμήθηκε ο Σταυρός των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού, το δεύτερο υψηλότερο παράσημο της Ναζιστικής Γερμανίας, για τις ενέργειές του κατά την εκστρατεία στη Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα (η Luftwaffe αναλώθηκε κυρίως σε βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών, ένας από τους λόγους για τους οποίους ο ιθύνοντας, διοικητής του 4ου Αεροπορικού Στόλου Πτέραρχος Αλεξάντερ Λερ θα εκτελείτο από τους Γιουγκοσλάβους το 1947).

Σοβιετική Ένωση

Την 1η Αυγούστου 1942, μεσαζούσης της εκστρατείας κατά της Σοβιετικής Ένωσης (εξαπολύθηκε στις 21 Ιουνίου 1941) προήχθη σε Αντιπτέραρχο και λίγους μήνες αργότερα ανέλαβε τη διοίκηση του Ι Αεροπορικού Σώματος, θέση στην οποία παρέμεινε με την υπαγωγή του σχηματισμού στην «Αεροπορική Διοίκηση Ντον» (Luftwaffenkommando Don). Στις 30 Ιανουαρίου 1943, ο Κόρτεν έλαβε το βαθμό του Στρατηγού της Αεροπορίας. Επέστρεψε στη θέση που κατείχε στην Αεροπορική Διοίκηση Ντον στις 17 Φεβρουαρίου. Διετέλεσε διοικητής του Ι Αεροπορικού Σώματος καθ' όλη τη διάρκεια του δύσκολου θέρους του 1943. Το Σεπτέμβριο διαδέχτηκε τον Πτέραρχο Χανς Γιέσοννεκ, (ο οποίος είχε αυτοκτονήσει στις 19 Αυγούστου μετά από ένα γιγαντιαίο στρατηγικό σφάλμα του) στη μοιραία θέση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου της Luftwaffe.

Λόγω ωστόσο της δεινής θέσης της οποίας περιερχόταν σταδιακά η Luftwaffe, οι σχέσεις του Κόρτεν με τον Στρατάρχη του Ράιχ Γκέρινγκ επιδεινώνονταν συνεχώς, με αποκορύφωμα τις λεκτικές προσβολές του Γκέρινγκ προς τον Κόρτεν στα τέλη του 1943, πράγμα που έκανε τον Κόρτεν να εξομολογηθεί στον Στρατάρχη Μιλχ πως σκόπευε να παραιτηθεί σύντομα, το αργότερο τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου.

Ο Στρατάρχης του Ράιχ και Αρχηγός της Αεροπορίας Γκέρινγκ αποτίει τιμή στην κηδεία του Κόρτεν στο Τάννενμπερκ. Διακρίνονται οι στρατιώτες που φέρουν καρφιτσωμένα πάνω σε μαξιλάρια τα παράσημα του εκλιπόντος, μπροστά από το φέρετρό του, το οποίο καλύπτεται από την πολεμική γερμανική σημαία της περιόδου.

Θάνατος

Στις 20 Ιουλίου 1944, ο συνταγματάρχης Κόμης Κλάους φον Στάουφενμπεργκ αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον Χίτλερ με μία βόμβα, την οποία τοποθέτησε στο τραπέζι των συσκέψεών του δεύτερου, στο ίδιο το αρχηγείο του Χίτλερ, στο Ράστενμπουργκ της Ανατολικής Πρωσίας.

Ο Κόρτεν είχε την ατυχία να βρίσκεται σε απόσταση μόλις λίγων μέτρων από την βόμβα. Ενώ ο Χίτλερ βγήκε από την έκρηξη σχεδόν αλώβητος, ο Κόρτεν, όπως και άλλοι τρεις που βρίσκονταν δίπλα του (ο στενογράφος Χάινριχ Μπέργκερ, ο Συνταγματάρχης Χάιντς Μπραντ και ο Αντιστράτηγος Ρούντολφ Σμουντ) δεν είχαν την ίδια τύχη και τραυματίστηκαν θανάσιμα. Συγκεκριμένα, μετά την έκρηξη της βόμβας, ένα μεγάλο κομμάτι θραύματος από το δρύινο τραπέζι καρφώθηκε στο σώμα του και τον διαπέρασε. Άλλες πηγές υποστηρίζουν πως τον έλιωσε μια ξύλινη κολώνα που βρισκόταν στην αίθουσα.

Ο Γκύντερ Κόρτεν υπέκυψε στα τραύματά του δύο μέρες αργότερα, στις 22 Ιουλίου 1944, τέσσερις ημέρες πριν τα 45α γενέθλιά του, στο νοσοκομείο του αρχηγείου. Η σορός του μεταφέρθηκε με τρένο στο Τάννενμπεργκ, όπου κηδεύθηκε με πλήρεις στρατιωτικές τιμές στις 3 Αυγούστου 1944. Στην κηδεία του ήσαν παρόντες πολλοί ανώτατοι αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων, μεταξύ των οποίων ο Αρχιστράτηγος της Αεροπορίας και Στρατάρχης του Ράιχ Χέρμαν Γκέρινγκ, ο οποίος συλλυπήθηκε προσωπικά τους συγγενείς του εκλιπόντος, ενώ εκφώνησε και τον επικήδειο λόγο, και ο Ναύαρχος Καρλ Ντένιτς. Μέρος της κηδείας του Κόρτεν μεταδόθηκε στα γερμανικά Επίκαιρα της εποχής (τη Deutsche Wochenschau). Ο ίδιος έλαβε μετά θάνατον - μεταξύ άλλων - τη χρυσή Κονκάρδα Τραυματισμού και προβιβάστηκε σε Πτέραρχο (Generaloberst).

Η κηδεία του Κόρτεν έτυχε μεγάλης δημοσιογραφικής κάλυψης, καθώς ο άτυχος πτέραρχος παρουσιάστηκε ως ένα είδος μάρτυρα, έχοντας πέσει θύμα των συνωμοτών που "επιβουλεύτηκαν" τη ζωή του Φύρερ.

Διακρίσεις

Σύνοψη βαθμών
Γερμανικός Βαθμός	Ελληνικό αντίστοιχο	Ημερομηνία
Leutnant	Ανθυποσμηναγός	15 Οκτωβρίου 1915
Oberleutnant	Υποσμηναγός	1 Απριλίου 1925
Hauptmann	Σμηναγός	1934
Oberst	Σμήναρχος	1939
Generalleutnant	Αντιπτέραρχος	Αύγουστος 1942
General der Flieger	Πτέραρχος των Αεροπόρων	1943
Generaloberst	Αρχιπτέραρχος	1944

• Σιδηρούς Σταυρός Δευτέρας και Πρώτης τάξεως (1914)
• Μελανή Κονκάρδα Τραυματισμού (1918)
• Σταυρός Πολεμικής Ανδραγαθίας
• Μετάλλιο Υπηρεσίας της Βέρμαχτ, 4ης, 3ης, 2ης και 1ης Τάξης
• Μετάλλιο προς Ανάμνηση της 13ης Μαρτίου 1938
• Μετάλλιο προς Ανάμνηση της 1ης Οκτωβρίου 1938
• Πόρπη επί του Σιδηρού Σταυρού 2ας και 1ης Τάξεως
• Σταυρός των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού στις 3 Μαΐου 1941 ως Υποπτέραρχος και Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του 4ου Αεροπορικού Στόλου
• Χρυσός Γερμανικός Σταυρός (29 Δεκεμβρίου 1942)
• Χρυσή Πόρπη του Μετώπου για Ιπτάμενους της Λουφτβάβε για Πιλότους Μάχης (μετά θάνατον)
• Χρυσή Κονκάρδα Συνδυασμένων Πιλότων – Παρατηρητών με Διαμάντια (μετά θάνατον)
• Ασπίδα της Κριμαίας
• Περιβραχιόνιο «Κρήτη»
• Χρυσή Κονκάρδα Τραυματισμού 20ής Ιουλίου 1944 (μετά θάνατον)
• Τάγμα του Μιχαήλ του Γενναίου 3ης Τάξης (Ρουμανία) (μετά θάνατον)
• Τάγμα Ρουμανικής Αεροναυτικής Αρετής, Σταυρός του Διοικητή με Ξίφη (Ρουμανία) (μετά θάνατον)
• Τάγμα του Σταυρού της Ελευθερίας 1ης Τάξεως με Αστέρα και Ξίφη (7 Ιανουαρίου 1944) (Φινλανδία)
• Αναφορά στην Ημερήσια Διαταγή της Βέρμαχτ (Wehrmachtbericht) στις 12 Αυγούστου 1943

Αναφορά στην Ημερήσια Διαταγή της Βέρμαχτ

Ημερο- μηνία	Αυθεντικό κείμενο	Μετάφραση
12 Αυγούστου 1943	In der dritten Schlacht südlich des Ladogasees haben die unter Führung des Generalfeldmarschalls Küchler, des Generalobersten Lindemann und des Generals der Infanterie Wöhler stehenden deutschen Truppen, unterstützt von den durch General der Flieger Korten geführten Luftwaffenverbänden, in der Zeit vom 22. Juli bis 6. August den Ansturm der 8. und 67. sowjetischen Armee in heldenmütigen Kämpfen abgeschlagen und damit die Durchbruchsabsichten des Feindes vereitelt.	Στην τρίτη μάχη νότια της λίμνης Λάντογκα κατάφεραν, υπό την ηγεσία του Στρατάρχη Κύχλερ, του Στρατηγού Λίντεμανν και του Στρατηγού Πεζικού Βέλερ, τα εκεί ευρισκόμενα γερμανικά στρατεύματα, υποστηριζόμενα από τις διοικούμενες από τον Στρατηγό της Αεροπορίας Κόρτεν μονάδες της Luftwaffe, κατά την περίοδο από τις 22 Ιουλίου ως τις 6 Αυγούστου, την επίθεση της 8ης και της 67ης Σοβιετικών Στρατιών μετά από ηρωικής γενναιότητας μάχες να αποκρούσουν και έτσι ο σκοπός του εχθρού εμποδίστηκε.

Πηγές

• «Ο Γκύντερ Κόρτεν στο Lexicon der Wehrmacht» (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2010. 
• «Ορισμένες διακρίσεις του Γκύντερ Κόρτεν στην ιστοσελίδα tracesofwar.com» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2010. 
• Μαυράκης, Χρήστος:"Βαλκυρία-Σκοτώστε τον Χίτλερ!" Σειρά Μονογραφιών της Παγκόσμιας Πολεμικής Ιστορίας. ISBN 977-17-9064818-5
• Mitcham, Jr., Samuel W. (2007). Eagles of the Third Reich: Men of the Luftwaffe in World War II (στα Αγγλικά). Stackpole Books. ISBN 978-0811734059. 
• Landhoff, Werner (2008). Die Opfer des 20. Juli 1944: Kollateralschaden einer höheren Moral? (στα Γερμανικά). Arndt-Verlag. ISBN 978-3887410971. 
• Patzwall, Klaus D. and Scherzer, Veit (2001). Das Deutsche Kreuz 1941 - 1945 Geschichte und Inhaber Band II. Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 3-931533-45-X.
• Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives (in German). Jena, Germany: Scherzers Miltaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.