Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιλιά Ρέπιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιλιά Ρέπιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Илья́ Ефи́мович Ре́пин (Ρωσικά)
Γέννηση24 Ιουλίουιουλ. / 5  Αυγούστου 1844γρηγ.[1][2][3]
Τσουχούιβ[4][5][3]
Θάνατος29  Σεπτεμβρίου 1930[5][6][7]
Ρεπίνο[8][3]
Τόπος ταφήςPenaty estate
ΚατοικίαΤσουχούιβ (από 1844)
Ρεπίνο (1900–1930)
Παρίσι
Αγία Πετρούπολη
Μόσχα
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία[3]
άπατρις (από 1917)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[9][10][11]
ΣπουδέςΑυτοκρατορική Ακαδημία Τεχνών (1863–1871)[12]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[13][14][3]
γλύπτης[15]
δοκιμιογράφος
καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[14]
καθηγητής[16]
ΕργοδότηςHigher Art School at the Imperial Academy of Arts
Αξιοσημείωτο έργοBarge Haulers on the Volga
Religious Procession in Kursk Province
Reply of the Zaporozhian Cossacks
Ceremonial Sitting of the State Council on 7 May 1901 Marking the Centenary of its Foundation
Επηρεάστηκε απόΙβάν Κραμσκόι[17]
Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν
Μιχαήλ Λέρμοντοφ
Βασίλι Ζουκόφσκι
Feodor Pryanishnikov
Βασίλι Πολένοφ
Μαρκ Αντοκόλσκι
Vladimir Stasov
Fyodor Vasilyev
Alexander Porokhoshchikov
Κορνέι Τσουκόφσκι
Aleksey Ivanovich Shevtsov
Εντουάρ Μανέ
Yakov Minchekov
Pavel Tretyakov
Λέων Τολστόι
Boris Asafyev
Αλέξανδρος Γ' της Ρωσίας
Alexey Bogolyubov
Vsevolod Garshin
Αλεξάντερ Μπενουά
Σεργκέι Ντιαγκίλεφ
Ντιέγο Βελάθκεθ
Οικογένεια
ΣύζυγοςVera Alekseyevna Repina
Natalia Nordman
ΤέκναYuri Repin
ΓονείςTatiana Repina
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής
Large gold medal of the Imperial Academy of Arts
Ταξιάρχης του Τάγματος του Φινλανδικού Λευκού Ρόδου (1920)[18]
Ιστότοπος
ilya-repin.ru
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιλιά Γεφίμοβιτς Ρίπιν (Илья́ Ефи́мович Ре́пин, προφορά σύμφωνα με το ΔΦΑ: [ɪlʲˈja jɪˈfiməvʲɪt͡ɕ ˈrʲepʲɪn] Τσουγκούγιεφ, Ρωσία, 5 Αυγούστου 1844Κουόκαλα, Φινλανδία, 29 Σεπτεμβρίου 1930) ήταν Ρώσος ζωγράφος ιστορικών θεμάτων και μέγιστος προσωπογράφος.

Ο Ιλιά Ρέπιν, γιος φτωχής οικογένειας από την περιοχή του Χαρκόβου, πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από έναν αγιογράφο και κέρδιζε τα προς το ζην για τρία χρόνια ζωγραφίζοντας εικόνες. Το 1863 γράφτηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης, όπου κέρδισε χρυσό μετάλλιο και υποτροφία, που του έδωσε τη δυνατότητα να επισκεφθεί τη Γαλλία και την Ιταλία.

Μετά την επιστροφή του στη Ρωσία, επικεντρώθηκε στην απεικόνιση σκηνών από την ιστορία των λαών που ζούσαν στη Ρώσικη Αυτοκρατορία, ενώ φιλοτέχνησε τα πορτρέτα των πιο διάσημων προσώπων της εποχής του. Ο Ρέπιν συγκαταλέγεται στους πιο προικισμένους εκπροσώπους της «Ομάδας των Περιπλανώμενων» (Πιριντβίζνικι), που διοργάνωναν περιοδεύουσες εκθέσεις στη ύπαιθρο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, ως μια ιδεολογική πορεία προς το λαό. Το 1894 έγινε καθηγητής της Ιστορικής Ζωγραφικής στην Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης.

Το έργο του Ιλιά Ρέπιν είναι πολυσχιδές και περιλαμβάνει ιστορικές συνθέσεις, σκηνές κοινωνικού περιεχομένου, έξοχα πορτρέτα και τοπία. Ανάμεσα στους πιο σημαντικούς πίνακές του περιλαμβάνονται:

«Οι κοζάκοι του Ζαπορόγιε γράφουν χλευαστική απάντηση στον σουλτάνο» (1880-91, η μία έκδοση στην Αγία Πετρούπολη (Ρωσικό Μουσείο), η άλλη στο Κρατικό Μουσείο Καλών Τεχνών του Χάρκοβο.

"Βράδια" (1881),

«Χαϊδαμάκα» (1902),

«Χοπάκ» (1927, ημιτελές),

"Solokha and deacon" (1926).

  • «Βαρκάρηδες του Βόλγα» (1870 – 1873, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη)
  • «Θρησκευτική λιτανεία στο Κουρσκ Γκουμπέρνια» (1880 – 1883, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Η σύλληψη του προπαγανδιστή» (1880 – 1889, 1892, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Ο Άγιος Νικόλαος των Μύρων σώζει τρεις αθώους από το θάνατο» (1888, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη)
  • «Δεν τον περίμεναν» (1884- 1888, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Ο Ιβάν ο Τρομερός και ο γιος του Ιβάν, 16 Νοεμβρίου 1581» (1885, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Κοζάκοι του Ζαπορόζιε» (1891, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη)
  • «Ο Λέων Τολστόι αναπαυόμενος στο δάσος» (1891, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Μπουκέτο» (1892, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Ο γάμος του Νικολάου Β΄ και της Μεγάλης Δούκισσας Αλεξάνδρας Φεοντόροβνα» (1894, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη)
  • «Ο Λέων Τολστόι ξυπόλυτος με ρούχα χωρικού» (1901, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη)
  • «Επίσημη συνεδρίαση του Κρατικού Συμβουλίου σε ανάμνηση της εκατονταετηρίδας της 7ης Μαΐου 1901» (1903, Ρωσικό Μουσείο), φιλοτεχνημένος από τον Ιλιά Ρέπιν και τους μαθητές του, όπου απεικονίζονται ογδόντα πρόσωπα στη μεγάλη αίθουσα του Ανακτόρου Μαριίνσκι της Αγίας Πετρούπολης.
  • «Τι ελευθερία!» (1903, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη)
  • «Διαδήλωση της 17 Οκτωβρίου 1905» (1907, 1911 τροποποιημένος, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη)
  • «Ο Πούσκιν απαγγέλλοντας το ποίημά του ενώπιον του Γκαβρίλα Ντερζάβιν κατά τη διάρκεια των εξετάσεων στο Λύκειο Τσάρκογιε Σελό στις 8 Ιανουαρίου 1815» (1911, Μουσείο Πούσκιν Όλης της Ρωσίας, Αγία Πετρούπολη).

Ο Ιλιά Ρέπιν θεωρείται ο μεγαλύτερος πορτρετίστας της εποχής του. Φιλοτέχνησε τις προσωπογραφίες πολλών διασημοτήτων από το χώρο των γραμμάτων και της τέχνης: συγγραφέων και ποιητών, ζωγράφων και γλυπτών, συνθετών, ηθοποιών, επιστημόνων κ. ά. Ανάμεσα στα πιο διάσημα πορτρέτα του, που τα πιο πολλά βρίσκονται στην Πινακοθήκη Τρετιακόφ της Μόσχας και στο Ρωσικό Μουσείο της Αγίας Πετρούπολης, περιλαμβάνονται:

  • «Πορτρέτο το ζωγράφου Πάβελ Σιστιακόφ (1878, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Πορτρέτο του συγγραφέα Αλεξέι Πισέμσκι (1880, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Πορτρέτο του συνθέτη Μοντέστ Μουσόργκσκι (1881, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Πορτρέτο του ποιητή Αφανάσι Φετ (1882, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Πορτρέτο του ζωγράφου Ιβάν Κραμσκόι (1882, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Πορτρέτο του Πάβελ Μιχαήλοβιτς Τρετιακόφ» (1883, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Πορτρέτο του ιστορικού τέχνης και μουσικοκριτικού Βλαντιμίρ Στάσοφ (1883, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη)
  • «Πορτρέτο του χημικού επιστήμονα Ντίμτρι Μεντελέγιεφ (1885, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Πορτρέτο του συγγραφέα Λέοντα Τολστόι (1887, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Αυτοπροσωπογραφία του Ιλιά Ρέπιν» (1887, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Πορτρέτο του συνθέτη Αντόν Ρούμπινσταϊν (1887, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη)
  • «Πορτρέτο του συνθέτη Μιχαήλ Γκλίνκα (1887, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Πορτρέτο του ζωγράφου και γλύπτη Μιχαήλ Μικέσιν (1888, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Πορτρέτο του συνθέτη Νικολάι Ρίμσκι-Κόρσακοφ (1893, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη)
  • «Πορτρέτο του Πάβελ Τρετιακόφ, ιδρυτή της Πινακοθήκης Τρετιακόφ» (1901, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα)
  • «Πορτρέτο του συγγραφέα Λεονίντ Αντρέγιεφ (1905, Επαρχιακό Μουσείο Καλών Τεχνών Μ.Α. Βρούμπελ, Ομσκ)
  • «Πορτρέτο της ηθοποιού Μαρίας Φιόντοροβνα Αντρέγιεβα (1905, Εθνικό Μουσείο Τεχνών της Λευκορωσίας, Μινσκ)
  • «Πορτρέτο του ζωγράφου Ισαάκ Μπρόντσκι (1913, Ιδιωτική Συλλογή).




  1. 1,0 1,1 «Репин, Илья Ефимович» (Ρωσικά)
  2. 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά)
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Большая российская энциклопедия. Электронная версия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. 1  Απριλίου 2016. 3506485. Ανακτήθηκε στις 30  Μαρτίου 2023.
  4. Edward Fairbrother Strange: «Repin, Ilja Jefimovich» (Αγγλικά)
  5. 5,0 5,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. «Ilya Efimovich Repin» (Ολλανδικά) 67240.
  7. (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 34386. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. «Repin, Ilja Jefimovich»
  9. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11974896b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000701491. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  11. CONOR.SI. 18676579.
  12. «Репин, Илья Ефимович» (Ρωσικά)
  13. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 12  Νοεμβρίου 2018. 500024225. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
  14. 14,0 14,1 The Fine Art Archive. 26191. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  15. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9  Αυγούστου 2021. 500024225. Ανακτήθηκε στις 9  Μαΐου 2022.
  16. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000701491. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  17. Ανακτήθηκε στις 21  Οκτωβρίου 2019.
  18. «Suomen valtiokalenteri 1921» (Φινλανδικά) Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι. Ελσίνκι. 1920. σελ. 831.
  • The Russian Museum (A pictorial Guide), Palace Editions, Αγία Πετρούπολη 2005, σσ. 76-82
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Ρέπιν, Ιλυά Γεφίμοβιτς», τόμος 52, σελ. 25, Εκδόσεις «Πάπυρος», Αθήνα 1996

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]