Κοιασίτωρας
Ο Κοιασίτωρας (Κοιασίτωρ, λατινικά : quaesitor) ήταν τίτλος της δικαιοσύνης που δημιουργήθηκε τον 6ο αιώνα από τον Ιουστινιανό.
Ο Κοιασίτωρας είχε την έδρα του στην Κωνσταντινούπολη και κύριο μέλημα του ήταν η προώθηση των υποθέσεων από ανθρώπους που έρχονταν από την επαρχία για να επιλύσουν τις διαφορές τους στα δικαστήρια της πόλης[1]. Ο Κοιασίτωρας αρκετές φορές δίκαζε και ο ίδιος κάποιες από αυτές τις υποθέσεις[2]. Κοιασίτωρας εκλεγόταν κάποιος ιδιώτης ή πατρίκιος[3].
Στις αρμοδιότητες του ήταν ο έλεγχος για διαφθορά υπαλλήλων ή αξιωματούχων, εκδίκαση εφέσεων κατά δικαστικών αποφάσεων[1], υποθέσεις πλαστογραφίας, παιδεραστίας κι ιεροσυλίας[2]. Άλλες αρμοδιότητες τους ήταν να διαβάζουν τα επίσημα έγγραφα στον αυτοκράτορα, να εκφωνούν τα βασιλικά διατάγματα[3]. Ο Κοιασίτωρας δεν εκδίκαζε υποθέσεις σε δικαστήριο αλλά οι υποθέσεις περνούσαν από αυτόν τις διάβαζε και τις γνωστοποιούσε στον αυτοκράτορα[4]. Οι Καιοσίτορες γύριζαν την πρωτεύουσα ανάμεσα στους φτωχούς και διάλεγαν τους ικανότερους, νεότερους και ρωμαλέους από αυτούς βάζοντας τους σε δουλείες και βρίσκοντας τους εργασία, προσέφεραν βοήθεια σε γεροντότερους και άπορους, άλλοι πήγαιναν στις επαρχίες αναζητώντας πόρους[3].
Κατά τον 7ο αιώνα ήταν ο ανώτερος δικαστικός τίτλος μετά τον αυτοκράτορα έως τον 9ο αιώνα όταν ανώτερος έγινε ο έπαρχος της πόλης[5].