pluor
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From pluit (“it rains”) + -or.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ˈplu.or/, [ˈpɫ̪uɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈplu.or/, [ˈpluːor]
Noun
[edit]pluor m (genitive pluōris); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | pluor | pluōrēs |
Genitive | pluōris | pluōrum |
Dative | pluōrī | pluōribus |
Accusative | pluōrem | pluōrēs |
Ablative | pluōre | pluōribus |
Vocative | pluor | pluōrēs |
References
[edit]- “pluor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pluor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.