Amonia ortomolibdenato
Amonia molibdenato | ||
Kemia strukturo de la Amonia molibdenato | ||
3D Kemia strukturo de la Amonia molibdenato | ||
Glaso da Amonia molibdenato | ||
Kemia formulo | ||
CAS-numero-kodo | ||
PubChem-kodo | 61578 | |
Fizikaj proprecoj | ||
Aspekto | blanka aŭ senkoloraj kristaloj | |
Molmaso | 196,02 g mol−1 | |
Refrakta indico| 2,498 | ||
Mortiga dozo (LD50) |
| |
Sekurecaj Indikoj | ||
Sekureco | R36/37/38 | |
Risko | S26 S36 | |
Pridanĝeraj indikoj | ||
Danĝero
| ||
GHS etikedigo de kemiaĵoj[1] | ||
GHS Damaĝo-piktogramo | ||
GHS Signalvorto | Averto | |
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H315, H319 | |
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P264, P280, P302+352, P305+351+338, P332+313, P337+313, P362 | |
(25 °C kaj 100 kPa) |
Amonia molibdenato, amonia ortomolibdenato aŭ (NH4)2MoO4 estas kemia neorganika kombinaĵo rezultanta el reakcio inter la "molibdena trioksido" kaj etanola solvaĵo de amoniako. Ĉe varmigo de ĉi-komponaĵoj, la amoniako malaperas por estigo de la duamonia (orto)molibdenato:
Oni trovas ankaŭ laŭ la kvarhidratigita formo aŭ NH4)2MoO4.4H2O. La amonia molibdenato uzatas kiel koroda inhibanto kaj ĝi estas peranto en sennombraj reakcioj de analiza kemio. La oksidiĝa nombro de la molibdeno en tiu molekulo estas +6.
La karakterizaĵo de la molibdeno en ĝiaj plej altaj oksidiĝonombroj estas kiel okso-specioj prezentanta finaj oksidoj aŭ oksido-pontoj aŭ ambaŭ. Oni povas kredi ke la estigo de la okso-specioj estas konsekvenco de la akvomolekula polarigo per la alte ŝarĝitaj katjonoj rezultante en liberigo de protonoj kaj formiĝo de multenombraj oksigenligoj, ekzemple:
La pluraj amoniaj molibdenatoj estas komerce disponeblaj kaj estas deirpunkto por preparado de sennombraj molibdenaj kombinaĵoj. Varmigo de amonia ortomolibdenato aŭ traktado kun acido estigas molibdenan trioksidon. Tiaj reakcioj okazas pere de la duamonia molibdenato. Ĉi-ekvilibro uzatas dum purigo de la molibdeno el ĝiaj ercoj. Akvosolvaĵoj de amonia ortomolibdenato reakcias kun sulfida acido por estigo de amonia kvartiomolibdenato.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Sigma Aldrich
- EasyChem
- Chemical Book
- Imoa
- Powder Technology Handbook, Third Edition, Hiroaki Masuda, Ko Higashitani, Hideto Yoshida
- Fine Particles: Synthesis, Characterization, and Mechanisms of Growth, Tadao Sugimoto
- Handbook of Water Analysis, Second Edition, Leo M.L. Nollet, Leen S. P. De Gelder
- Reagent Chemicals: Specifications and Procedures : American Chemical Society ...[rompita ligilo], American Chemical Society, American Chemical Society. Committee on Analytical Reagents
- Handbook of Non-Ferrous Metal Powders: Technologies and Applications, Oleg D Neikov, I. B. Murashova, Nicholas A. Yefimov, Stanislav Naboychenko
|