André Derain
| André Derain | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 10-an de junio 1880 en Chatou |
| Morto | 8-an de septembro 1954 (74-jaraĝa) en Garches |
| Mortokialo | Trafikakcidento 
|
| Tombo | Chambourcy
|
| Lingvoj | franca |
| Ŝtataneco | Francio
|
| Alma mater | Peterburga Akademio pri Sciencoj Académie Julian
|
Subskribo 
| |
| Familio | |
| Patro | Louis Derain (en) 
|
| Edz(in)o | Alice Derain (mul)
|
| Amkunulo | Raymonde Knaublich (en)
|
| Infano | André-Charlemagne Knaublich (en) (  Raymonde Knaublich (en) )
|
| Okupo | |
| Okupo | pentristo fotisto dizajnisto de juveloj grafikartisto desegnisto gravuristo dezajnisto ilustristo kostumdezajnisto koreografo scenografo skulptisto gravuristo konstrua desegnisto
|
| Verkoj | Enfant courant sur la plage Pont de Charing Cross |
| TTT | |
| Retejo | https://www.andrederain.fr/ |
,_1907.jpg)
André DERAIN (prononcita france [dəʁɛ̃|]; 10a de junio 1880 – 8a de septembro 1954) estis franca artisto, pentristo, skulptisto kaj kunfondinto de Faŭvismo kun Henri Matisse.[1]
En 1900, li kunhavis studion kun Maurice de Vlaminck kaj kune ili ekpentris scenojn de la najbaraĵoj, sed tio estis interrompita de la deviga militservo el Septembro 1901 al 1904.[2] Post tio, Matisse konvinkis la gepatrojn de Derain permesi lin abandoni sian inĝenieran karieron kaj dediĉi sin nur al pentrarto; sekve Derain ekstudis ĉe la Akademio Julian.[3] Poste li iĝis unu el ĉefaj pentristoj de la nova stilo Faŭvismo.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ . Fauvism. from Timeline of Art History. New York: The Metropolitan Museum of Art, 2000–. Arkivita el la originalo je 14a de Decembro 2007. Alirita 2007-12-17 .
- ↑ Diehl, Gaston (1977). Derain. Crown Publishers, Inc. ISBN 0517037203. p. 14.
- ↑ "International Painting and Sculpture - Le Cavalier au cheval blanc". National Gallery of Australia. [1] Arkivigite je 2014-12-05 per la retarkivo Wayback Machine Alirita la 1an de Junio 2016.
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Clement, Russell (1994). Les Fauves: A Sourcebook. Greenwood Press. ISBN 0-313-28333-8.
- Cowling, Elizabeth; Mundy, Jennifer (1990). On Classic Ground: Picasso, Léger, de Chirico and the New Classicism 1910–1930. London: Tate Gallery. ISBN 1-85437-043-X
- Diehl, Gaston (1977). Derain. Crown Publishers, Inc. ISBN 0517037203.
- Hamilton, George Heard (1993). Painting and Sculpture in Europe, 1880–1940. Yale University Press. ISBN 0300056494.
- Sotriffer, Kristian (1972). Expressionism and Fauvism. McGraw-Hill. OCLC 1149407.