Honório Hermeto Carneiro Leão
| Carneiro Leão (1801-1856) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 Bildo de Carneiro Leão, Markizo de Paranao, pentrita de pt:Emil Bauch
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskonomo | Honório Hermeto Carneiro Leão | ||||
| Naskiĝo | 11-an de januaro 1801 en São Carlos do Jacuí, Minas-Ĝerajso | ||||
| Morto | 3-an de septembro 1856 en Rio-de-Ĵanejro, Rio-de-Ĵanejrio | ||||
| Religio | katolika eklezio vd | ||||
| Lingvoj | portugala vd | ||||
| Ŝtataneco | Brazilo  vd
| ||||
| Alma mater | Universitato de Koimbro | ||||
| Partio | Partio Konservativa vd
| ||||
Subskribo 
| |||||
| Profesio | |||||
| Okupo | politikisto diplomato vd
| ||||
| Aktiva en | Braziljo vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Honório Hermeto Carneiro Leão, Vicgrafo de Paranao estis brazila ŝtatestro, diplomato kaj magistrato.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Carneiro Leão estis naskita en la sino de familio kun humilaj rimedoj en São Carlos do Jacuí, en kio tiam estis la kapitanlando de Minas-Ĝerajso. Post ekzamenado de la Universitato de Koimbro en Portugalio kaj revenado al Brazilo, li estis nomumita juĝisto en 1826 kaj pli malfrue levita al la tribunalo de apelacioj. En 1830 li estis elektita por reprezenti Minas-Ĝerajson en la Ĉambro de la Deputitoj, estante reelektita en 1834 kaj 1838, kaj tenis la pozicion ĝis 1841.
Post la abdiko de Dom Petro la 1-a en 1831, li estis parto de la vicregistaro kreita por regi Brazilon dum la malpliaĝeco de la filo de la imperiestro Dom Petro la 2-a, kiu baldaŭ dissolviĝis en kaoso. Li fondis partion en 1837, kiu iĝis konata kiel la "Reakcia Partio", kiu evoluis al la "Partio de Ordo" komence de la 1840-aj jaroj kaj meze de la 1850-aj jaroj en la "Konservativa Partio". Li kaj lia partio kuraĝe defendis la bezonon de konstitucia ordo, la nura kiu permesintus al la lando preterpasi regentecon turmentitan je frakciaj disputoj kaj kiuj oftaj ribeloj povus esti facile konduki al diktaturo.
Nomumite prezidanto de la Provinco de Rio-de-Ĵanejro en 1841, li helpis estingi ribelon gviditan fare de la opozicia Liberala Partio la sekvan jaron. Ankaŭ en 1842 li estis elektita senatano por Minas-Ĝerajso kaj nomumita fare de Petro la 2-a al la Ŝtata Konsilio. En 1843 li iĝis la unua fakta prezidanto (ĉefministro) de la Konsilio de Ministroj, sed eksiĝis post kverelo kun la imperiestro.
Post jaroj da opozicio, en 1849 li estis nomumita fare de la nacia registaro kiel prezidanto de la Provinco de Pernambuko por esplori liberalan ribelon kiu okazis jaron antaŭe, kaj serĉi justan proceson por la ribelantoj. Akuzita fare de liaj partiokolegoj pro la jaroj da opozicio kaj pro la perdo de sia influo ene de sia partio, li akceptis la pozicion, kredante ke li povis trovi sian postenon denove. Kun la nacio pacigita interne, li estis sendita al Urugvajo en 1851 por forĝi aliancon kun tiu lando, kaj kun la ribelemaj argentinaj provincoj de Corrientes kaj Entre Ríos, kontraŭ la Argentina Konfederacio. La alianco triumfis, kaj la imperiestro levis Leão al la rango de la titolita nobelaro.
En 1853 li denove estis nomumita ĉefministro, gvidante tre sukcesan kabineton, kaj iĝis la plej potenca politikisto en la lando. Pro lia rolo en la promocio de la restrukturado, li renkontis fortan opozicion de la plimulto de siaj kolegoj, kaŭzante virtualan dividon en la Konservativa Partio rilate al liaj politikoj. La 3-an de septembro 1856, dum daŭre en la ofico kaj ĉe la pinto de lia politika kariero, li subite mortis pro nekonata febra kondiĉo.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]- Antônio Carneiro Leão (1887-1966) brazila edukisto
- pt:Brás Carneiro Leão (1804-1876) proprietulo de sennombraj sukermuelilo en la regiono de Pernambuko
- pt:Múcio Carneiro Leão (1898-1969)
- pt:José Alexandre Carneiro Leão (1793-1863)