Julius Glück
Julius Glück | |
---|---|
Persona informo | |
Naskiĝo | 12-an de marto 1877 en Daleké Dušníky |
Morto | 7-an de septembro 1942 (65-jaraĝa) en Aŭŝvico |
Lingvoj | Esperanto |
Ŝtataneco | Germana Regno |
Okupo | |
Okupo | esperantisto industriisto inĝeniero sciencisto |
Julius GLÜCK [JUlius glük] (naskiĝis la 12-an de marto 1877 en Duschnik (nun ĉeĥa Daleke Dusinsky) en Aŭstrio-Hungario, mortis la 7-an de septembro 1942 en Auschwitz) estis germana inĝeniero, fabrikdirektoro en Berlino kaj esperantisto.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Profesoro Wilhelm Ostwald instruis al Glück Esperanton en 1907, kaj Glück de tiam dediĉis preskaŭ la tutan vivon al la movado. Li estis aktivulo de Universala Esperanto-Asocio (UEA), de Germana Esperanto-Asocio (GEA), kaj en la Esperanto-Gruparo Grand-Berlino (antaŭa organizo de Esperanto-Ligo Berlin), kies honora membro li fariĝis okaze de sia 25-jara esperantisteco je 22 novembro 1932.
Glück propagandis en Aŭstrio, Ĉeĥoslovakio, Hungario, Pollando, Germanio kaj Francio. Li faris 104 Esperanto-paroladojn en Radio Berlin, inter ili 3 radiokursojn. Glück verkis varb-artikolojn por ĉirkaŭ 40 germanaj gazetoj kaj revuoj.
Glück posedis la profesoran diplomon de Internacia Instituto de Esperanto, estis ekzamena komisaro de tiu Instituto kaj tiu en Aŭstrio. Ĝis 1933 li gvidis 208 Esperanto-kursojn; laŭ sia kalkulo li havis ĉirkaŭ 30.000 Esperanto-lernantojn en Germanio.
Glück estis kunlaboranto de Lingvo Internacia, La Revuo, Esperanto, Heroldo de Esperanto kaj aliaj. Li eniris redakcion de libroserio Muusses Esperanto Biblioteko.
En 1933 Glück transloĝiĝis el Nazia Germanio al Francio. En Parizo li gvidis 200 Esperanto-kursojn. En 1935 Glück akceptis inviton de Julia C. Isbrücker iri al Nederlando, kie li ankaŭ ekkonis Andreo Cseh. Li ekloĝis al Amersforto kaj sub la adreso Jacob Catslaan 18.[1]
La 1-an de septembro 1942 la nazioj deportis Glück al koncentrejo Westerbork kaj la 4-an de septembro 1942 al Auschwitz, kie li mortis la 7-an de septembro.[1]
Fotoj
[redakti | redakti fonton]- La Praktiko 1936/8 (56), p. 7 okaze de la kvinjara jubileo de la loka Esperantista klubo "Amikeco" en Venlo, kie li festparolis.
- La Praktiko 1932/1, p. 8 kun Arnold Behrendt, Glaser, Cseh kaj Dauge (Glück estas nur malbone rekonebla).
Verkoj
[redakti | redakti fonton]- Germanlingva lernolibro (kun SOS), 1910 ĝis 1933 eldoniĝis 35.000 ekzempleroj.
- Germana lernolibro por memstudado kaj radio.
- Aliaj lerniloj, ankaŭ en periodaĵoj.
- Albumo pri la Universala Kongreso de Krakovo en 1912 (ĉefkunlaboranto).
- Zamenhof. 1922
- La Grandaj Filozofoj kaj la Universala Lingvo (1937)
- El la klasika periodo de Esperanto. [Grabowski kaj Kabe]. J. Muusses, Purmerend, 1937, 36p. Represo ĉe Pro Esperanto, Vieno, 1989. >recenzeto
Recenzoj
[redakti | redakti fonton]Pri La Grandaj Filozofoj kaj la Universala Lingvo
|
|
Pri El la klasika periodo de Esperanto. [Grabowski kaj Kabe]
|
|
Kunverkoj
[redakti | redakti fonton]Kun J. H .J. Willems.
- Julius Glück; J. H. J. Willems. La Verbo en Esperanto. Eld. W. J. Thieme & Cie, Zutphen, 1937. 15 cm. X 23 cm .
|
|
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ 1,0 1,1 Stichting Herdenkingsstenen Amersfoort; Ed Borsboom. Jacob Catslaan 18: Julius Glück (nederlande). Stichting Herdenkingsstenen Amersfoort. Alirita 2018-10-07 .
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Fritz Wollenberg: El la historio de la Esperanto-movado en Berlin. Unua Parto. Berlin 1993.
- Fritz Wollenberg: Julius Glück – Esperanto-instruisto kaj organizanto de Berlina Esperanto-movado (1877–?). En: Fritz Wollenberg (Red.): Esperanto – Lingvo kaj Kulturo en Berlino: Jubilea Libro 1903 - 2003. Esperanto-Ligo Berlino (Hrsg.), Mondial, Novjorko, Berlino 2006 (Kontribuoj en la germana kaj en Esperanto), ISBN 1-59569-043-3, p 262–268.
- Ulrich Lins: En: Pola Esperantisto 2012, n-ro 4.
- Ulrich Lins: Ein Tod in Auschwitz. Julius Glück und sein Leben für Esperanto. (kun resumo en Esperanto) En: Fritz Wollenberg (Red.): Esperanto. Lingvo kaj kulturo en Berlino kaj Brandenburgio 111 jaroj, Jubilea Libro 1903-2014, Esperanto-Asocio Berlino-Brandenburgio (Hrsg.), Mondial, Novjorko – Berlino 2017 (Kontribuoj en la germana kaj en Esperanto), ISBN 978-1-59569-340-2, p. 378–381
- Fritz Wollenberg: Rundfunkdirektoren werden Ehrenmitglieder (1926). (Pri la radiokursoj de Julius Glück kun resumo en Esperanto). En: Fritz Wollenberg (Red.): Esperanto. Lingvo kaj kulturo en Berlino kaj Brandenburgio 111 jaroj, Jubilea Libro 1903-2014, Esperanto-Asocio Berlino-Brandenburgio (Hrsg.), Mondial, Novjorko – Berlino 2017 (Kontribuoj en la germana kaj en Esperanto), ISBN 978-1-59569-340-2, p. 434–438.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Enciklopedio de Esperanto/G en sia originala formo en la Interreto
- Enciklopedio de Esperanto en elŝutebla versio (PDF).
- Libroj de kaj pri Julius Glück en la Kolekto por Planlingvoj kaj Esperantomuzeo
- Bernhard Struck: "In memoriam Julius Glück: From Duschnik to Berlin, Paris, Amtsfort, Auschwitz", la 23-an de februaro 2021 en "Esperanto & Internationalism, c.1880-1920s", kunlabora projekto bazita ĉe la Lernejo de Historio, Universitato St. Andrews (angle)