Muzeo Kapodimonte

Posedatoj
	Child Bitten by a Lobster (en) vd

Partoj
	Real Bosco di Capodimonte (it) vd

Muzeo Kapodimonte
Museo e Gallerie Nazionali di Capodimonte
nacia muzeo ; museum of modern art (en) ; Italian national museum (en) ; arta muzeo ; Museum of the Italian Ministry of Culture (en) ; Istituto museale ad autonomia speciale (en) (2014–)
Lando	Italio vd
Situo	Napolo
Adreso	Via Miano 2
Poŝtkodo	80131
Estiĝo	1757
Malfermo	1957
Koordinatoj	40° 52′ 1″ N, 14° 15′ 1″ O (mapo)40.8669914.250346Koordinatoj: 40° 52′ 1″ N, 14° 15′ 1″ O (mapo)
	Muzeo Kapodimonte (Napolo)
	Situo de Muzeo Kapodimonte
	Muzeo Kapodimonte
Jaraj vizitantoj:	193 055 (2016)
Partoj
	Real Bosco di Capodimonte (it) vd
Posedatoj
	Child Bitten by a Lobster (en) vd
Retpaĝo	http://www.museocapodimonte.beniculturali.it
	v • d • r

Muzeo Kapodimonte (itale Museo di Capodimonte signifante montopinto) situas ĉe la Palaco Kapodimonte, nome granda Burbona palaco en Napolo, Italio. La muzeo estas ĉefa hejmo de Napolaj pentrarto kaj ornamarto, kun kelkaj gravaj verkoj el aliaj italaj skoloj de pentrarto, kaj kelkaj gravaj skulptaĵoj de Antikva Romio.

Historio

La ampleksa kolekto datas el 1738, kian la Napola reĝo Karlo la 7-a de Napolo kaj Sicilio (poste Karlo la 3-a, reĝo de Hispanio) decidis konstruigi ĉaspalaceton sur la monteto Kapodimonte, sed poste li decidis anstataŭ konstruigi grandan palacon, parte ĉar lia tiama sidejo, nome Palaco Portici, estis tro malgranda por gastigi sian kortegon, kaj parte ĉar li bezonis lokon por la enorma artokolekto de la familio Farnese, kun li estis heredinta el sia patrino, Elisabeta Farnese, lasta posteulo de la duka familio de Parmo.

En 1799, Ferdinand la 1-a kunportis al Palermo plej valorajn erojn el la muzeo. Kio restis estis dispartigita de francaj trupoj de la generalo Championnet. Dum la dujara franca okupado (1806 al 1815), la artokolekto estis transmetita al la Napola Nacia Arkeologia Muzeo. Kiam Ferdinando revenis el Sicilio en 1815, li dungis multajn pentristojn kaj skulptistojn por redekori la palacon, kiu estis finfine kompletita en 1840.

Post la fino de la monarkio, la palaco iĝis nacia muzeo en 1950, kaj multaj el la artaĵoj revenis el la Nacia Muzeo.

Kolekto

La unua kaj dua etaĝoj estas hejmo de la Galleria Nazionale (Nacia Galerio), kun pentraĵoj el la 13a al la 18a jarcentoj inklude ĉefajn verkojn de Simone Martini, Raphael, Tiziano, Caravaggio, Masaccio, Lorenzo Lotto, Giovanni Bellini, Giorgio Vasari, El Greco, Jacob Philipp Hackert kaj multaj aliaj, kiaj Ribera, Luca Giordano, ktp.

Kolekta selekto

Tuluza Altarero de Simone Martini. ĉirkaŭ 1317
Krucumado de Masaccio. ĉirkaŭ 1426
Francesco Gonzaga de Andrea Mantegna. ĉirkaŭ 1461
Madono kaj infano kaj anĝeloj de Botticelli. ĉirkaŭ 1470
Transfigurado de Giovanni Bellini. ĉirkaŭ 1480
Misantropo de Pieter Bruegel la pliaĝa. ĉirkaŭ 1568
La Parabolo de la Blindulo kondukanta la Blindulon de Pieter Bruegel la pliaĝa. ĉirkaŭ 1568
Alessandro Farnese de Raphael. ĉirkaŭ 1509-1511
Antea de Parmigianino. ĉirkaŭ 1524-1527
Portreto de Galeazzo Sanvitale de Parmigianino. ĉirkaŭ 1524
Papo Paŭlo la 3-a kaj familio de Tiziano. ĉirkaŭ 1546
Elekto de Heraklo de Annibale Carracci. ĉirkaŭ 1596
Vipado de Caravaggio. ĉirkaŭ 1607-1608
Atalanta kaj Hipomeno de Guido Reni. ĉirkaŭ 1625
Baronci Altarero de Raphael. ĉirkaŭ 1500-1501
Madono kaj infano kun Sankta Petro Martiro de Lorenzo Lotto. ĉirkaŭ 1503
Sankta Familio kun Sankta Johano de Parmigianino. ĉirkaŭ 1528
Lukrecio de Parmigianino. ĉirkaŭ 1540
Knabo blovanta kandelon de El Greco. ĉirkaŭ 1570-1572
Giulio Clovio de El Greco. ĉirkaŭ 1571-1572
Danae de Tiziano. ĉirkaŭ 1545
Maria Magdalena de Tiziano ĉirkaŭ 1550
Anonco de Tiziano. ĉirkaŭ 1557
Portreto de Papo Paŭlo la 3-a de Tiziano. ĉirkaŭ 1543
Alessandro Farnese de Tiziano. ĉirkaŭ 1545-1546
Judith sekapigante Holofernon de Artemisia Gentileschi. ĉirkaŭ 1612-1613
Karitaro de Bartolomeo Schedoni. ĉirkaŭ 1611
Mistika edziniĝo de Sankta Katerino de Correggio. ĉirkaŭ 1520
Mistika edziniĝo de Sankta Katerino de Annibale Carracci. ĉirkaŭ 1585-1587
Ferdinando la 4-a kaj sia familio de Angelica Kauffman. ĉirkaŭ 1783