Pierre Joseph Pelletier
Pierre Joseph Pelletier (1788-1842) | |||
---|---|---|---|
franca kemiisto kaj apotekisto
| |||
Persona informo | |||
Pierre Joseph Pelletier | |||
Naskiĝo | 22-a de aprilo 1788 en Parizo, Francio | ||
Morto | 19-a de junio 1842 en Clichy-la-Garenne, Francio | ||
Lingvoj | franca vd | ||
Ŝtataneco | Francio vd | ||
Alma mater | Akademio de Sciencoj de Parizo, Pariza Altlernejo pri Farmacio | ||
Familio | |||
Patro | Bertrand Pelletier (en) vd | ||
Profesio | |||
Okupo | kemiisto botanikisto apotekisto biokemiisto vd | ||
Laborkampo | Kemio vd | ||
| |||
| |||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||
Petro Jozefo Peletiero (1788-1842) estis franca naturalisto, kemiisto kaj apotekisto, kiu, kune kun Joseph Bienaimé Caventou (1795-1877), esploris kaj sintezis plurajn alkaloidojn same kiel atropinon (1831)[1], strikninon (1818)[2], kininon (1820)[3], morfinon (1817)[4], kafeinon (1821) -- kiu same estis izolita de Pierre Robiquet (1780-1840) kaj Friedlieb Ferdinand Runge (1795-1867). Krom tio li esploris la klorofilon (1817), emetinon (1817)[5], tebainon (1834)[6], piperinon (1819)[7], brucinon (1819)[8]', ktp. En 1819, li konstruis, en Parizo, la unuan fabrikon de ĉokolado, kiu uzis vaporon en ties procezo je fabrikado.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Li estis filo de Bertrand Pelletier kaj estis sekvanto de Antono Lavoaziero (1743-1794). Li okupis plurajn oficojn en Francio, post la Revolucio. Kiel sia patro, tiel li elmontris antaŭtempeco pri la sciencoj kaj sekvis la kemiajn doktrinojn de Lavoaziero.
Lia atento turnis al medicinaj aferoj kaj multe interesiĝis pri la alkaloidoj de la vegetaloj. Kune kun Joseph Bienaimé Caventou (1795-1877), li malkovris la kininon, en 1829, sen la penso pri financaj rekompencoj, se la malkovro restus kaŝita, li publikigis siajn rezultojn al la mondo.
En 1827, li ricevis la Premion Montyon je 10 mil francaj frankoj de la Akademio de Sciencoj de Parizo pro la malkovro, kaj tio estis la sola rekompenco por tiel grava esplorado. En 1818, li publikigis sian malkovron pri la striknino, en Parizo. Pli malfrue, li fariĝis profesoro en la Lernejo pri Farmacio de Parizo, kaj en 1832 li estis nomumita unu el la adjunktaj direktoroj.
Dum kelka tempo li oficis kiel membro de la Konsilio pri Saneco de Parizo[9], krom aliajn honorpostenojn. En 1840, li elektiĝis al la Akademio de Sciencoj. La natura alkaloido peletierino krom tri aliaj ricevis lian nomon kiel omaĝo. Laŭ Augustin Louis Cauchy (1789-1857), Peletiero estis konvinka katoliko. Kune kun François Magendie (1783-1855), ili malkovris serion da naturaj substancoj uzataj en la tiama Medicino, inklude de radiko de ipekakuanjo, el kie oni fabrikas la emetinon[10], kutime priskribata kiel laksigilo.
Kune kun Caventou ili ankaŭ malkovris la klorofilon, en 1817, kaj la krotonatan acidon en 1818.
Selektita verkaro
[redakti | redakti fonton]- Rapport fait à la société de médecine de Paris, séante au Louvre ...: , 1801, Vincent Jean Paul Biron, Pierre Brasdor, Pierre Joseph Pelletier
- Essai sur la valeur des caractères physiques employés en minéralogie Arkivigite je 2020-08-13 per la retarkivo Wayback Machine, [Tezo], Colas, Parizo, 1812
- Essai sur la nature des substances connues sous le nom de gommes résines Arkivigite je 2020-08-13 per la retarkivo Wayback Machine, [Tezo], Colas, Parizo, 1812
- Essai sur la valeur des caractères physiques employés en minéralogie, 1812
- Analyse du galbanum, Bulletin de Pharmacie. Libro 4, Nummer 3, 1812
- Examen chimique de quelques substances colorantes de nature résineuse, Bulletin de Pharmacie et des Sciences Accessoires. Libro 6, Nummer 10, 1814
- Réflexions sur le tannin, et sur quelques combinaisons nouvelles de l’acide gallique avec des substances végétales, Annales de Chimie, ou Recueil de Mémoires concernant la Chimie. Libro 87, Paris 1815
- Additions A une note sur l'acide gallique, insérée dans le dernier no des Annales, Annales de Chimie, ou Recueil de Mémoires concernant la Chimie. Libro 87, Paris 1815
- Memoire sur la gomme d’olivier, Journal de Pharmacie et des Sciences Accessoires. Libro 2, Nummer 8, Paris 1816
- Sur la matière verte des feuilles., Journal de Pharmacie et des Sciences Accessoires. Libro 3, Nummer 11, Paris 1817, kune kun Joseph Bienaimé Caventou
- Recherches chimiques et physiologiques sur l’ipécacuanha, Journal de Pharmacie et des Sciences Accessoires. Libro 3, Nummer 4, Paris 1817, kune kun François Magendie
- Sur la matière verte des feuilles., Annales de Chimie et de Physique. Libro 9, Paris 1818, kune kun Joseph Bienaimé Caventou
- Analyse chimique des quinquina: suivie d'observations médicales sur l'emploi ..., 1821, Pierre Joseph Pelletier, Joseph B. Caventou
- Examen chimique d'une écorce désignée sous le nom de Quina bicolore. Extrait d'un mémoire lu à la section de pharmacie, par MM. Pelletier et Pétroz, et de notes remises sur le même objet par M. Vauquelin, kune kun H. Pétroz, Parizo, 1825
- Recherches sur le genre Hirudo[rompita ligilo], 1825
- Note sur la cafeine, Journal de Pharmacie et des Sciences Accessoires. Libro 12, Nummer 5, Paris 1826
- Sulfate de Quinine de Pelletier Et Caventou, 1827
- Recherches sur les propriétés chimiques et médicales de la racine de Kahinça ..., 1830, André-F. François, Joseph-Bienaimé Caventou, Pierre Joseph Pelletier
- Analyse succincte des Mémoires et observations chimiques, Huzard, Parizo, 1837
- Examen chimique des produits provenant du traitement de la résine pour l'éclairage au gaz (Premier Mémoire), Annales de Chimie et de Physique. Libro 67, Paris 1838, kune kun Philippe Walter
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Catholic Encyclopedia
- Encyclopædia Britannica
- New Advent
- Pharmacographia, Friedrich August Flückiger,Daniel Hanbury
- Hagers Handbuch der Pharmazeutischen Praxis: Erster Band Für Apotheker ..., Georg Frerichs,Georg Arends,Heinrich Zörnig
- Nordisk familjebok
- Companion Encyclopedia of the History of Medicine, W. F. Bynum, Roy Porter
- Remington: The Science and Practice of Pharmacy, David B. Troy, Paul Beringer
- Pharmaceutical Achievers: The Human Face of Pharmaceutical Research, Mary Ellen Bowden, Amy Beth Crow, Tracy Sullivan
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]-
Ambreino -
Brucino -
Emetino -
Ipekakuanjo -
Kolĉikino -
Narceino -
Opopanakso -
Pikrotoksino -
Tebaino -
Veratridino -
Vomnukso
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Chemistry, Society and Environment: A New History of the British Chemical ..., Colin Archibald Russell
- ↑ Veterinary Toxicology: Basic and Clinical Principles, Ramesh C. Gupta
- ↑ Malaria 314 Success Secrets - 314 Most Asked Questions On Malaria - What You ..., Kimberly Lowery
- ↑ Alcohol and Opium in the Old West: Use, Abuse and Influence, Jeremy Agnew
- ↑ The Search for Anti-Inflammatory Drugs: Case Histories from Concept to Clinic, Vincent J. Merluzzi, Julian Adams
- ↑ The Power of the Poppy: Harnessing Nature’s Most Dangerous Plant Ally, Kenaz Filan
- ↑ The Practice of Medicinal Chemistry, Camille Georges Wermuth
- ↑ Veterinary Toxicology: Basic and Clinical Principles, Ramesh C. Gupta
- ↑ Bulletin general et universel des annonces et des nouvelles scientifiques ...
- ↑ Encyclopedia.com