پرش به محتوا

ئی‌پی کلاب عشق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ئی‌پی کلاب عشق
A painting of Lorde holding a rat, with a python around her neck and shoulders
آلبوم چندآهنگه از
انتشار
  • نوامبر ۲۰۱۲ (۲۰۱۲-11) (مستقل)
  • ۸ مارس ۲۰۱۳ (۲۰۱۳-03-۰۸) (پخش مجدد یونیورسال)
ضبطگلدن ایج استودیوز (آوکلند، نیوزیلند)
ژانر
مدت۱۶:۰۴
ناشر
تهیه‌کنندهجوئل لیتل
گاه‌نگاری لرد
ئی‌پی کلاب عشق
(00000000)
ئی‌پی زمین تنیس
(۲۰۱۳)
تک‌آهنگ‌های ئی‌پی کلاب عشق
  1. «سلطنتی‌ها»
    تاریخ انتشار: ۳ ژوئن ۲۰۱۳

ئی‌پی کلاب عشق (انگلیسی: The Love Club EP) نخستین آلبوم چندآهنگه (ئی‌پی) خواننده نیوزیلندی لرد است. لرد در ۱۲ سالگی توسط اسکات مک‌لاکلن، استعدادیاب گروه موسیقی یونیورسال کشف شد و ترانه‌سرایی را آغاز کرد. در دسامبر ۲۰۱۱، مک‌لاکلن لرد را به همراه تهیه‌کننده موسیقی، جوئل لیتل هماهنگ کرد و این‌دو در حدود سه هفته، هر ۵ ترانه از ئی‌پی را به‌صورت مشترک نوشتند و تهیه کردند. در نوامبر ۲۰۱۲، لرد به‌صورت ناشر مؤلف ئی‌پی را از طریق ساوندکلاود برای دانلود رایگان منتشر کرد. در ۸ مارس ۲۰۱۳، این ئی‌پی به‌صورت تجاری توسط گروه موسیقی یونیورسال و ویرجین رکوردز منتشر شد.

ئی‌پی کلاب عشق که یک آلبوم الکترونیکا تأثیرگرفته از ایندی راک است، توانست مورد استقبال منتقدان موسیقی قرار بگیرد و تهیه آن را ستوده‌اند و سبک آن را با آثار اسکای فریرا، فلورنس اند د مشین و لانا دل ری مقایسه کردند. آلبوم پس از انتشار در جایگاه دوم جدول‌های نیوزیلند و استرالیا قرار گرفت و به ترتیب یک گواهی‌نامه پلاتین و پلاتین چندتایی در این دو کشور دریافت کرد. در ایالات متحده، این ئی‌پی به رتبه بیست و سوم در جدول بیلبورد ۲۰۰ رسید و تا اوت ۲۰۱۳، ۶۰٬۰۰۰ نسخه در این کشور به فروش رسانده‌است. برای پیشرفت ئی‌پی کلاب عشق، لرد این آلبوم را در حین کنسرت‌های مختلف اجرا کرد و «سلطنتی‌ها» را به‌عنوان یک تک‌آهنگ منتشر کرد.

پیش‌زمینه و تهیه-تولید

[ویرایش]

لرد در سن ۱۲ سالگی توسط نماینده استعدادیاب هنرمندان، اسکات مک‌لاکلن از گروه موسیقی یونیورسال (یوام‌جی)، هنگامی که صحنه‌ای از اجرایش را در نمایش استعدادیابی مدرسه آوکلند، نیوزیلند تماشا می‌کرد، کشف شد. در سن ۱۳ سالگی، لرد خودش شروع به نوشتن ترانه کرد. مک‌لاکلن به طرز ناموفقی تلاش می‌کرد که لرد را با چندین ترانه‌نویس و تهیه‌کننده آشنا کند تا به او در تولید آثارش کمک کنند.[۲] در نهایت، او لرد را در دسامبر ۲۰۱۱، هنگامی که در ۱۵ سالگی قرار داشت، به همراه جوئل لیتل هماهنگ کرد. لیتل تحت تأثیر توانایی اجراهای آوازی و ترانه‌سرایی لرد قرار گرفت و بر اساس اشعار لرد، ترانه‌هایی را همراه با ساختار موسیقایی‌اش ساخت.[۳]

این‌دو ترانه‌ها را در استودیو گلدن ایج لیتل واقع در مورنینگساید، آوکلند ضبط کردند.[۴] لرد در حین مراحل نوشتن ترانه‌ها از چندین هنرمند موسیقی تحت تأثیر هیپ هاپ مانند لانا دل ری الهام گرفت، اما با این وجود، او اشاره‌های «مزخرف» آنها مانند «الکل گران‌قیمت، لباس‌های زیبا و ماشین‌های زیبا» را مورد انتقاد قرار داد.[۵] در عرض یک هفته، لرد ضبط قطعه‌های «سلطنتی‌ها»، «شجاعت ظاهری» و «گاز گرفتن» را در تعطیلات مدرسه به پایان رسانده بود،[۶] این دو همچنین دو ترانه دیگر برای ئی‌پی ضبط کردند: «اسکناس میلیون دلاری» و «باشگاه عشق». در حالی که لیتل ملودی‌ها را آهنگسازی می‌کرد و سازهای موسیقی از جمله درام، گیتار و سینث‌سایزر را می‌نواخت، لرد خودش ترانه‌ها را می‌نوشت. در مجموع، این دو در مدت سه هفته ضبط ئی‌پی کلاب عشق را به پایان رساندند.[۳]

آهنگسازی

[ویرایش]

ئی‌پی کلاب عشق شامل پنج ترانه است که لرد (با نام تولد الا ماریا لانی یلیچ-اوکانر) و لیتل آن‌ها را نوشته‌اند. نیک وارد از د نلسون میل از این ئی‌پی با عنوان «الکترونیکای چاشنی‌زده با ایندی» یاد کرد و صدای لرد را «دودگرفته» توصیف کرد. در همین حال، کریس شولز از نیوزیلند هرالد در مورد صدای لرد گفت: «به نظر می‌رسد از کسی دو برابر از سن خود روی آمده». منتقدان سبک موسیقی ئی‌پی را با آثار اسکای فریرا،[۷] فلورنس اند د مشین،[۷] و لانا دل ری[۸] مقایسه کردند. جیم پینکنی، سردبیر شنونده نیوزیلند عقیده داشت که ترانه‌های لرد مانند داستان‌های کوتاه ساخته شده‌اند.[۵]

ئی‌پی کلاب عشق با ترانه چیمبر پاپ «شجاعت ظاهری» آغاز می‌شود.[۹] ترانه‌ای با الهام از «تخیل تیره‌وتار» کانیه وست،[۱۰] که در مورد اعتماد به نفس لرد در هنگام آماده شدن برای ورود به صنعت موسیقی صحبت می‌کند.[۱۱] «سلطنتی» و «اسکناس‌های میلیون دلاری» دو قطعه‌ای هستند که از سبک زندگی پر زرق‌وبرق ثروتمندان انتقاد می‌کنند؛[۸] «سلطنتی‌ها» ترکیبی از زیر ژانرهای پاپ، از جمله آرت پاپ[۱۲] و الکتروپاپ،[۱۳] و همچنین شامل آراندبی است،[۱۴] در حالی که «اسکناس‌های میلیون دلاری» ترکیبی از پاپ و آلترناتیو راک با تأثیرات از هیپ هاپ است.[۳] قطعه هم‌عنوان ئی‌پی با نام «کلاب عشق»، در مورد دوستی با «یک جمعیت بد» صحبت می‌کند.[۱۵] ئی‌پی کلاب عشق با قطعه درام اند بیس «گازگرفتن» که از تریپ هاپ تأثیر گرفته‌است،[۱۴][۱۶] و به همراه «futuristic war drum thump» به پایان می‌رسد.[۹] برای نسخه سپتامبر ۲۰۱۳ ئی‌پی کلاب عشق در آی‌تیونز استور ایالات متحده، «سلطنتی‌ها» با «سوینگین پارتی»، یک نسخه بازخوانی‌شده از ترانه گروه موسیقی د ریپلیسمنتز جایگزین شد.[۱۷]

انتشار و تبلیغات

[ویرایش]
لرد در فستیوال دسیبل در ۲۰۱۳

در نوامبر ۲۰۱۲، لرد از طریق حساب کاربری خود در ساوندکلاود ئی‌پی کلاب عشق را به‌صورت ناشر مؤلف برای دانلود رایگان منتشر کرد.[۱۸] پس از ۶۰٬۰۰۰ دانلود، یوام‌جی تصمیم گرفت ئی‌پی را به‌صورت تجاری منتشر کند.[۱۹] در ۸ مارس ۲۰۱۳، ئی‌پی کلاب عشق به‌صورت دیجیتالی در استرالیا،[۲۰] نیوزیلند،[۲۱] هلند،[۲۲] و ایالات متحده منتشر شد.[۲۳] نسخه سی‌دی این آلبوم در ۱۰ مه در نیوزیلند،[۲۴] در استرالیا یک هفته بعد،[۲۵] و در ایالات متحده در ۹ ژوئیه منتشر شد.[۲۶] در پادشاهی متحده، ویرجین رکوردز نسخه واینل ۱۰اینچی را در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۳ منتشر کرد.[۲۷]

در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۳، فهرست قطعه‌های نسخه آی‌تیونز استور ایالات متحده ئی‌پی کلاب عشق تغییر کرد، و «سلطنتی‌ها» جای خود را به «سوینگین پارتی» داد.[۱۷][۲۳] «سلطنتی‌ها» به عنوان تنها تک‌آهنگ از ئی‌پی منتشر شد. در ۳ ژوئن ۲۰۱۳، لاوا و ریپابلیک رکوردز این قطعه را به رادیوی آلبوم بزرگسال آلترناتیو (AAA) ایالات متحده ارسال کردند.[۲۸] این تک‌آهنگ در اوت ۲۰۱۳ برای دانلود دیجیتالی در سراسر جهان در دسترس قرار گرفت.[۲۹] تمام ترانه‌های ئی‌پی کلاب عشق، از جمله «سلطنتی‌ها»،[۳۰] در نسخه گسترده‌ای از نخستین آلبوم استودیویی لرد با عنوان قهرمان محض که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، حضور داشتند.[۳۱]

در ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۳، لرد در فستیوال اسپلندور این د گراس در بایرون بی، استرالیا جایگزین فرانک اوشن شد.[۳۲] در ۶ اوت ۲۰۱۳، او کنسرتی در ال‌ای پواسون روژ در نیویورک برگزار کرد—که اولین نمایش او در ایالات متحده بود.[۳۳] دو روز بعد، او «کلاب عشق» و «سلطنتی‌ها» را از ایستگاه رادیویی کی‌سی‌آردابلیو سانتا مونیکا اجرا کرد.[۳۴] در سپتامبر ۲۰۱۳، او ایفای نقش مهم در فستیوال دسیبل در سیاتل، واشینگتن شد،[۳۵] و برای پشتیبانی ئی‌پی کلاب عشق و نخستین آلبوم استودیویی‌اش قهرمان محض، کنسرتی در وبستر هال و وارساو ونیو در شهر نیویورک برگزار کرد.[۳۶][۳۷] در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۳، او شش ترانه‌اش، از جمله «قهرمان ظاهری» و «سلطنتی‌ها» را در لایو آن لترمن اجرا کرد.[۳۸] در اوایل سال ۲۰۱۴، لرد برای تبلیغ ئی‌پی کلاب عشق و قهرمان محض، تور کنسرت خود را در آمریکای شمالی آغاز کرد.[۳۹]

بازخورد انتقادی

[ویرایش]
رتبه‌بندی حرفه‌ای
بررسی انتقادی
منبعرتبه‌بندی
آل‌میوزیک3/5 ستاره[۷]
استاندارد ماناواتو4/5 ستاره
mX4/5 ستاره[۴۰]
د نلسون میل5/5 ستاره[۱۵]
نیوزیلند هرالد5/5 ستاره[۹]

در جوایز موسیقی نیوزیلند ۲۰۱۳، لرد جایزه هنرمند چشمگیر سال برای ئی‌پی و جایزه تک‌آهنگ سال برای «سلطنتی‌ها» را دریافت کرد.[۴۱] با «سلطنتی‌ها»، لرد و جوئل لیتل در سال ۲۰۱۳ جایزه سیلور اسکرول ئی‌پی‌آرای را دریافت کردند.[۴۲] در پنجاه و ششمین مراسم جایزه گرمی (۲۰۱۴)، «سلطنتی‌ها» نامزد جایزه ضبط سال، و برنده ترانه سال و بهترین اجرای پاپ تک‌نفره شد.[۴۳] این ترانه در مراسم جوایز موسیقی بیلبورد ۲۰۱۴ برنده جایزه ترانه راک برتر شد.[۴۴] در مراسم جوایز موسیقی ملل ۲۰۱۴، ئی‌پی برای دریافت جایزه بهترین آلبوم نامزد شد، که در آخر به کودتا از جی دراگون رسید.[۴۵]

عملکرد تجاری

[ویرایش]

ئی‌پی کلاب عشق در ۱۸ مارس ۲۰۱۳ با رتبه دوم در جدول رسمی موسیقی نیوزیلند شروع به کار کرد و در همان جایگاه به بالاترین موقعیت خود رسید. این ئی‌پی در مجموع ۴۱ هفته را در این جدول گذراند. ئی‌پی به پنجمین آلبوم پرفروش سال در نیوزیلند تبدیل شد که توسط انجمن صنعت ضبط نیوزیلند (RMNZ) برای توزیع بیش از ۱۵۰۰۰ نسخه در این کشور دارای گواهی‌نامه پلاتین شد. در استرالیا، این رکورد در رتبه دوم جدول تک‌آهنگ‌های ای‌آرآی‌ای ظاهر شد. انجمن صنعت ضبط استرالیا (ARIA) گواهی‌نامه پلاتین چندتایی را برای توزیع ۶۳۰٬۰۰۰ نسخه در استرالیا به ئی‌پی کلاب عشق اهدا کرد. در ایالات متحده، این رکورد در بیلبورد ۲۰۰ به رتبه بیست و سوم رسید و تا اوت ۲۰۱۳، ۶۰ هزار نسخه از ئی‌پی در این کشور فروخته شده بود؛ این ئی‌پی به ۱۸۲مین آلبوم پرفروش سال در ایالات متحده تبدیل شد.

فهرست قطعه‌ها

[ویرایش]
شمارهناممدت
۱.«شجاعت ظاهری»۳:۴۱
۲.«سلطنتی‌ها»۳:۱۰
۳.«اسکناس‌های میلیون دلاری»۲:۱۸
۴.«کلاب عشق»۳:۲۱
۵.«گازگرفتن»۳:۳۳
مجموع مدت:۱۶:۰۴
قطعه پاداش آی‌تیونز استور[۲۰][۲۱]
شمارهناممدت
۶.«شجاعت ظاهری» (ریمیکس Fffrrannno)۳:۴۲
مجموع مدت:۱۹:۴۶
نسخه آی‌تیونز استور سپتامبر ۲۰۱۳ ایالات متحده[۱۷]
شمارهناممدت
۱.«شجاعت ظاهری»۳:۴۱
۲.«سوینگین پارتی»۳:۴۲
۳.«اسکناس‌های میلیون دلاری»۲:۱۸
۴.«کلاب عشق»۳:۲۱
۵.«گاز گرفتن»۳:۳۳
مجموع مدت:۱۶:۳۶

جدول‌ها

[ویرایش]

فروش و گواهی‌نامه‌ها

[ویرایش]
منطقه گواهی واحد گواهی‌شده/فروش
استرالیا (آی‌اف‌پی‌آی استرالیا)[۵۶] ۹× پلاتین ۶۳۰٬۰۰۰^
نیوزیلند (آرآی‌ای‌ان‌زد)[۵۷] پلاتین ۱۵٬۰۰۰^
ایالات متحده (آرآی‌ای‌ای ۶۰۰۰۰[۵۸]

^ رقم توزیع تنها بر پایهٔ گواهی‌ها.

تاریخچه انتشار

[ویرایش]
کشور تاریخ فرمت ناشر(ها) شم. کاتالوگ منا.
استرالیا ۸ مارس ۲۰۱۳ دانلود دیجیتال یونیورسال None [۲۰]
هلند [۲۲]
نیوزیلند [۲۱]
ایالات متحده [۲۳]
نیوزیلند ۱۰ مه ۲۰۱۳ لوح فشرده (سی‌دی) 226576 [۲۴]
استرالیا ۱۷ مه ۲۰۱۳ 3738955 [۲۵]
پادشاهی متحده ۱۰ ژوئن ۲۰۱۳ واینل ویرجین 3735531 [۲۷][۵۹]

منابع

[ویرایش]
  1. "AllMusic Review". Allmusic. Retrieved 25 July 2016.
  2. Blumentrath, Jan (21 ژانویه 2014). "Interview with Scott MacLachlan, manager of Lorde". HitQuarters. Archived from the original on 2 June 2014.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Thorne, Richard (October–November 2013). "Joel Little – Rings Of The Lorde (page 2)". NZ Musician. 17 (9): 2. Archived from the original on 1 June 2014. Retrieved 1 June 2014.
  4. Jenkin, Lydia (19 سپتامبر 2013). "Joel Little: Doing the Lorde's work". The New Zealand Herald. Archived from the original on 1 June 2014.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Pinckney, Jim (3 October 2013). "Lorde moves in mysterious ways". New Zealand Listener. Archived from the original on 27 June 2014.
  6. Oliver, Huw (11 April 2014). "The secrets of Lorde's right-hand man, Joel Little". The Guardian. Retrieved 2 June 2014.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ "The Love Club EP – Lorde". AllMusic. Retrieved 7 September 2013.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ Lester, Paul (7 June 2013). "New band of the day: Lorde (No. 1,528)". The Guardian. Retrieved 1 June 2014.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ Schulz, Chris (13 June 2013). "Album review: Lorde, The Love Club EP". The New Zealand Herald. Retrieved 7 September 2013.
  10. "Lorde: 'I Get Paralyzingly Nervous'". MTV UK & Ireland. 15 January 2014. Archived from the original on 5 June 2014.
  11. Katz, Candance (29 May 2013). "Our Interview with Lorde". Spotify. Archived from the original on 5 June 2014.
  12. "50 Best Songs of 2013: #15 – Lorde: 'Royals'". Spin. Retrieved 10 June 2013.
  13. Lachno, James (11 September 2013). "Lorde – New Music". The Daily Telegraph. Retrieved 14 September 2013.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ Empire, Kitty (22 September 2013). "Lorde – Review". The Observer. Retrieved 27 May 2014.
  15. ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ Ward, Nick (13 June 2013). "Lorde: The Love Club EP". The Nelson Mail. Archived from the original on 7 November 2013.
  16. Kamer, Foster (4 October 2013). "Concert Review: Lorde in Brooklyn More Than a Chart-Topper". Complex. Archived from the original on 27 June 2014.
  17. ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ "The Love Club EP". United States: iTunes Store. Archived from the original on 4 November 2013.
  18. Lipshutz, Jason (6 September 2013). "Lorde: The Billboard Cover Story". Billboard. Retrieved 6 September 2013.
  19. Cardy, Tom (10 May 2013). "Lorde: A Kiwi music mystery". Stuff.co.nz. Archived from the original on 11 July 2014.
  20. ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ ۲۰٫۲ "The Love Club – EP". Australia: iTunes Store. Retrieved 26 May 2014.
  21. ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ ۲۱٫۲ "The Love Club – EP". New Zealand: iTunes Store. Retrieved 26 May 2014.
  22. ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ "The Love Club – EP". Netherlands: iTunes Store. Retrieved 26 May 2014.
  23. ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ ۲۳٫۲ "The Love Club – EP". United States: iTunes Store. Archived from the original on 14 September 2013.
  24. ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ "Love Club The EP – Lorde". JB Hi-Fi. Archived from the original on 9 February 2014. Retrieved 24 May 2014.
  25. ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ "Love Club EP". Sanity. Archived from the original on 25 May 2014. Retrieved 24 May 2014.
  26. "The Love Club EP". Amazon.com. Retrieved 11 July 2014.
  27. ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ "The Love Club EP [10" VINYL]". Amazon.co.uk. Retrieved 26 May 2014.
  28. "Future Releases on Triple A (AAA) Radio Stations". All Access Music Group. Archived from the original on 9 May 2013.
  29. "Royals (2013)". Finland: 7digital. Archived from the original on 18 April 2014. Retrieved 27 May 2014.
  30. "Pure Heroine". Australia: iTunes Store. Retrieved 11 July 2014.
  31. "Pure Heroine (Extended) by Lorde on Apple Music". Apple Music. Apple. 2013. Archived from the original on 16 July 2020. Retrieved 6 October 2020.
  32. Sheddon, Iain (29 July 2013). "Lorde's calling delivers her to splendour". The Australian. Archived from the original on 6 January 2014. Retrieved 27 May 2014.
  33. Lipshutz, Jason (7 August 2013). "Lorde Hypnotizes At First U.S. Show: Live Review". Billboard. Retrieved 16 January 2014.
  34. Wass, Mike (13 August 2013). "Lorde Gives A Positively Regal Live Rendition Of "Royals" At KCRW: Watch". Idolator. Retrieved 27 May 2014.[پیوند مرده]
  35. Ramos, Mike (20 September 2013). "Decibel Festival bigger but true to its roots". The Seattle Times. Archived from the original on 12 August 2014. Retrieved 10 August 2014.
  36. Kamer, Foster (4 October 2013). "Live Review: Lorde Brings Brooklyn More Than a Chart-Topper". Complex. Retrieved 2 June 2014.
  37. Spanos, Brittany (1 اکتبر 2013). "Lorde – Webster Hall". The Village Voice. Archived from the original on 27 May 2014. Retrieved 27 May 2014.
  38. Grow, Kory (13 November 2013). "Lorde Is Blissful During Six-Song 'Live on Letterman' Set". Rolling Stone. Archived from the original on 6 January 2014. Retrieved 2 June 2014.
  39. Swiatecki, Chad (4 March 2014). "Lorde Enchants Austin on Opening Night of First Full U.S. Tour". Rolling Stone. Archived from the original on 27 May 2014. Retrieved 27 May 2014.
  40. Mason, Nick (11 April 2013). "Spinning Around". mX. Melbourne. p. 17.
  41. "Lorde, Aaradhna win big at music awards". The New Zealand Herald. 22 November 2013. Retrieved 2 July 2014.
  42. Satherley, Dan (16 October 2013). "Lorde's Silver Scroll 'a big deal' for co-writer Joel Little". 3News. Archived from the original on 15 October 2013. Retrieved 2 June 2014.
  43. Staff writer (27 January 2014). "Grammys 2014: Winners list". CNN. Archived from the original on 13 April 2014. Retrieved 25 May 2014.
  44. "Billboard Music Awards 2014: Full Winners List". Billboard. 18 May 2014. Archived from the original on 25 May 2014.
  45. "Nomination for worlds best album". World Music Awards. Archived from the original on 3 July 2014.
  46. "Lorde – The Love Club EP". ARIA Top 50 Singles. بازیابی‌شده در 7 September 2013.
  47. ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ ۴۷٫۲ "The Love Club EP – Awards". AllMusic. Retrieved 21 February 2014.
  48. "Lorde – The Love Club EP". Charts.org.nz. Hung Medien. Retrieved 7 September 2013.
  49. "ARIA Top 100 Singles 2013". Australian Recording Industry Association. Retrieved 14 February 2015.
  50. "Top Selling Albums Of 2013". Recorded Music NZ. Archived from the original on 3 February 2014.
  51. "Lorde Album & Song Chart History: Billboard 200 (Year End)". Billboard. Archived from the original on 28 June 2015. Retrieved 8 February 2014.
  52. "ARIA Top 100 Singles 2014". Australian Recording Industry Association. Retrieved 14 February 2015.
  53. "2019 ARIA End of Decade Singles Chart". ARIA. January 2020. Retrieved 16 January 2020.
  54. "Best of All Time - Singles (1-100)". australian-charts.com. Retrieved 6 April 2019.
  55. "Best of All Time - Albums". Recorded Music NZ. Retrieved 10 November 2019.
  56. "ARIA Charts – Accreditations – 2018 Singles". Australian Recording Industry Association. 31 December 2018. Retrieved 10 January 2019.
  57. "Top 20 New Zealand Albums Chart". Recorded Music NZ. 24 February 2014. Retrieved 8 March 2014.
  58. Caulfield, Keith (16 August 2013). "Chart Moves: Lorde's 'Love' Rises, Cody Simpson Surges, the Supremes Return to Billboard 200". Billboard. Archived from the original on 26 May 2014.
  59. "The Love Club – Lorde | Releases Information". AllMusic. Retrieved 18 December 2014.

پیوند به بیرون

[ویرایش]