اتاق بازرگانی
.jpg)
اتاق بازرگانی، انجمن یا سازمانی غیردولتی است که در آن بازرگانان و صاحبان کسب‌وکارهای عمده برای هماهنگی فعالیت‌های خود و چانه‌زنی با نهادهای حکومتی جهت تأمین منافع‌شان تلاش می‌کنند.[۱]صاحبان بنگاه‌های اقتصادی در مناطق مختلف این انجمن‌های منطقه‌ای را تشکیل می‌دهند تا از جامعه تجاری خود پشتیبانی کنند. در اتاق بازرگانی هر منطقه، کسب‌وکارهای آن منطقه عضو بوده و هیئت‌مدیره یا شورای اجرایی اتاق بازرگانی را به منظور تعیین خط‌مشی آن انتخاب می‌کنند، سپس هیئت مدیره یا شورا نیز به نوبه خود یک رئیس و کارکنان مورد نیاز سازمان را برای اداره آن تعیین می‌کند. اتاق‌های بازرگانی به عنوان سخنگویان و نمایندگان کسب‌وکارهای یک منطقه عمل می‌کنند.[۲]
وظایف و اختیارات
[ویرایش]طبق ماده ۵، وظایف و اختیارات اتاق بازرگانی ایران عبارت است از:
- ایجاد هماهنگی و همکاری بین بازرگانان و صاحبان صنایع و معادن و کشاورزی در اجرای قوانین مربوطه و مقررات جاری مملکتی
- ارائه نظر مشورتی در مورد مسائل اقتصادی کشور اعم از بازرگانی، صنعتی و معدنی و مانند آن به قوای سه‌گانه
- همکاری با دستگاه‌های اجرایی و سایر مراجع ذی‌ربط به منظور اجرای قوانین و مقررات مربوط به اتاق
- ارتباط با اتاق سایر کشورها و تشکیل اتاق‌های مشترک و کمیته‌های مشترک با آن‌ها بر اساس سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران
- تشکیل نمایشگاه‌های تخصصی و بازرگانی داخلی و خارجی با کسب مجوز از وزارت بازرگانی و شرکت در سمینارها و کنفرانس‌های مربوط به فعالیت‌های بازرگانی، صنعتی، معدنی و کشاورز اتاق در چارچوب سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی ایران
- کوشش در راه شناسایی بازار کالاهای صادراتی ایران در خارج از کشور و تشویق و کمک به مؤسسه‌های مربوطه جهت شرکت در نمایشگاه‌های بازرگانی داخلی و خارجی
- تشویق و ترغیب سرمایه‌گذاری داخلی در امور تولیدی بالاخص تولید کالاهای صادراتی که دارای مزیت نسبی باشند.
- تلاش در جهت بررسی و حکمیت در مورد مسائل بازرگانی داخلی و خارجی اعضاء و سایر متقاضیان از طریق تشکیل مرکز داوری اتاق ایران طبق اساسنامه‌ای که توسط دستگاه قضایی تهیه و به تصویب مجلس شورای اسلامی خواهد رسید.
- ایجاد و اداره مرکز آمار و اطلاعات اقتصادی به منظور انجام وظایف و فعالیت‌های اتاق
- صدور کارت عضویت طبق آئین‌نامه اتاق ایران جهت تکمیل مدارک صدور کارت بازرگانی
- تشکیل اتحادیه‌های صادراتی و وارداتی و سندیکاهای تولیدی در زمینه فعالیت‌های بازرگانی، صنعتی، معدنی و خدماتی طبق مقررات مربوط
- دائر کردن دوره‌های کاربردی در رشته‌های مختلف بازرگانی، صنعتی، معدنی و خدماتی متناسب با نیازهای کشور
- تهیه، صدور- تفریغ و تأیید اسنادی که طبق مقررات بین‌المللی بعهده اتاق ایران است با هماهنگی وزارت بازرگانی
- تشکیل اتاق‌های مشترک با کشورهای دوست با هماهنگی وزارت بازرگانی و امور خارجه
ارکان اتاق ایران
[ویرایش]- ماده ۶: ارکان اتاق ایران عبارت است از:
- شورای عالی نظارت
- هیئت نمایندگان
- هیئت رئیسه[۳]
- ماده ۷: ارکان اتاق شهرستان‌ها عبارت است از:
- هیئت نمایندگان
- هیئت رئیسه
- ماده ۸: شورای عالی نظارت بر اتاق ایران از اشخاص زیر تشکیل می‌شود:
- وزرای صمت، امور اقتصادی و دارایی، جهاد کشاورزی، رئیس سازمان ملی استاندارد و رئیس و دو نایب‌رئیس اتاق ایران
- ریاست شورای عالی نظارت با وزیر صمت است.[۴]
- ماده ۹: وظایف شورای‌عالی نظارت عبارت است از:
- بررسی و تصویب آئین‌نامه مربوط به نحوه عضویت در هر یک از اتاق‌ها و تعیین حدود آن به پیشنهاد هیئت رئیسه
- سیاست‌گذاری و تعیین خط‌مشی‌های کلی اتاق‌ها و نظارت عالی بر اجرای صحیح آن‌ها در قالب قوانین و مقررات مربوطه
- رسیدگی به پیشنهادها و شکایت‌های اتاق‌ها در خصوص کیفیت فعالیت و نحوه بهبود امور آن‌ها[۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ احتمال تشکیل اتاق بازرگانی مشترک ایران و آمریکا، دی بی سی فارسی
- ↑ Olorunshola, Damilola Temitope; Odeyemi, Temitayo Isaac (2022-01-01). "Virtue or vice? Public policies and Nigerian entrepreneurial venture performance". Journal of Small Business and Enterprise Development. 30 (1): 100–119. doi:10.1108/JSBED-07-2021-0279. ISSN 1462-6004. S2CID 249721896.
- ↑ «وب‌سایت مجمع واردات». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ مه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۰ مه ۲۰۱۴.
- ↑ ضرورت تاییدیه اتاق بازرگانی برای صادرات کالا
- ↑ «وب‌سایت اتاق بازرگانی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ فوریه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۰ مه ۲۰۱۴.
| کتابخانه‌های ملی | |
|---|---|
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد علم اقتصاد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |