پرش به محتوا

راپانزل (دیزنی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
راپانزل
Rapunzel
شخصیت گیسوکمند
راپانزل همان‌طور که در گیسوکمند (۲۰۱۰) ظاهر می‌شود.
نخستین حضورگیسوکمند
پدیدآورگلن کین
ایفاگرالیشا آینزلی
(گیسوکمند)
صداپیشه
بر پایهٔراپانزل از برادران گریم
اطلاعاتِ درون‌داستانی
عنوانپرنسس کرونا
وابستگیپرنسس دیزنی
خانوادهپادشاه فردریک (پدر)
ملکه آریانا (مادر)
مادر گاتل (رباینده و مادر موقتی)
همسریوجین فیتزربرت
خویشاوندانویلو (خاله)
شاه ادموند (پدر شوهر)
ملیتپادشاهی کرونا
حیوانات خانگیپاسکال و ماکسیموس

راپانزل (به انگلیسی: Rapunzel) شخصیتی تخیلی است که در گیسوکمند (۲۰۱۰) پنجاهمین فیلم انیمیشن بلند استودیوی انیمیشن والت دیزنی ظاهر می‌شود. مندی مور هنرپیشه و خواننده آمریکایی صداپیشگی او را برعهده دارد. راپانزل شاهدخت جوانی است که از میراث سلطنتی خود بی‌خبر است؛ او در کودکی توسط پیرزنی مغرور به نام مادر گاتل ربوده و در یک برج منزوی بزرگ می‌شود تا پیرزن با کمک توانایی‌های شفابخش موهای راپانزل برای همیشه جوان و زیبا بماند.

راپانزل که توسط انیماتور ناظر گلن کین ساخته و متحرک شده‌است، بر اساس شخصیت عنوان داستانی عامیانه به همین نام که توسط برادران گریم منتشر شده‌است، ساخته شده‌است. این شخصیت به یک قهرمان کمتر منفعل برای فیلم اقتباس شد.

استقبال انتقادی از راپانزل به‌طور کلی مثبت بوده‌است و منتقدان از شخصیت پرشور، پر جنب و جوش و استقلال او تعریف می‌کنند. راپانزل به عنوان دهمین پرنسس دیزنی، رسماً در ۲ اکتبر ۲۰۱۱ وارد خط تولید شد و به اولین عضو پویانمایی کامپیوتری فرنچایز و اولین شاهزاده اروپایی در ۲۰ سال اخیر تبدیل شد که آخرین آن بل از دیو و دلبر (۱۹۹۱) بود. ظاهر و شخصیت او مقایسه زیادی بین او و یکی از پرنسس‌های قبلی دیزنی آریل از پری دریایی کوچولو (۱۹۸۹) که از او الهام گرفته شده‌است، ایجاد کرده‌است.

توسعه

[ویرایش]

تصور و نگارش

[ویرایش]

گلن کین، انیماتور دیرینه دیزنی، برای اولین بار در سال ۱۹۹۶ تصمیم گرفت از داستان «راپانزل» توسط برادران گریم در یک فیلم انیمیشن بلند استفاده کند.[۲][۳] کین به ایده کارگردانی یک فیلم پویانمایی بر اساس «راپانزل» علاقه‌مند شد، زیرا او به ویژه با مفهوم «شخصی که با این موهبت در درونش به دنیا آمده و باید بیرون آید» مجذوب شده بود که احساس می‌کرد به تجربه کار خودش به عنوان انیماتور در استودیو انیمیشن والت دیزنی مشابه است.[۴] کین در نهایت پس از یک حمله قلبی در سال ۲۰۰۸ از سمت خود به عنوان مدیر استعفا داد،[۵][۶] و ناتان گرنو و بایرون هاوارد به جای او استخدام شدند. با این حال، کین همچنان درگیر پروژه بود و هم به عنوان تهیه‌کننده اجرایی فیلم و هم به عنوان انیماتور ناظر راپانزل خدمت می‌کرد.[۷]

«توسعه شخصیت برای من یک سفر بسیار شخصی است. برای من لذت خلق شخصیتی که معتقدم واقعی است در قلب خلق یک شخصیت به یاد ماندنی است. من از افرادی که می‌شناسم به عنوان الهام بخش استفاده می‌کنم. این یک فرایند شخصی بسیار صمیمی است و من صدها و گاهی هزاران طراحی برای یافتن آن طرح انجام خواهم داد. یک لحظه عالی «آهان» وجود دارد که من بالاخره شخصیت روی کاغذم را به عنوان کسی که می‌شناسم، شناختم.»
— کین، در مورد روند ایجاد راپانزل.[۸][الف]

والت دیزنی برای اولین بار تلاش کرد تا «راپانزل» را به مدت کوتاهی پس از انتشار فیلم سفید برفی و هفت کوتوله در سال ۱۹۳۷، در یک فیلم پویانمایی اقتباس کند، اما این پروژه در نهایت به دلیل آن که داستان آن همانند «یک فندق ناشکن و سخت» بود، کنار گذاشته شد. به گفته کین، این عمدتاً به این دلیل بود که بیشتر داستان در یک برج اتفاق می‌افتد. برای غلبه بر این، نویسندگان گیسوکمند مجبور شدند راهی برای «بیرون آوردن راپانزل از برج» ایجاد کنند.[۲] در اصل، این فیلم تحت عنوان راپنوزل با موهای بازشده[ب] طراحی شد،[۹] که کین آن را به عنوان «نسخه‌ای شبیه به شرک»[۱۰] که حول یک مفهوم کاملاً متفاوت می‌چرخید، تعریف کرد. کین دربارهٔ طرح اصلی گفت: «این یک نسخهٔ سرگرم‌کننده، فوق‌العاده، شوخ‌آمیز بود و ما چند نویسنده بزرگ داشتیم. اما در اعماق قلبم معتقد بودم که چیزی بسیار صادقانه‌تر و واقعی‌تر برای بیرون آمدن از داستان وجود دارد، بنابراین آن را کنار گذاشتیم و به ریشه‌های افسانه اصلی بازگشتیم.»[۶]

مصاحبه ای با کریستین چنووث، بازیگری که در ابتدا برای نقش راپانزل انتخاب شده بود، نشان می‌دهد که در مقطعی راپانزل قرار بود یک سنجاب باشد.[۱۱] به عنوان کارگردان، گرنو و هاوارد احساس کردند ضروری است که راپانزل به قهرمانی کمتر «منفعل» شبیه باشد نسبت به شکلی که از او در افسانه اصلی به تصویر کشیده شده‌است. «ما می‌دانستیم که این فیلم را برای مخاطبان معاصر می‌سازیم و می‌خواستیم راپانزل به نوعی الگوی واقعی باشد. ما این همه قدرت دختر را می‌خواستیم و واقعاً این داستان را هدایت می‌کردیم، تا او منتظر هیچ چیزی نباشد… او دختر باهوشی است، او این امیدها و رؤیاها را دارد و به آنچه از زندگی می‌خواهد خواهد رسید.»[۱۲] تولید گیسوکمند با شایعاتی مبنی بر اینکه آخرین فیلم پرنسس دیزنی خواهد بود احاطه شد.[۱۳]

صدا

[ویرایش]
کریستن چنووس (راست) و ریس ویترسپون (وسط) در ابتدا برای نقش راپانزل قبل از خواننده مندی مور (چپ) انتخاب شده بودند.

در سال ۲۰۰۴، کریستن چنووس بازیگر و خواننده ابتدا به عنوان صداپیشگی راپانزل انتخاب شد، در حالی که عنوان فیلم هنوز به کارگردانی کین، راپانزل با موهای بازشده[ب] بود.[۱۱] چنووس که قبلاً ضبط دیالوگ برای این نقش را آغاز کرده بود، در مورد شخصیت خود در آن زمان گفت: «من راپانزل هستم، اما راپانزل یک سنجاب است… و من دم خود را به پایین می‌فرستم.»[۱۱] در یک مقطع زمانی، دیزنی به فکر انتخاب ریس ویترسپون برای نقش راپانزل بود.[۱۴][۱۵] برخی از رسانه‌ها گزارش دادند که چنووس و ویترسپون در واقع نقش اصلی را به اشتراک خواهند گذاشت،[۱۶] در حالی که گاردین گزارش داد که ویترسپون در واقع صدای «دختری مدرن است که دنیای افسانه‌ای راپانزل را به هم می‌زند».[۱۷] علاوه بر این، ویترسپون همچنین قرار بود به عنوان تهیه کننده اجرایی در فیلم خدمت کند، موقعیتی که استودیو به او پیشنهاد داده بود به این امید که این بازیگر را متقاعد کند که این نقش را بپذیرد.[۱۸] با این حال، ویترسپون در نهایت به دلیل اختلافات خلاقانه ادعایی در رابطه با پیشنهادات مربوط به فیلمنامه فیلم، از پروژه خارج شد و ادعا کرد که این پروژه «دیگر آن فیلمی نیست که وی در ابتدا برای انجام آن قرارداد بسته بود.»[۱۹] پس از استعفای ویترسپون، راپانزل برای مدتی از بازیگری خارج شد، و این امر باعث به خطر افتادن تولید فیلم شد، دوره ای که در طی آن صدای شخصیت به طور موقت توسط «دوستان اطراف استودیو» به جای بازیگران زن قانونی ارائه می‌شد.[۲۰]

سازندگان فیلم ترجیح دادند افراد مشهور آ-لیست را برای صداپیشگی شخصیت‌های اصلی فیلم استخدام نکنند.[۲۱][۲۲] پس از آن، کارگردانان به امید یافتن صدای راپانزل،[۲۰] از جمله بازیگر برادوی، آیدینا منزل،[۲۳] به تست بازیگری از صدها بازیگر زن جوان ادامه دادند، اما هیچ‌کدام کاملاً درست به نظر نمی‌رسید تا اینکه سرانجام مندی مور خواننده و بازیگر را کشف کردند.[۲۴] مور با توصیف فرصت صداپیشگی یک شخصیت دیزنی به عنوان «فانتزی نهایی»، از طرفداران دیرینه فیلم‌های دیزنی بود.[۱۳] در ابتدا، آگاهی از اینکه نقش در آن زمان به شدت دنبال می‌شد، او را از تست بازیگری به نفع اجتناب از ناامیدی منصرف کرد.[۲۵][۲۶] وقتی مور تصمیم خود را برای تست بازیگری گرفت، این نقش را «تعقیب» کرد و دو بار برای آن تست داد. از آنجایی که این فیلم یک موزیکال است و به بازیگرانی نیاز دارد که هم صدای گفتار و هم صدای آواز شخصیت‌هایشان را ارائه دهند، از همه نامزدها خواسته شد تا یک ترانه را به انتخاب خود به سبک خواننده و ترانه‌سرا اجرا کنند.[۲۷] مور که خود یک خواننده حرفه ای است، با ترانه «کمکم کن» از جونی میچل تست داد.[۲۸] دلانی رز استین، بازیگر خردسال، در نهایت به عنوان بازیگر جوان راپانزل انتخاب شد.[۲۹] به گفته بایرون هاوارد یکی از کارگردانان، مور «روح بزرگی را در صدای خود دارد» و همچنین «کیفیت بی‌آلایشی از دختر همسایه را دارد که او را به هر چیزی که در یک قهرمان دیزنی می‌توان امیدوار بود تبدیل می‌کند.»[۳۰]

مور در ابتدا به محض پیوستن به بازیگران گیسوکمند، نمی‌دانست که این فیلم قرار است پنجاهمین انیمیشن بلند انیمیشن والت دیزنی باشد. از آن زمان، او نادانی خود را با قدردانی دریافت کرد و توضیح داد: «من احساس خوشبختی می‌کنم زیرا اگر می‌دانستم وارد روند ضبط می‌شدم، احتمالاً کمی فشار بیشتری را احساس می‌کردم.»[۲۶] مور با زکری لی‌وای و دونا مورفی که به ترتیب صداهای فلین رایدر و مادر گاتل را ارائه کردند، کار نکرد و هرگز با مورفی ملاقات نکرد و فقط یک بار برای ضبط دوئت شخصیت‌هایشان «حقیقت بر من روشن می‌شود» یکدیگر را ملاقات کردند.[۱۳] مور با وجود انتظارات اولیه که گفته شد «همه ما مثل دوستان خواهیم بود، در استودیو می‌خندیم و با هم برای شام بیرون می‌رویم» از همبازی‌هایش جدا شد.[۱۳] مور تصور چندانی از ظاهر شخصیت او نداشت، زیرا از نظر کمک بصری، فقط طرح‌ها و استوری‌بوردهای خشن و ناقص به او ارائه می‌شد، در حالی که هاوارد و گرنو «همه چیز دیگر را باید توضیح می‌داد».[۱۳] اکثر تصاویر توسط خود مور در ذهن خودش ایجاد شده‌است.[۱۳]

مور فرایند ضبط را چالش‌برانگیز توصیف کرد زیرا کمک بصری کمی به او ارائه شد، و توضیح داد: «تمام کاری که من باید انجام می‌دادم چند طرح بود… اما همچنین سرگرم‌کننده بود زیرا اجازه می‌داد به اعماق تخیل خود بروید.» او همچنین فاش کرد که ایجاد صدای راپانزل صرفاً فرآیندی برای «رها کردن» است.[۳۱] مور غالباً مجبور می‌شد یک خط را در مجموع چهار بار ضبط کند تا اینکه کارگردان‌ها بالاخره نسخه‌ای را بشنوند که از آن راضی بودند. پس از تماشای فیلم کامل شده برای اولین بار، مور از عملکرد خود ناامید شد زیرا احساس می‌کرد که صدای او «خراش» به نظر می‌رسد.[۳۲] به گفته آهنگساز آلن منکن، پیشینه موسیقی مور او را «کار کردن با او را لذت بخش» کرده‌است.[۱۳] مور اجرای شخصیت را در مقایسه با ضبط موسیقی اصلی خود چالش‌برانگیز دانست و توضیح داد: «من نمی‌توانم مثل مندی باشم و چیزی را که لزوماً می‌خواهم بخوانم، زیرا می‌دانی، باید به نوعی بچسبی. به دستورالعمل‌های خاص».[۱۳] او ضبط «زندگی من کی آغاز می‌شود» را به‌ویژه به دلیل سرعتی که مجبور به گفتن برخی کلمات می‌دانست، دشوار می‌دانست، و از منکن و کشف خود راپانزل به عنوان شخصیتی نام می‌برد که او را در این فرایند راهنمایی می‌کند.[۱۳]

شخصیت و طراحی

[ویرایش]
«با راپانزل تعداد زیادی نقاشی کشیدم و می‌خواستم حس عدم تقارن را در او حفظ کنم. من کتابی در مورد زیبایی زنانه خواندم و در آن نوشته شده بود که کلید زیبایی، غرابت در چهره یک زن است. باید چیزی کمی خاموش باشد، یک عنصر. ممکن است بینی، لب، دندانش یا یک چشم بالاتر از دیگری باشد. حتی در دندان‌های راپانزل، نحوه صحبت کردن او، چیزی کمی نامرتب در قرار دادن دندان‌های او وجود دارد، و چیزهایی از این دست طوری طراحی شده‌اند که او واقعی‌تر و جذاب‌تر به نظر برسد.»
— کین، در مورد طراحی راپانزل و مفهوم «زیبایی زنانه».[۳][پ]

جان لستر تهیه‌کننده اجرایی، توضیح داد که «چالش این است که می‌خواهید راپانزل را مانند یک انسان باهوش، تحصیل کرده، سالم و سرگرم‌کننده احساس کنید» علیرغم این واقعیت که این شخصیت ۱۸ سال است که از برج خود خارج نشده‌است.[۳۳] به گفته نیویورک تایمز، شخصیت راپانزل باعث شد تا او از قهرمانان سنتی دیزنی فاصله بگیرد.[۳۳] مندی مور معتقد است که راپانزل یک پرنسس غیر معمول دیزنی است، زیرا او یک شخصیت مستقل است که «می‌تواند از خودش مراقبت کند»، علاوه بر این که تا حد زیادی از این واقعیت غافل است که او یک پرنسس است.[۳۴] مور همچنین راپانزل را به عنوان «پرنسس غیرمتعارف دیزنی» و «یک زن رنسانس» توصیف کرد.[۲۵]

یک رندر مفهومی از راپانزل توسط لیزا کین، که «موی طلایی دلپذیری» را که کین می‌خواست نشان می‌دهد.

انیماتور ناظر، گلن کین، راپانزل را زیر نظر انیماتور کهنه‌کار اولی جانستون، یکی از نه پیرمرد دیزنی طراحی کرد.[۵] جانستون پس از بررسی یکی از آزمایش‌های مداد اولیه به کین توصیه کرد که سعی کند آنچه را که راپانزل در حال فکر کردن است به تصویر بکشد، نه اینکه کاراکتر را صرفاً انیمیشن کند.[۵] کین دریافت این نصیحت را با دریافت «سیلی که هرگز فراموش نمی‌کردم» مقایسه می‌کند، بنابراین وقتی روی کار مردم می‌کشیدم، واقعاً سعی می‌کردم وارد ذهن شخصیت شوم.[۳۵] کارگردان همکار بایرون هاوارد از حضور آریل در فیلم پری دریایی کوچولو (۱۹۸۹) دیزنی الهام گرفت، شخصیتی که توسط کین نیز پویانمایی شد. هاوارد توضیح داد که «آریل اولین شخصیتی بود که فکر می‌کردم روحی پشت چشمانش وجود دارد… ما امیدوار بودیم این کار را نیز با راپانزل انجام دهیم تا مردم بتوانند خود را با آن پیوند دهند».[۳۶] در همین حال، کین مشاهده کرد که آریل و راپانزل وقتی که با موانعی روبرو می‌شوند که آنها را از دنبال کردن رویاهای خود بازمی‌دارد، دارای روحیات «سرکوب ناپذیر» هستند.[۳۶] کین از کتابی در مورد ایده زیبایی زنانه الهام گرفت. در این کتاب «عجیب بودن» به عنوان «کلید زیبایی در چهره یک زن» ذکر شده‌است. با در نظر گرفتن این موضوع، کین در حین کشیدن راپانزل، حس عدم تقارن را حفظ کرد و چندین نقص ظریف، به‌ویژه دندان‌های خمیده‌اش را در چهره‌اش گنجاند.[۳][۳۷][۳۸] این شخصیت همچنین کک‌ومک روی صورتش داشت[۳۷] که او را به اولین پرنسس دیزنی با این ویژگی تبدیل کرد.[۵] کین راپانزل را با چشمانی درشت طراحی کرد تا «کیفیت سرکوب ناپذیر» را به او منتقل کند، ویژگی که او در صدای مندی مور نیز کشف کرد.[۳۹] راپانزل به عنوان یک پابرهنه به تصویر کشیده شده‌است،[۲۵][۴۰] و مور در هنگام ضبط خطوطش نیز پابرهنه بود. اگرچه مور برخی از شباهت‌های فیزیکی را بین شخصیت و خودش مشاهده کرده‌است، اما معتقد است که ظاهر راپانزل مدت‌ها قبل از درگیر شدن او با این پروژه شکل گرفته‌است و هر شباهتی را «تصادفی» رد می‌کند.[۲۵]

کین به دلیل پایه‌گذاری شخصیت‌هایش بر اساس اعضای خانواده‌اش شناخته شده‌است. اشتیاق راپانزل به هنر و نقاشی از علایق دخترش کلر الهام گرفته شده بود.[۴۱] چندین طرح و نقاشی اصلی کلر برای تزئین برج راپانزل استفاده شده‌است.[۴۲] در حالی که کین روی گیسوکمند کار می‌کرد، کلر اولین نوه خود، ماتیس را به دنیا آورد که ظاهرش به عنوان الهام بخش انیماتور برای راپانزل نوزاد بود.[۴۳][۴۴]

مو

[ویرایش]
«مو… ثابت شد که یکی از بزرگترین چالش‌های فیلم است. از آنجایی که یال راپانزل بلیت اوست (زخم‌ها را التیام می‌بخشد، به عنوان وسیله نقلیه عمل می‌کند و دختر را جایزه‌ای برای اسیرکننده‌اش می‌کند)، باید روی صفحه نمایش واقعی به نظر می‌رسید. کارگردان می‌گوید برای ایجاد آن، انیماتورها مجموعه ای از لوله‌ها را ساختند که شبیه اسپاگتی بودند. این حدود ۱۰۰۰ لوله یا ۱۰۰۰۰۰ تار موی واقعی است. هنرمندان توانستند یک حرکت کلی از آن لوله‌ها دریافت کنند.»
— ژورنال سیوکس سیتی، مصاحبه با هوارد و گرنو.[۴۵][ت]

راپانزل اولین قهرمان انیمیشن دیزنی با موهای بلوند پس از آرورا در زیبای خفته (۱۹۵۹) بود.[۴۶] متحرک سازی موهای او با استفاده از تصاویر کامپیوتری به عنوان چالش برانگیزترین جنبه در روند توسعه گیسوکمند در نظر گرفته شده‌است.[۴۷] بر اساس گزارش لس آنجلس تایمز، گلن کین، انیماتور ناظر، به خاطر ساخت انیمیشن برخی از «بزرگترین موفقیت‌های مو» استودیو انیمیشن والت دیزنی از سال ۱۹۸۹، از جمله آریل از پری دریایی کوچک، دیو از دیو و دلبر (۱۹۹۱) و پوکاهونتس از پوکاهونتس (۱۹۹۵) شناخته شده‌است.[۴۸] هر دو کین و هاوارد نظرات مشابهی در مورد موهای راپانزل بیان کرده‌اند و کین آن را به عنوان «یادآوری دائمی که او این موهبت را دارد» توصیف کرده‌است.[۴۹] به عنوان کارگردان، هاوارد و گرنو به انیماتورها مواد لایو اکشن و ارجاع زیادی ارائه کردند تا از آنها به عنوان الهام بخش ظاهر موهای راپانزل استفاده کنند، مانند اتصال رشته‌های بلند به کلاه بیسبال که آنها به نوبت در استودیو می‌پوشیدند و حرکت می‌کردند. علاوه بر این، آنها زنانی را که چندین سال است موهای خود را کوتاه نکرده بودند، به عنوان مدل زنده استخدام کردند.[۵۰]

دکتر کلی وارد، مهندس ارشد نرم‌افزار[۵۱] از یک رشته شبیه‌سازی مو و فارغ‌التحصیل از دانشگاه کارولینای شمالی، مسئول توسعه نرم‌افزار ویژه ای شد که برای کمک به انیماتورها در متحرک سازی ۷۰[۵۲] تا ۷۵ فوت مو طراحی شده‌است. وارد فاش کرد که در زندگی واقعی، وزن موهای شخصیت تقریباً ۲۷ کیلو است، «وزنی که در آن یک شخص به همان راحتی که ما به راپانزل در فیلم اجازه می‌دهیم نمی‌تواند حرکت کند».[۵۳] برای سادگی، انیماتورها مجموع ۱۰۰۰۰۰ تار موی منفرد را که روی سر یک انسان معمولی یافت می‌شود به ۱۰۰ تار موی قابل کنترل‌تر برای راپانزل کاهش دادند.[۵۴] به دست آوردن سایه منحصر به فرد اما واقع‌گرایانه بلوند طلایی برای موهای راپانزل نیز برای انیماتورها چالش‌برانگیز ثابت شد.[۵۵]

ظواهر

[ویرایش]

سینما و تلویزیون

[ویرایش]

گیسوکمند (۲۰۱۰)

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: گیسوکمند
راپانزل، فلین رایدر، پاسکال و ماکسیموس در گیسوکمند (۲۰۱۰).

راپانزل برای اولین بار در گیسوکمند به عنوان شاهدخت شیرخوار که از یک ملکه متولد شده ظاهر می‌شود. پرنسس با به ارث بردن توانایی‌های شفابخش یک گل جادویی که ملکه بیمار در دوران بارداری بلعیده بود، توسط پیرزنی بیهوده به نام مادر گاتل ربوده می‌شود که از موهایش برای جوان ماندن و زیبایی استفاده می‌کند. گوتل پرنسس را در یک برج منزوی بزرگ می‌کند، که راپانزل از آنجا شاهد رها شدن هزاران فانوس شناور است، غافل از اینکه این فانوس‌ها در واقع روش پادشاهی برای به یاد آوردن او هستند. با فرا رسیدن تولد هجده سالگی‌اش، راپانزل به‌طور فزاینده ای مشتاق ترک برج و دیدن فانوس‌های شناور می‌شود و از دزد تحت تعقیب به نام فلین رایدر باج خواهی می‌کند تا او را در غیاب مادرش به آنجا ببرد. با این حال، گوتل به زودی از نافرمانی راپانزل مطلع می‌شود و آنها را تعقیب می‌کند و یک جفت دزد را استخدام می‌کند تا فلین را ناتوان کنند.

راپانزل و فلین در نهایت به موقع برای مراسم فانوس به پادشاهی می‌رسند. به زودی پس از آن، فلین توسط برادران استابینگ‌تون که در جنایت پیشین خود در جنایت بودند، در کمین قرار گرفت و به پلیس تسلیم شد؛ او قبلاً آنها را در تلاش برای پیشی گرفتن از سربازان پادشاه رها کرده بود و به اعدام محکوم شد. با این حال، قبل از اینکه برادران بتوانند به راپانزل آسیب برسانند، گوتل آنها را بیهوش می‌کند و راپانزل دلشکسته را به برج برمی‌گرداند.

راپانزل در اتاق خواب خود، ناگهان خاطرات ناخودآگاه هویت واقعی خود را به دست می‌آورد و علیه گوتل شورش می‌کند. با این حال، گوتل که مایل به از دست دادن راپانزل نیست، او را به دام می‌اندازد. وقتی فلین فرار می‌کند و برای نجات راپانزل به برج می‌رسد، گوتل او را با چاقو می‌زند. راپانزل که از نجات او ناامید شده قول می‌دهد در ازای آن هر کاری که گوتل بخواهد انجام دهد. گوتل پیروی می‌کند، اما درست قبل از اینکه راپانزل بتواند او را شفا دهد، فلین موهای او را با یک تکه آینه کوتاه می‌کند، که باعث می‌شود قهوه‌ای شود و تمام قدرت جادویی خود را از دست بدهد و در نتیجه گوتل کشته شود. فلین در آغوش راپانزل می‌میرد، اما جادوی گل از طریق اشک‌های راپانزل آشکار می‌شود و فلین را به زندگی بازمی‌گرداند. فلین راپانزل را به قصر بازمی‌گرداند، جایی که او در نهایت با والدینش ملاقات می‌کند.

در پایان فیلم، فلین نام تولد خود، یوجین فیتزربرت را می‌پذیرد و فاش می‌کند که از راپانزل خواستگاری کرده‌است.

گیسوکمند تا ابد (۲۰۱۲)

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: گیسوکمند تا ابد
پوستر فیلم کوتاه گیسوکمند تا ابد (۲۰۱۲) که جشن عروسی راپانزل و فلین رایدر را همراه با برخی از مهمانان نشان می‌دهد.

در این فیلم کوتاه ۶ دقیقه‌ای، کل پادشاهی برای ازدواج راپانزل با یوجین آماده می‌شود. مهمانان متعددی از جمله پدر و مادر تولد راپانزل، پادشاه و ملکه، اراذل میخانه و برادران استابینگ‌تون حضور دارند، در حالی که دوستان حیوان آنها پاسکال، آفتاب‌پرست، و ماکسیموس، یک اسب، به ترتیب به عنوان پسر گل و حامل حلقه خدمت می‌کنند. درست همان‌طور که راپانزل موقهوه‌ای به همراه پدرش سفر خود را در راهرو تکمیل می‌کند تا با یوجین متحد شود، ماکسیموس که حلقه‌های ازدواج را روی بالشی در دهان خود حمل می‌کند، به یکی از گلبرگ‌های پاسکال واکنش نشان می‌دهد و عطسه می‌کند. حلقه‌ها را از راهرو بیرون می‌کنند و به خیابان‌های شهر می‌روند.

پاسکال و ماکسیموس در حالی که راپانزل و یوجین سوگندهای عروسی خود را می‌گویند، یواشکی از کلیسای کوچک بیرون می‌روند. پس از تعقیب حلقه‌ها در سراسر پادشاهی و برخورد با موانع متعدد در مسیر، آنها در نهایت موفق می‌شوند آن‌ها را از دسته‌ای از کبوترهای در حال پرواز بدست آورند و در این فرایند با یک کارخانه قیر برخورد می‌کنند. پاسکال و ماکسیموس درست زمانی که اسقف حلقه‌ها را می‌خواهد، به کلیسای کوچک برمی‌گردند. اگرچه راپانزل و یوجین از ظاهر پوشیده از قیر شوکه شده‌اند، با این وجود حلقه‌های خود را رد و بدل می‌کنند و یک بوسه به اشتراک می‌گذارند. ماکسیموس که از تلاش‌های قبلی خود خسته شده‌است، می‌نشیند، کیک عروسی را که روی چرخ‌ها قرار گرفته تکان می‌دهد و باعث می‌شود که در راهرو شروع به حرکت کند.[۵۶]

یخ‌زده (۲۰۱۳)

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: یخ‌زده (فیلم ۲۰۱۳)

راپانزل و یوجین در روز تاجگذاری السا به صورت کوتاه ظاهر می‌شوند. راپانزل در افتتاحیه بزرگ دروازه جلو نشان داده می‌شود در حالی که آنا در حال اجرا در حال آواز خواندن «برای اولین بار در همیشه»[ث] است.

سوفیای یکم: نفرین پرنسس آیوی (۲۰۱۴)

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: سوفیای یکم

راپانزل که توسط طلسم آوالور فراخوانده می‌شود، پرنسس سوفیا و پرنسس امبر را از شکاف نجات می‌دهد و به آنها اجازه می‌دهد از موهای بلوند ۲۱ متری او بالا بروند. او با پرواز به انچانسیا با یکی از اژدهاها، به امبر در مورد عواقب اقداماتش نسبت به سوفیا، در قالب ترانه‌ای با عنوان «همه‌اش را ریسک کن»[ج] هشدار داده و به یوجین در آن اشاره می‌کند. سپس او آخرین نصیحت را به آمبر می‌دهد: «اگر واقعاً خواهرت را دوست داری، می‌دانی که وقتی زمانش رسید چه کار کنی» و دوباره به کرونا ناپدید می‌شود. مندی مور نیز نقش خود را در این فیلم تکرار می‌کند.

گیسوکمند: پیش از تا ابد (۲۰۱۷)

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: گیسوکمند: پیش از تا ابد
فیلم گیسوکمند: پیش از تا ابد (۲۰۱۷) شروعی برای مجموعهٔ تلویزیونی سه فصلی ماجراجویی راپانزل گیسوکمند (۲۰۱۷—۲۰۲۰) بود.

راپانزل شش ماه پس از وقایع گیسوکمند در حال تطبیق با زندگی جدید خود به عنوان پرنسس کرونا است. تاج گذاری راپانزل قرار است تا چند روز دیگر انجام شود. پدرش آزادی او را محدود می‌کند و آماده از دست دادن دخترش برای باری دیگر نیست. در میان این همه استرس، در شب ضیافت سلطنتی، یوجین علناً از راپانزل خواستگاری می‌کند، اما او آن را رد می‌کند، زیرا احساس می‌کند مطمئن نیست که آیا علاقه ای به ماندن در قصر پس از ازدواج دارد یا خیر و نیاز به حل و فصل دارد. اول زندگی او در آن شب، بانوی منتظرش، کاساندرا، او را مخفیانه از پادشاهی بیرون می‌کند تا بتواند ذهنش را از مشکلاتش دور کند. وقتی کاساندرا جایی را به او نشان می‌دهد که گل طلایی عرفانی که مادرش و خودش را نجات داده بود، یکی از سنبله‌های صخره‌ای را که حدود یک سال پیش شروع به جوانه زدن کرده بود، لمس می‌کند و باعث می‌شود موهای بلوند ۲۱ متری‌اش رشد کند و تسخیر شود. توانایی‌های جدید داستان در حالی ادامه می‌یابد که او در روز تاجگذاری خود با دشمن شناخته شده پادشاهی روبرو می‌شود و بدون رضایت پدرش از ترک دیوارهای کرونا منع می‌شود. راپانزل در اتاق خوابش مصمم است دفتر خاطراتش را با ماجراهای خودش پر کند و معمای بازگشت معجزه آسای موهایش را حل کند.

ماجراهای راپانزل گیسوکمند (۲۰۱۷—۲۰۲۰)

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: ماجراجویی راپانزل گیسوکمند

راپانزل در یک مجموعه تلویزیونی پویانمایی سه فصلی ظاهر می‌شود. قسمت اعظم فصل اول بر سر کشف رمز و راز موهای جدیدش و ارتباط آن با میخ‌های صخره‌ای عرفانی است که چند هفته پیش با کمک خانم کاساندرا (که بعداً معلوم شد دختر گوتل است) و دانشمند جوانی به نام واریان کشف کرده بود. علاوه بر این، او تمام تلاش خود را می‌کند که چگونه یک پرنسس خوب و ملکه آینده کرونا باشد، حتی اگر روش‌های ساده‌لوحانه‌اش اغلب او را به دردسر می‌اندازد.

رالف اینترنت را خراب می‌کند (۲۰۱۸)

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: رالف اینترنت را خراب می‌کند

همان‌طور که در نمایشگاه دی۲۳ اکسپو ۲۰۱۷ اعلام شد، راپانزل، در کنار دیگر پرنسس‌های دیزنی، در فیلم رالف اینترنت را خراب می‌کند ظاهر شد.[۵۷]

بازخورد

[ویرایش]

منتقدان عموماً نظرات خود را نسبت به فیلم راپانزل مثبت نشان دادند. کریس هویت از رسانهٔ سنت پل پایونیر بیان کرد که این شخصیت یک «دوشیزه درمانده»[چ] نیست،[۵۸] در حالی که سارا ویزکاروندو از باکس‌آفیس پرو این شخصیت را یک «قهرمان بدجنس که می‌توانست به کانون پرنسس به شدت محافظت‌شده نفوذ کند» خواند.[۵۹] استیون ویتی از استار لجر به راپانزل لقب «زن جوان نسبتاً توانا» داد.[۶۰] بروس دیونز از نیویورکر نوشت که راپانزل «شوخ‌طبعی و نگرانی‌های هوشمندانه ای دارد»،[۶۱] در حالی که کلودیا پویگ از یواس‌ای تودی اظهار داشت، «راپانزل در ظاهرسازی نوجوانی‌اش قابل باور است».[۶۲] مارجوری بامگارتن از آستین کرونیکل که این شخصیت را «لذت‌آمیز» می‌خواند، نوشت: «راپانزل یک دختر بدجنس است که می‌تواند از خودش دفاع کند».[۶۳] سندی آنگولو چن از کامن سنس مدیا نوشته‌است که راپانزل شخصیتی «بی‌فریب، قوی و زیبا» است که «آنقدر نفس‌گیر و خوب است که وقتی فکر می‌کند تمام امیدش از بین رفته، نمی‌توانید جلوی گریه خود با او را بگیرید.» کتی جاکیچیچ از میلواکی ژورنال سنتینل، راپانزل را قهرمانی «فرهنگ و متکی به خود» توصیف کرد که «می‌تواند خودش را نجات دهد».[۶۴] اسکاتسمن اظهار داشت: «این فیلم [راپانزل] را به دختری بداخلاق و درمانده تبدیل نمی‌کند.»[۶۵] هلن اوهارا از امپایر این شخصیت را «بی‌گناه اما (به ناچار) پر جنب و جوش» توصیف کرد و از این واقعیت لذت برد که راپانزل و فلین هر دو شخصیت‌سازی مناسبی دارند.[۶۶] به‌طور مشابه، ماونتین اکسپرس رابطه راپانزل و فلین را ستود و نوشت: «آنچه که بهترین کار را می‌کند، تعامل بین این دو بازیگر است [...] این شخصیت‌های پویانمایی صراحتاً باورپذیرتر و کاریزماتیک‌تر از شخصیت‌های انسانی در فیلم عشق و دیگر داروها هستند».[۶۷] تاد هرتز از مسیحیت امروز راپانزل را «مفرح، پویا و شگفت‌انگیز» نامید.[۶۸]

جیم شمبری از دی ایج یک نقد بسیار دقیق و مثبت به این شخصیت داد و نوشت:

مسلماً، قلب داستان راپانزل است، یک قهرمان تازه‌کار که از یک زندانی به جوینده‌ای با اراده برای سرنوشت خودش تبدیل می‌شود. شخصیت‌های با موهای بلوند، عمدتاً به دلیل جریان رام-کام‌های فرمولیک که آنها را به عنوان دیتز و پراکنده و سرفصل کلیشه نشان می‌دهند، اخیراً شهرت خوبی نداشته‌اند. با این حال، نگرش بدون چرت و پرت و هوای فعالانه راپانزل به ما یادآوری می‌کند که موهای بلوند را نباید دست کم گرفت. همان‌طور که در گیسوکمند نشان داده می‌شود، راپانزل از اقتدار سرپیچی می‌کند، منی مردانه را خاموش می‌کند و مسیر خود را ترسیم می‌کند. او نه تنها یک الگوی عالی برای کودکان است، بلکه همچنین بلوندی جسور، مستقل و دارای ارزش است که می وست به آن افتخار می‌کرد.

— جیم شمبری، دی ایج.[۶۹][ح]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. ↑
    The development of a character for me is a very personal journey. For me the joy of creating a character that I believe is real is at the heart of creating a memorable character. I use people I know as inspiration. It’s a very intimate personal process and I will do hundreds, sometimes thousands, of drawings in finding that design. There is a great “aha" moment when I finally recognize the character on my paper as someone I know.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Rapunzel Unbraided
  3. ↑
    With Rapunzel I did an enormous amount of drawings and I wanted to keep a sense of asymmetry in her. I read a book about feminine beauty and it said the key to beauty is strangeness in a woman's face. There needs to be something slightly off, some element; it might be her nose, her lip, her tooth, or one eye higher than the other, but something. Even in Rapunzel's teeth, the way she talks, there's something a little bit wonky in the placement of her teeth, and things like that were designed so that she was more real, true and appealing.
  4. ↑
    The hair … proved to be one of the film's biggest challenges. Because Rapunzel's mane is her ticket (it heals wounds, serves as transportation and makes the girl a prize to her captor), it had to look real on screen. To create it, the director says, animators created a series of tubes that looked like spaghetti. 'It's about 1,000 tubes or 100,000 actual hairs. The artists were able to get a general movement from those tubes.
  5. ↑ For the First Time in Forever
  6. ↑ Risk It All
  7. ↑ Damsel in Distress
  8. ↑ And, of course, the heart of the story is Rapunzel, a freshly minted heroine who morphs from prisoner to strong-willed seeker of her own destiny. Blondes have not had a good rap of late, thanks chiefly to the stream of formulaic rom-coms that have played them up as the ditzes and airheads of cliché. Rapunzel's no-nonsense attitude and proactive air, however, reminds us that the blondes of yore were not to be trifled with. As reimagined in Tangled, Rapunzel defies authority, shuts down male ego and charts her own course. She's not only a great role model for kids, she's the type of gutsy, independently minded, value-added blonde Mae West would have been proud of.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Behind the Voice Actors: Voice of Rapunzel Behind the Voice Actors, Retrieved January 31, 2019
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Tangled – Glen Keane interview". IndieLondon. IndieLondon.co.uk. Retrieved May 11, 2013.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Concannon, Philip (January 27, 2011). ""Don't animate what the character is doing, animate what the character is thinking" – An interview with Glen Keane". Phil on Film. Retrieved June 21, 2013.
  4. ↑ Connelly, Brendon (January 28, 2011). "Disney's Glen Keane On Tangled, Reboot Ralph And Bringing Old-School Technique To CG Animation". BleedingCool.com. BleedingCool.com. Retrieved May 11, 2013.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ Brew, Simon (November 25, 2010). "Disney legend Glen Keane interview: Tangled, computer animation, his heart attack, and Ollie Johnston". Den of Geek. Dennis Publishing Limited. Retrieved May 11, 2013.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Minow, Nell. "Interview: Glen Keane of 'Tangled'". Beliefnet. Beliefnet, Inc. Archived from the original on January 10, 2013. Retrieved May 12, 2013.
  7. ↑ "Glen Keane – Legendary Animator Glen Keane – Legendary Animator". CTN animation Expo. The Creative Talent Network, INC. Archived from the original on 2 July 2017. Retrieved June 21, 2013.
  8. ↑ Liu, Ed (April 8, 2011). "A Virtual Roundtable with "Tangled" Animation Supervisor Glen Keane". Toon Zone News. Genesis Framework. Archived from the original on 10 December 2013. Retrieved June 23, 2013.
  9. ↑ Nusair, David. "Top 5 Disney Animated Adaptations". About.com. About.com. Archived from the original on January 10, 2013. Retrieved June 22, 2013.
  10. ↑ Paluso, Marianne (March 29, 2011). "Once Upon a Time". Christian Today. Christianity Today. Retrieved June 23, 2013.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ "Kristin Chenoweth Talks On 'Rapunzel Unbraided'". Killermovies.com. KillerMovies.com. December 28, 2004. Retrieved May 12, 2013.
  12. ↑ Molina, Melissa (2010). "Exclusive Interview with 'Tangled' Directors Byron Howard and Nathan Greno". About.com. About.com. Archived from the original on August 13, 2017. Retrieved June 25, 2013.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ ۱۳٫۳ ۱۳٫۴ ۱۳٫۵ ۱۳٫۶ ۱۳٫۷ ۱۳٫۸ Philbrick, Jami (November 19, 2010). "EXCLUSIVE: Mandy Moore Talks Tangled". MovieWeb. MovieWeb, Inc. Archived from the original on 21 September 2013. Retrieved May 11, 2013.
  14. ↑ "Reese Witherspoon in talks to voice animated "Rapunzel..." Chicago Tribune. July 15, 2004. Archived from the original on 14 March 2018. Retrieved March 13, 2018.
  15. ↑ "Witherspoon in talks on Disney pic". Raidió Teilifís Éireann. January 10, 2007. Retrieved March 13, 2018.
  16. ↑ DeMott, Rick (July 14, 2004). "Witherspoon Lets Down Hair For Rapunzel Unbraided". Animation World Network. Retrieved March 13, 2018.
  17. ↑ "In brief: Courtney Love 'back in hospital'". The Guardian. July 14, 2004. Retrieved March 13, 2018.
  18. ↑ Hill, Jim (November 3, 2005). ""Rapunzel Unbraided" gets retooled". Jim Hill Media. Retrieved March 13, 2018.
  19. ↑ "More problems for Disney – is Rapunzel Unbraided already in trouble?". Moviefone. November 4, 2005. Retrieved March 13, 2018.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ "Interview: 'Tangled' Directors Talk About Creating Disney's 50th Animated Feature". Geeks of Doom. Geeks of Doom. March 27, 2011. Retrieved August 1, 2013.
  21. ↑ Nusair, David (2010). "'Tangled' Movie Review". About.com. About.com. Archived from the original on 3 November 2014. Retrieved December 14, 2013.
  22. ↑ O'Connor, Alaina (2010). "Tangled: Review". TV Guide. CBS Interactive Inc. Archived from the original on 6 اكتبر 2014. Retrieved December 7, 2013. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  23. ↑ "Tangled – Secret Phone Recording Helped Idina Menzel Land New Disney Role". Contact Music. November 1, 2013. Retrieved January 2, 2014.
  24. ↑ Cerasaro, Pat (November 18, 2010). "BWW EXCLUSIVE: TANGLED Directors Nathan Greno & Byron Howard". Broadway World.com. Wisdom Digital Media. Retrieved December 8, 2013.
  25. ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ ۲۵٫۲ ۲۵٫۳ "Mandy Moore On Tangled: 'I Screamed As Soon As I Found Out' (INTERVIEW)". The Huffington Post. TheHuffingtonPost.com, Inc. October 19, 2011. Retrieved May 11, 2013.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ "Mandy Moore Interview, TANGLED". Movies Online. MoviesOnline. February 9, 2013. Retrieved March 17, 2013.
  27. ↑ Malkin, Marc (November 26, 2010). "Mandy Moore & Hubby: "We Work Well Together"". E!. E! Entertainment Television, LLC. Retrieved May 11, 2013.
  28. ↑ Reynolds, Simon (January 26, 2011). "Mandy Moore ('Tangled')". Digital Spy. Hearst Magazines UK. Retrieved December 29, 2012.
  29. ↑ Smith, Thomas (December 9, 2010). "Young Voice in 'Tangled' Meets Rapunzel in the 'Best! Day! Ever!'". Disney Parks Blog. Disney. Archived from the original on 3 August 2016. Retrieved June 22, 2013.
  30. ↑ Nusair, David. "Behind the Scenes of 'Tangled'". About.com. About.com. Archived from the original on 29 اكتبر 2013. Retrieved May 11, 2013. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  31. ↑ "Tangled star Mandy Moore: I'd like to think I look like Rapunzel". Now. IPC Media Fashion & Beauty Network. October 18, 2011. Archived from the original on September 21, 2013. Retrieved June 25, 2013.
  32. ↑ Murray, Rebecca (2010). "Exclusive Interview with Mandy Moore and Zachary Levi from 'Tangled'". About.com. About.com. Archived from the original on June 30, 2017. Retrieved March 30, 2013.
  33. ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ Barnes, Brooks (November 19, 2010). "Disney Ties Lots of Hopes to Lots of Hair". The New York Times. Retrieved June 25, 2013.
  34. ↑ Warner, Kara (August 30, 2010). "Mandy Moore's 'Tangled' Heroine Not 'Typical Disney Princess'". MTV. Viacom International Inc. Archived from the original on 5 November 2013. Retrieved June 25, 2013.
  35. ↑ Desowitz, Bill (October 28, 2010). "Glen Keane Talks Tangled". Animation World Network. AWN, Inc. Retrieved May 11, 2013.
  36. ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ Bonanno, Luke (April 5, 2011). "Interview: Tangled Executive Producer and Animation Supervisor Glen Keane". DVDizzy. DVDizzy.com. Retrieved August 1, 2013.
  37. ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ "Discuss Disney's Tangled with Byron Howard and Nathan Greno". ToonBarn. ToonBarn. July 22, 2011. Archived from the original on 13 August 2017. Retrieved June 26, 2013.
  38. ↑ McCabe, Katie (January 30, 2011). "THN talks TANGLED with star Mandy Moore and Disney's directorial golden boys". The Hollywood News. The Hollywood News 2013. Retrieved June 22, 2013.
  39. ↑ McKechnie, Brian (April 19, 2011). "Interview: Animator Glen Keane talks 'Tangled'". Criticize This!. Criticize This!. Archived from the original on September 27, 2013. Retrieved June 26, 2013.
  40. ↑ "10 Things About Disney's Tangled That Make No Sense". Screen Rant. Valnet, Inc. April 3, 2020. Retrieved April 24, 2020.
  41. ↑ Gallagher, Brian (March 28, 2011). "Glen Keane Talks Tangled". MovieWeb. MovieWeb, Inc. Retrieved May 12, 2013.
  42. ↑ "About the Film – Fun Facts". Disney.com. Disney. Archived from the original on 13 September 2012. Retrieved June 22, 2013.
  43. ↑ Liu, Ed (April 8, 2011). "A Virtual Roundtable with "Tangled" Animation Supervisor Glen Keane". Toon Zone News. Genesis Framework. Archived from the original on 10 December 2013. Retrieved May 12, 2013.
  44. ↑ Hill, Jim (November 30, 2010). "Three Keanes help make Disney's "Tangled" a pretty keen animated comedy". Jim Hill Media. Jim Hill Media. Retrieved June 22, 2013.
  45. ↑ Miller, Bruce R. (December 5, 2010). "'Tangled' directors unravel film's secrets". Sioux City Journal. Sioux City Journal. Retrieved June 25, 2013.
  46. ↑ Robertson, Lindsay (July 31, 2009). "First Photos From Disney's Rapunzel: Finally, A Blonde Disney Heroine!". Jezebel. Gawker Media. Archived from the original on 17 September 2013. Retrieved June 27, 2013.
  47. ↑ McKechnie, Brian (April 19, 2011). "Interview: Animator Glen Keane talks 'Tangled'". Criticize This. Criticize This!. Archived from the original on September 27, 2013. Retrieved May 11, 2013.
  48. ↑ Keegan, Rebecca (November 24, 2010). "The hairy task of creating Rapunzel in 'Tangled'". Los Angeles Times. Retrieved June 22, 2013.
  49. ↑ Graham, Bill (2008). "Animation Director Glen Keane Exclusive Interview TANGLED". Collider. Collider.com. Retrieved June 21, 2013.
  50. ↑ Eisenberg, Eric (November 23, 2010). "Exclusive Interview: Tangled Directors Nathan Greno And Byron Howard". Cinema Blend. Cinema Blend LLC. Archived from the original on 23 September 2013. Retrieved August 1, 2013.
  51. ↑ "'Tangled' Hair Demo with Kelly Ward". Clustr. Clustr. July 14, 2011. Archived from the original on 3 November 2014. Retrieved June 22, 2013.
  52. ↑ Barker, Lynn (September 17, 2010). "EXCLUSIVE INTERVIEW: We're "Tangled" with Mandy Moore!". TeenHollywood.com. TeenHollywood.com II Inc. Archived from the original on September 20, 2010. Retrieved June 25, 2013. 70 feet of magical hair
  53. ↑ "UNC Grad Student Untangles CGI Hair". North Carolina Film Office. North Carolina Film Office. November 29, 2010. Retrieved June 22, 2013.
  54. ↑ Flatow, Ira (April 20, 2012). "Untangling The Hairy Physics Of Rapunzel". National Public Radio. NPR. Retrieved June 22, 2013.
  55. ↑ Idelson, Karen (January 5, 2011). "Rapunzel's do took years of software development". Variety. Variety Media, LLC. Retrieved June 22, 2013.
  56. ↑ "Disney Consumer Products Poised For Incremental Retail Sales Growth with New Disney Baby Store & Rich Franchise Investment" (Press release). دیزنی کاستومر پراداکتس. June 9, 2011. Archived from the original on April 2, 2012. Retrieved July 9, 2011.
  57. ↑ Holmes, Adam (July 14, 2017). "Wreck-It Ralph 2 Is Bringing The Original Disney Princesses Back". CinemaBlend. Archived from the original on July 16, 2017. Retrieved July 14, 2017.
  58. ↑ Hewitt, Chris (November 24, 2010). "Review: She's no damsel in distress, but she does need to let her hair down". St. Paul Pioneer Press. St. Paul Pioneer Press. Retrieved December 9, 2013.
  59. ↑ Vizcarrondo, Sara (November 9, 2010). "Tangled". Boxoffice. BOXOFFICE Media, LLC. Retrieved March 13, 2013.
  60. ↑ Whitty, Stephen (November 23, 2010). "'Tangled' review: Disney returns to its magical roots with this golden girl". The Star-Ledger. New Jersey On-Line LLC. Retrieved June 15, 2013.
  61. ↑ Diones, Bruce (2010). "Tangled". The New Yorker. Condé Nast. Retrieved March 13, 2013.
  62. ↑ Puig, Claudia (November 26, 2010). "'Tangled' gently teases Disney and its animated films". USA Today. Gannett Co. Inc. Retrieved March 13, 2013.
  63. ↑ Baumgarten, Marjorie (November 26, 2010). "Tangled". The Austin Chronicle. Austin Chronicle Corp. Retrieved December 9, 2013.
  64. ↑ Jakicic, Cathy (November 23, 2010). "'Tangled' reconditions Rapunzel story". Milwaukee Journal Sentinel. Journal Sentinel, Inc. Retrieved December 9, 2013.
  65. ↑ "Film reviews: Biutiful | Barney's Version | Tangled | How Do You Know | The Mechanic ". The Scotsman. Johnston Publishing Ltd. Retrieved December 14, 2013.
  66. ↑ O'Hara, Helen (2010). "Tangled". Empire. Bauer Consumer Media. Retrieved December 7, 2013.
  67. ↑ Hanke, Ken (November 30, 2013). "Tangled (PG)". Mountain Xpress. Mountain Xpress. Retrieved December 7, 2013.
  68. ↑ Hertz, Todd (November 24, 2010). "Tangled". Christianity Today. Christianity Today. Retrieved September 25, 2014.
  69. ↑ Schembri, Jim (January 7, 2011). "Tangled". The Age. Fairfax Media. Archived from the original on 18 March 2015. Retrieved December 7, 2013.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=راپانزل_(دیزنی)&oldid=40631364»