پرش به محتوا

زبان شینا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شینا
زبان بومی درکشمیر تحت اشغال دو کشور پاکستان، هندوستان
منطقهبلتستان و ایبت آباد
شمار گویشوران
۲۱۰۰۰ تن در هندوستان  (بدون تاریخ)
الفبای عربی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹scl
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان شینا(ݜِݨیاٗ) زبانی از شاخهٔ زبان‌های داردی است که در منطقهٔ بلتستان پاکستان کوهستان نیز جامو و کشمیر هند نیز در افغانستان استان کنر، گویشورانی دارد. گویشوران گویش‌های چندگانهٔ این زبان را تقریباً دو میلیون تن برآورد کرده‌اند. برخی شینا زبانان در شهرهای بزرگ پاکستان از قبیل کراچی، حیدرآباد، ایبت‌آباد، لاهور، راولپندی و اسلام‌آباد جاگیرشده‌اند.

مقایسه روزهای هفته در سانسکریت و شینا

[ویرایش]
فارسی شینا سانسکریت
یکشنبه Adit Aditya var
دوشنبه Tsunduro Som var
سه‌شنبه Ungaroo Mangal var
چهارشنبه Bodo Budh var
پنجشنبه Bressput Brihaspati var
جمعه Shooker Shukra var
شنبه Shimshere Sanisch var

الفبای زبان شینا

[ویرایش]

حروف مخصوصِ زبان شینا که در زبان اردو نیستند هفت می باشد.

  • ݜ برای / ʂ / /ݜَه/ شش
  • ڙ برای / ʐ / /ڙاٰ/ برادر
  • څ برای /ts/ /څک دےٚ/ صبر کن
  • ڇ برای /ʈʂ/ /ڇکےٚ/ ببین
  • ݨ برای / ɳ / /هݨےٗ/ تخم مرغ
  • ڱ برای /ŋ/ /کهڱَر/ تلوار
  • ن٘ برای /◌̃/ /آن٘ݜۆ/ اشک

منابع

[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shina language». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ نوامبر ۲۰۱۲.