پرش به محتوا

میانگین تعمیم‌یافته

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمودار چند میانگین تعمیم‌یافته .

در ریاضیات، میانگین تعمیم‌یافته (به انگلیسی: Generalized mean) (یا میانگین توانی یا میانگین هلدر)[۱] خانواده‌ای از توابع برای تجمیع مجموعه‌های اعداد هستند. اینها به عنوان موارد خاص عبارتند از میانگین فیثاغورثی (میانگین حسابی، میانگین هندسی و میانگین همساز).

تعریف

[ویرایش]

اگر p یک عدد حقیقی غیر صفر باشد، و y,x اعداد حقیقی مثبت هستند، آنگاه میانگین تعمیم‌یافته یا میانگین توانی با توان p این اعداد حقیقی عبارت است از:[۲]

برای p=۰ این معادله برابر با میانگین هندسی می‌شود:

همچنین، برای دنباله‌ای از عددهای موزون مثبت، میانگین تعمیم‌یافته وزنی به‌صورت زیر است:

و زمانی که p=۰ برابر با میانگین هندسی موزون می‌گردد:

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Sýkora, Stanislav (2009). "Mathematical means and averages: basic properties". Stan's Library. Castano Primo, Italy: Stan’s Library. III. doi:10.3247/SL3Math09.001.
  2. de Carvalho, Miguel (2016). "Mean, what do you Mean?". The American Statistician. 70 (3): 764‒776. doi:10.1080/00031305.2016.1148632. hdl:20.500.11820/fd7a8991-69a4-4fe5-876f-abcd2957a88c.
  • ویکی‌پدیا انگلیسی: en:Generalized mean. تاریخ بازبینی ۷ ژوئیه ۲۰۱۴