Cruthú calcalas sna duáin, sna húiréadair is/nó sa lamhnán. Salainn fosfáite, carbónáite is ocsaláit chailciam, maignéisiam is amóiniam is mó a bhíonn iontu. Bíonn claonadh ann iad a chruthú nuair a bhíonn an fual tiubhaithe, mar shampla i gcás díhiodráitithe. Fachtóirí eile a chuireann leis an gclaonadh seo is ea tiúchan ard cailciam is ocsaláite sa chothú agus fachtóirí géiniteacha clainne. Faightear clocha aigéid úraigh nuair a bhíonn gúta ag duine, agus clocha cistín i gcás an ghalar tearc cothaithe cisteanúire. Is féidir go ngreannóidh clocha mar seo an chonair úiríneach, go dtarlóidh rith fola dá mbarr agus ionfhabhtú sna duáin. Nuair a bhíonn clocha san úiréadra, bíonn pianta géara ag duine ina dhroim is na cliathán. Uaireanta tagann siad amach uathu féin, agus uaireanta eile is gá iad a bhriseadh le tonnta turrainge ultrafhuaime, próiseas a dtugtar lititripse air.[1]
Tá an t-alt seo bunaithe ar ábhar as Fréamh an Eolais, ciclipéid eolaíochta agus teicneolaíochta leis an Ollamh Matthew Hussey, foilsithe ag Coiscéim sa bhliain 2011. Tá comhluadar na Vicipéide go mór faoi chomaoin acu beirt as ucht cead a thabhairt an t-ábhar ón leabhar a roinnt linn go léir.
Is síol é an t-alt seo.Cuir leis, chun cuidiú leis an Vicipéid. Má tá alt níos forbartha le fáil i dteanga eile, is féidir leat aistriúchán Gaeilge a dhéanamh.
