Pertikaian Pulau Ligitan dan Sipadan
| Kedaulatan Kepulauan Ligitan dan Sipadan (Indonesia lwn Malaysia) | |
|---|---|
 | |
| Mahkamah | Mahkamah Keadilan Antarabangsa (ICJ) |
| Diputuskan | 17 Disember 2002 |
| Petikan | Senarai Umum No. 102 |
| Transkrip | Prosiding penulisan |
| Pendapat kes | |
| ICJ menganugerahkan kedua-dua pulau ke Malaysia berdasarkan "pekerjaan yang berkesan". | |
| Keahlian mahkamah | |
| Para hakim | Gilbert Guillaume, Shi Jiuyong, Shigeru Oda, Raymond Ranjeva, Géza Herczegh, Carl-August Fleischhauer, Abdul Koroma, Vladlen Stepanovich Vereshcheti, Rosalyn Higgins, Gonzalo Parra-Aranguren, Pieter Kooijmans, Francisco Rezek, Awn Shawkat Al-Khasawneh, Thomas Buergenthal, Nabil Elaraby, Thomas Franck (hakim ad hoc yang dilantik oleh Indonesia) dan Christopher Weeramantry (hakim ad hoc yang dilantik oleh Malaysia) |
Pertikaian Pulau Ligitan dan Sipadan [2002] ICJ 3 merupakan pertikaian wilayah antara Indonesia dan Malaysia di atas dua pulau di Laut Sulawesi, iaitu Pulau Ligitan dan Sipadan. Pertikaian itu bermula pada 1969 dan sebahagian besarnya diselesaikan oleh Mahkamah Keadilan Antarabangsa (ICJ) pada tahun 2002, yang berpendapat bahawa kedua pulau tersebut adalah milik Malaysia.[1]
Latar belakang
[sunting | sunting sumber]Pulau Ligitan dan Sipadan ialah dua pulau kecil yang terletak di Laut Sulawesi di pesisir tenggara negeri Malaysia di Sabah. Kedaulatan ke atas pulau-pulau telah dipertikaikan oleh Indonesia dan Malaysia sejak 1969 dan dipergiatkan pada tahun 1991 apabila Indonesia mendapati Malaysia telah membina beberapa kemudahan pelancong di pulau Sipadan.[2][3] Indonesia mendakwa ia telah membuat perjanjian lisan dengan Malaysia pada tahun 1969 untuk membincangkan persoalan kedaulatan ke atas pulau-pulau. Malaysia bagaimanapun menafikan tuduhan perjanjian di antara mereka, mengekalkan bahawa pulau-pulau itu sentiasa menjadi sebahagian daripada wilayah negara Sabah.[2] Kedua-dua negara tidak memecah zon maritim mereka di kawasan itu dan mahkamah tidak diminta memerintah perkara selanjutnya.[3] Pada 2 November 1998, kedua-dua negara bersetuju untuk membawa perkara itu ke Mahkamah Keadilan Antarabangsa (ICJ).[4]
Kerajaan Filipina meminta campur tangan
[sunting | sunting sumber]Filipina telah memohon semasa prosiding campur tangan atas kes itu berdasarkan tuntutan mereka ke utara Borneo.[5] Menurut pihak Filipina, pewaris Sultan Sulu telah menyerahkan hak mereka ke Borneo Utara (sekarang Sabah) ke Filipina pada tahun 1962.[6] Walau bagaimanapun, majoriti orang di wilayah itu memilih untuk menjadi sebahagian daripada Malaysia pada tahun 1963 dan bukan Filipina sebagaimana yang dilihat di bawah pungutan suara yang dianjurkan oleh Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu.[3][7] Motif Filipina untuk campurtangan dipersoalkan oleh mahkamah, sama ada Filipina mempunyai "kepentingan undang-undang yang cukup kuat" dengan Indonesia dan Malaysia. Mahkamah sangat menolak percubaan campur tangan Filipina dan dengan demikian menyatakan bahawa permintaan yang dibuat oleh Filipina tidak berkaitan dengan perkara perkara itu. Pertanyaan Filipina ditolak sepenuhnya pada Jun 2001 apabila selepas perbicaraan secara lisan mahkamah mengundi dengan mengira sebanyak empat belas undi kepada satu.[3]
Keputusan mahkamah
[sunting | sunting sumber]Kedua-dua pulau tersebut pada asalnya dianggap sebagai terra nullius. Tetapi sebagai pendahulu Malaysia, Great Britain, pulau-pulau yang dibangunkan dengan ketara berbanding dengan pendahulu Indonesia, Belanda, terutamanya selepas pembentukan Malaysia sebagai negara mahkamah menggunakan ini sebagai sebab utama memutuskan untuk menganugerahkan pulau-pulau ke Malaysia berdasarkan "pekerjaan berkesan" mereka.[1][8] Di samping itu, ia juga mengakui kedua-dua pulau itu jauh lebih dekat dengan Malaysia daripada Indonesia serta dokumentasi terawal dari Malaysia melalui Perjanjian British 1878 dengan Kesultanan Sulu di mana ketika itu mereka memperoleh wilayah Kesultanan sebagai sebahagian daripada British Borneo, sedangkan tuntutan Indonesia sebahagian besarnya berdasarkan pada Perjanjian Batas antara Great Britain dan Belanda 1891.[3]
Lihat juga
[sunting | sunting sumber]Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ a b "The Court finds that sovereignty over the islands of Ligitan and Sipadan belongs to Malaysia". International Court of Justice. 17 December 2002. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 April 2014. Dicapai pada 7 February 2016.
- ^ a b Renate Haller-Trost (1995). "The Territorial Dispute between Indonesia and Malaysia over Pulau Sipadan and Pulau Ligitan in the Celebes Sea: a Study in International Law". Durham University. Dicapai pada 7 February 2016.
- ^ a b c d e Shabtai Rosenne (2003). The World Court: What it is and how it Works. United Nations Publications. m/s. 223–. ISBN 978-90-04-13816-2.
- ^ "Indonesia and Malaysia jointly bring dispute over islands to the International Court of Justice". International Court of Justice. 2 November 1998. Diarkibkan daripada yang asal pada 5 March 2016. Dicapai pada 7 February 2016.
- ^ "Case Concerning Sovereignty over Pulau Ligitan and Pulau Sipadan [Indonesia/Malaysia] (Application for Permission to Intervene by the Government of the Philippines)" (PDF). International Court of Justice. 13 March 2001. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2016-02-07. Dicapai pada 7 February 2016.
- ^ "Cession and transfer of the territory of North Borneo by His Highness, Sultan Mohammad Esmail Kiram, Sultan of Sulu, acting with the consent and aprroval of the Ruma Bechara, in council assembled, to the Republic of the Philippines". Government of the Philippines. 24 April 1962. Diarkibkan daripada yang asal pada 7 February 2016. Dicapai pada 7 February 2016.
- ^ "United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland and Federation of Malaya, North Borneo, Sarawak and Singapore (Agreement relating to Malaysia)" (PDF). United Nations. 1963. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 13 September 2015. Dicapai pada 13 September 2015.
- ^ Made Andi Arsana (30 January 2013). "Are we losing more islands after Sipadan-Ligitan dispute?". The Jakarta Post. Dicapai pada 7 February 2016.