Flagg vun Düütschland

Flagg vun Düütschland

De Flagg vun de Bundsrepubliek Düütschland oder Bundsflagg is en Trikolore ut dree gliekgroot horizontaal Balken in Swart, Root un Gold (van baben; heraldisch: „Deelt to Swart, Root un Gold“) mit en Proportschoon 3:5.

Flaggen in de düütsch Historie

Middelöllerich Flagg

De heraldisch Kombinatschoon vun Swaart, Root un Gold is all siet dat Middelöller betüügt. En Vörlöper vun de düütsch Flaggen is dat Rieksbanner vun dat Hillig Röömsch Riek. In‘ Kriegsfall keemen wiedere Flagge, as de Rieksstormfahn oder, wenn de Kaiser involveert weer, de Rieksrennfahn, dorto.

• Hoochmiddelöller bit 1410: swaart enköppig Adler mit root Wapen (Snavel un Krallen) up geelgolden Grund (heraldisch: „In Gold ein schwarzer Adler mit roten Waffen“). Disse Adler weer, tosommen mit de dorup baseerend Farvkombinatschoon swaart-geel dat Emblem vun den röömsch-düütschen König, un de Rieksfarven'. Siet dat 13./14. Johrhunnert wurrn de sien Klauen un Snavel in Root dorstellt. Dat öldste Tüüchnis dorvan gifft de Heidelbarger Codex Manesse.
• Laatmiddelöller af 1410 bit 1806: swaart düppelköppig Adler mit root Wapen up geelgolden Grund. De düppelköppig Adler symboliseert dorbi dat Kaiser- un Königdom vun den Kaiser bzw. König vun dat Hillig Röömsch Riek, also sien hervorhaben Stellung ünner de anner Königen vun Europa. De Düppeladler wurr nah 1806 to’n Emblem vun Öösterriek ünner de Habsburger, de över Johrhunnerten den Titel vun den röömschen Kaiser harrn un de nah den Ünnergang vun Hillig Röömsch Riek ok de sien Farven, swaart-geel, as Öösterrieksch Kaiser wiederführen deen.

• 
  Kaiserliche Kriegsflagg vun dat Hillig Röömsch Riek (1200–1350)
• 
  Banner vun dat
  Hillig Röömsch Riek bit 1401 (künstlerisch Dorstellen)
• 
  Banner vun dat Hillig Röömsch Riek af 400 (künstlerisch Dorstellen)
• 
  Hillig Röömsch Riek Düütsch Natschoon (1410–1806, Dorstellen vun Albrecht Altdorfer)

Flaggen vun de Neetiet

En Oorsprung vun de Farven Swart-Root-Gold liggt ok in de Befreeungskriegen 1813 tegen Napoleon, nämlich bi de Uniforms vun dat Lützowsche Freekorps. De Korps hebbt sück tomeest ut Studenten tosommensett, de sück tegen de Besatzung vun Düütschland dör Frankriek formeert hebbt. Wiel de Freewilligen ünner den preußischen Major Adolf von Lützow ut all Deelen vun Düütschland stammen deen un vun dör hööchst ünnerscheedlich Uniformen un Zivilkleedasch mitbringen deen, weer de eenzig Mögelkeit, en eenheitlich Kledaasch hertostellen, de ünnerscheedlich farvig Uniformen swaart intofarven. Dorto keemen golden (messingfarvene) Knööp as ok noch en root Upslääg un Vorstööt. To de Populariseeren hett bidragen, dat de Farven de glieker weern as in de Rieksfahn vun dat Hilig Röömsch Riek Düütsch Natschoon.

Disse Farvtosommenstellen wurr ok dör en (historsch verbürgten) Utspröök ut de Befreeungskriege bestätigt:

Aus der Schwärze (swart) der Knechtschaft durch blutige (root) Schlachten ans goldene (gold) Licht der Freiheit.

Flagg bi dat Hambacher Fest mit Gold nah baben (1832)

An‘ 17. Juni 1813 keem de Trupp vun de „Schwarzen Jäger“ bi Kitzen (dicht bi Leipzig) in en Achterholt vun de Franzosen un wurr meest kumplett upreeben. An‘ 12. Juni 1815 hebbt söben Studenten, de in dat Lützower Freekorps deent harrn un nu bi verscheeden Corps vun dat SC to Jena aktiv weern, tosommen mit anner natschonal gesinnt Studenten de Burschenschaft to Jena (Ehr, Freeheit, Vaderland) grünnd. Disse söben Studenten hebbt de Farven Swaart, Root un Gold to de Farven vun de Burschenschaft wählt. In de Verfaatenoorkunn heet dat dorto: „Eingedenk, dass bei Wartburgfest 1817 den jugendlichen Freuden auch stets der Ernst des Lebens zu bedenken sei, bestimmen sie Rot und Schwarz zu den Farben ihres Paniers“.

An den veerten Johresdag vun de Völkerschlacht bi Leipzig, den 18. Oktober 1817, trucken etwa 500 Studenten vun de Burschenschaft un eenig Perfessers ut völ düütsch Staaten ünner de Losung „Nur im Ganzen ist Heil“, mit de root-swaar-root Fahn (golden weern blots de Fransen un en Eekentwieg in de swaart Striep) up de Wartburg bi Eisenach (Wartburgfest), um för Freeheit un en eenheitlich Riek to demonstreeren. Van‘ 27. Mai bit to’n 30. Mai 1832 hebbt 30.000 Deelnehmer up dat Hambacher Fest för natschonale un demokratsche Ziele demonstreert un hebbt eerstmals en swaart-roo-golden Fahn mit sück führt. De Inschrift in de middlere root Deel „Deutschlands Wiedergeburt“ hett dat Ziel vun de Bedeeligten düütlich makt, de Errichtung vun en düütsch Natschoonalstaat.

Düütsch Bund

Flaggen vun republikaansch Revolutionäre van 1848 (März 1848)

Düütschland („Paulskarkenregeren“) (1848–1866)

Seekriegsflagg vun de Rieksflott (1848–1852)

De Farven Swart, Root un Gold as Natschonalfarven för Düütschland hebbt sück in de Periood vun den Düütschen Bund (1815–1866) in de eerst Hälft vun dat 19. Johrhunnert wieder etableert. De revolutschonären Johren van 1848/49 broch de Grünnen vun de Natschonalversammlung mit sück. An‘ 9. März 1848 wurr de denn in Frankfort an’n Main offiziell beslooten un de Flagg mit de waagerechten Farven Swaart-Root-Gold fastleggt.

Revolutschonäre van 1848/49, de nich en düütsch Eenheit as Monarkie, man as Republiek hemm wullen, hebbt för sück ok en piel striept swart-root-golden Trikolore in Anlehnen an de franzöösche Flagg.

Buterdem weer Swart-Root-Gold de Flagg vun de düütsch Rieksflott van 1848 bit 1852, Kriegsflagg vun Öösterriek un de sien Verbündeten in‘ Düütschen Krieg, Flagg vun den Bund vun de Düütschen in Öösterriek-Ungarn un Landsflagg vun de Fürsten Waldeck, Reuß Jüngere Lien un Reuß öllere Lien.

An 18. Mai 1848 trucken de Afordenten vun de eerst düütsch Natschonalversammlung, de eerst düütsch Volksvertetung överhoopt, in de Frankforter Paulskark in.

An‘ 13. November 1848 wurr Swart-Root-Gold in dat Rieksgesettblatt as düütsch Flagg verkünnd. Ok deenen de Farven as Flagg vun de Rieksflotte vun de Düütschen Bund. Während den Düütschen Krieges 1866 hebbt eenig düütsch Bunds-Korps ünner de swart-root-golden Fahn tegen Preußen kämpt. Swart un Gold weer ok de Farven vun dat old Riek, disse old Rieksfarven gullen in Öösterriek-Ungarn bit 1918.

Swart-Root-Geld steiht hüüd as Sinnbild för de düütsch Demokratie, aber ok de Bund vun de Düütschen in de Öösterrieksch-Ungaarsch Monarkie pleeg Swart-Root-Gold as sien Farven. In dat Düütsch Riek weern se bit 1918 de Landsfarven vun de Fürstendömer Waldeck, Reuß Jüngere Lien un Reuß öllere Lien. 1919 (bit 1933) wurr Swart-Root-Gold weer to de Natschonalflagg vun Düütschland. De nee sozialdemokratisch Regeeren hett ganz bewusst de old Farven Swart-Root-Gold för de eerst düütsch Republik wählt, um ok symbolhaft mit dat old System to breeken. To glieker Tiet sull dat dat bitrittswillig Düütschöösterriek licht makt wurrn, sück ünner disse Fahn mit dat Düütsch Riek to vereenigen.

Enn’ vun de 1960er Johren wurrn Flaggenvörslääg vun Prinz Adalbert von Preußen för verscheeden düütsch Flaggen opdeckt. De Grünner vun de düütsch Rieksflotte harr 1849/50 in eerste Lien Vörslääg för en Seekriegsflagg un Gösch vun de Rieksflott utklamüstert, de sück an de swart-rot-golden Flagg vun den Düütschen Bund orienteeren un de Farven ünnerscheedlich mit en Iesern Krüüz kombineeren deen. As Natschonalflagg hett Prinz Adalbert en horizontaal Trikolore in Swart-Root-Gold un en geveertelt Flagg in en Rechteck in Gold (an de bövere Liek), en swart Rechteck (in dat ünner Floogdeel) un twee root rechtecken vorslahn. Ok en Vörslag för en Flagg vun den Fürstenraat hett Prinz Adalbert schafft.

Noorddüütsch Bund un Düütsch Riek

Noorddüütsche Bund (1867–1871) Düütsch Riek („Kaiserriek“) (1871–1918)

Preußen, de inflootriekste düütsch Staat, hett versöcht, de düütsch Eeningungsbestreeven in Bahnen to lenken, de sien eegen Interessen entspreeken deen. De bedüüdenste Träe dorto weer de Grünnen vun den Noorddüütschen Bundes in dat Johr 1867. De preußisch Ministerpräsident Otto von Bismarck hett persönlich dör de an‘ 1. Juli 1867 in Kraft treden Verfaaten (in Art. 55) de Annahm vun en nee Flagg för de Kriegs- un Hannelsmarine veranlasst: en swaart-witt-root Trikolore. Disse Farven stamm oorsprünglich vun Flaggenvörslääg vun Dr. Adolf Soetbeers, Sekretär vun de Hannelskammer Hamborg, ut en an‘ 22. September 1866 in dat Bremer Hannelsblatt verapenlicht Artikel. An 9. Dezember vun dat Johr hett sück Bismarck in en eersten Verfaatensentwurf för den Noorddüütschen Bund för disse Kombinatschoon utspraken, un ok Prinz Adalbert von Preußen, de preußischen Marineminister van 1848 bit 1851, weer in en Vördrag för König un Kroonprinz an‘ 25. Dezember dorför, so dat de Farven denn an‘ 22. Juni 1867 in de fertig Verfaaten fastleggt wurrn. De Apenlichkeit hett man seggt, dat Swaart-Witt för de preußisch un Root-Witt för de Hansestäder stahn deen. De Hanse sülvst harr woll as Städerbund nie en eegen eenheitlich Flagg, allerdings weern de Wappen vun meest all Liddmaatstäder mit de Farven Witt un Root versehn.

Disse Farbgeeven pass mit de Farven vun den König vun Preußen, Wilhelm I. insofern tosommen, as Swaart-Witt de Farven vun Preußen un Root-Witt de Farven vun de Mark Brannenborg weern. Tegen de swaart-witt-root Trikolore geev dat meest kien Wedderstand – sogor den Anhängern vun Swaart-Root-Gold weer de eerste Träe to en Vereenigung vun de düütsch Staaten wichtiger as de Farven vun de Flagg. Disse Flagg wurr denn to de Natschonalflagg vun dat Düütsch Riek van 1871–1918, dat den Noorddüütschen Bund aflöösen dee.

Weimarer Republiek

Düütsch Riek („Weimarer Republiek“, 1919–1933)

Nahdem Düütschland den Eersten Weltkrieg verloren harr, wurr disse Flagg in de Weimarer Republiek an‘ 14. August 1919 weer dör en Flagg in de Farven Swaart-Root-Gold ersett (Art. 3 Satz 1 Weimarer Verfassung). Swaart-Witt-Root weer Hannelsflagg (Art. 3 Satz 2 Weimarer Verfassung), kunn nich mehr unverännert wieder führt wurrn, wiel dormit dat monarkistisch, autoritäär System verbunnen weer, dat ja nu weg weer. De Inführung vun de swaart-root-golgen Flagg führ to en Flaggenstriet, wiel de för völ as Sinbild vun mehrfak Demütigungen stunn. De Striet führ neben parlamentarisch un apenlich Diskussionen sogor to Straatenkämpen tüschen de gegnerisch Lager. De Monarkisten un de Natschonalsozialisten weern dorför, weer de swaart-witt-root Flagg intoführen un hebbt de güldig Flagg as „Swaart-Root-Mostert" verspott. Erwähnt weern sall, dat as dart alternativ Flagg vun de Liddmaaten un Anhängern vun de USPD en rein root Flagg vorslahn wurr, wiel ünner en root Flagg de Novemberrevolutschoon 1918 stattfunnen harr.

De entscheedend Afstimmen över de Wahl vun de Natschonalfarven funn an‘ 3. Juli 1919 in‘ Parlament statt. Dor ergeev sück en Stimmenmehrheit vun 211 Stimmen för Swaart-Root-Gold bi 90 Gegenstimmen. Bi de Handelsflagg wurr en Kompromiss slooten, worbi Swaart-Witt-Root dat Grunddook för disse wurr. In de Eerst Flaggenverordnung van‘ 31. Juli 1921 wurrn wiedere Flaggen fastleggt, worbi diev swaart-root-golden bzw. fiev swaart-witt-root Grunddööker fastsett wurrn. Disse komplizeert Regelung gefull aber nümms, un jede Lager hett „sien“ Farven as de wohren Farven ansehn.

So fohr de düütsch Hannelsflotte bit 1933 mit de Farven Swaart-Witt-Root, de en Gösch in de Natschonalfarven Swaart-Root-Gold bigeeven weer.

Natschonalsozialismus

Düütsch Riek („Dart Riek“), Hannels- un tosätzlich Natschonalflagg (1933–1935)

Düütsch Riek („Dart Riek“, af 1943 Grootdüütsch Riek), Natschonalflagg (1933–1935)

Natschonalflagg (1935–1945) togliek Hannelsflagg (1933-1945) un Gösch vun de Kriegsscheep

In de Tiet vun den Natschonalsozialismus af 1933 hebbt de Natschonalsozialisten de Natschonalflagg tonächst dör de Hakenkrüüzflagg vun hör Partei, de tosätzlich to de old kaiserlich Flagg „Swaart-Witt-Root“ de Natschonalflagg dorstellen sull, ergänzt. Adolf Hitler hett völ Teken vun de Natschonalsozialisten utdacht, so ok de Hakenkrüüzflagg. He geev in Mein Kampf to, dat en Starnbeger Teehndokter – wohrschienlich Friedrich Krohn – en bannig ähnlichen Entwurf schaffen un sien Entwurf wohl beinfloot hett. Hitler hett de Flagg as folgt düüt: „Das rote Tuch, die Farbe der eisernen sozialen Gerechtigkeit, das Weiß, unsere heilige nationale Begeisterung, und das Hakenkreuz als Zeichen der Arbeit.“

Dat Hakenkrüüz wurr to disse Tiet ok vun völ anner Gruppen up de ganze Welt bruukt, ahn dat en Tosommenhang mit den düütschen Natschonalsozialismus bestunn (kiek Swastika). In de 1930er-Johren weer dat in de Flaggen vun Eestland, Lettland, Finnland un Indien to finnen. Hitler sien Hakenkrüüzdorstellen weer in de NSDAP umstreeden: Eenig Liddmaaten hebbt meent, dat Hakenkrüüz kunn blots in sien „wohr arischen“ Form bruukt wurrn, dat heet mit lütt Fahns an de Krüüzenn‘. de nah links in’ Klockenwiesersinn wiesen.

Mit en Erlass van’ 12. März 1933 hett Riekspräsident Paul von Hindenburg bestimmt, dat tokünftig twee Natschonalflaggen dat „Darde Riek“ symboliseeren sullen: to’n een de old kaiserlich Flagg mit de swaart-witt-root Striepen un tosätzlich de Hakenkrüüzflagg. Beid Flaggen weern grundsätzlich tosommen to hissen. Binnenminister Wilhelm Frick hett an‘ 29. April 1933 per Erlass fastleggt, dat up Hannelsscheep Swaart-Witt-Root an‘ Heck un de Hakenkrüüzflagg an den Platz vun de Signalflaggen wiest wurrn muss.

Dat Hakenkrüüz up de Rüchsiet vun de Natschonalflagg weer ok rechtsricht, wiel dat up de to See bruukt Flaggen „dörfarvt“, d. h. linksricht weer.

In dat Rieksflaggengesett van’ 15. September 1935 wurr ünner annern en Änderung beslooten, nahdem vun dissen Tietpunkt an ahn Utnahm de Hakenkrüüzflagg (jetzt mit nah links versett Hakenkrüüz) as Natschonalflagg to wiesen weer. In en Reed vun Hermann Göring in sien Funktschoon as Rieksdagspräsident wurr de Änderung as folgt begrünnd:

„Die alte Flagge, sie ist in Ehren eingerollt worden. Sie gehört einem vergangenen Deutschland der Ehre an. […] Die Achtung, die wir vor der alten Flagge schwarz-weiß-rot haben, zwingt uns zu verhindern und zu verhüten, dass diese Farben und diese Flagge herabgewürdigt werden zu einem Parteiwimpel, unter dem sich als Siegeszeichen die Reaktion verborgen hält“ Hermann Göring: Redetext in: Völkischer Beobachter Nr. 260/17-09-1935

En bedüüdend Anlass för disse Änderung weer de „Bremen-Tüschenfall“, de sück an‘ 26. Juli 1935 in New York afspeel: Kört vör dat Afleggen vun dat düütsch Lienschipp „Bremen“ keem en Grupp vun Deelnehmer vun en „Anti-Nazi-Demonstration“ up dat Schipp un hett während en Slägereee de NS-Hakenkrüüzflagg wegnommen. Man hett de Flagg utnannerreeten un in den Hudson River schmeeten. Veer Daag later övergeev de düütsch Botschopper en scharp Protestnoot tegen de US-Regeeren, in de man sück över de „Schändung“ vun de düütsch Natschonalflagg beklaagt hett. De US-Siet hett aber dorup henwiest, dat sück dat bi de Hakenkrüüzflagg blots um en Parteiflagg hanneln dee un de swaart-witt-root Natschonalflagg nich beschädigt wurrn weer. Dat kann de entscheedend Anreiz för Hitler ween hemm, dat Flaggengesett to ännern.

Nah den Tweeten Weltkrieg

• 
  C-Düppelstander, Erkennungsflagg för düütsch Hannelsscheep (1946–1951)
• 
  3:5 DDR (1949–1959),
  Bundesrepubliek Düütschland (siet 1949)
• 
  3:5 DDR (1959–1990)
• 
  3:5 Flagg vun de samtdüütschen Olympiamannschop 1960 bit 1965,
  Flagg vun beid düütsch Staaten bi Olympia 1968

Nah den Tweeten Weltkrieg wurrn vun de Siegermächte all vörherig Natschonalflaggen verboten. An’ 12. November 1946 hett de Besattensmacht anordnet, dat all düütsch Scheep to Identifikatschoon de internatschonale Signalflagg vun de Bookstaav „C“ (C = Kapitulatschoon) mit en dreeeckig Utsnitt to führen harrn, de so nömmt C-Düppelstander. De Farven blau, witt un root stunnen dorbi för de Natschonalfarven vun dree vun de veer Allieerten (USA, Grootbritannien un Frankriek). Disse Stander drüff up See nich grööt wurrn, oder man drüff hüm keen Ehrenbezeugungen erwiesen. Dat weer düütlich Utdruck vun de Bestraafungswillen vun de Allieerten tegenöver dat slahn Düütschland.

De Vörbereitungen to de Erschaffung vun en nee düütsch Natschonalsymbolik fungen an bi den Verfaatenskonvent up Herrenchiemsee, de tüschen den 10. un 25. August 1948 tosommenkeem. Ofschons dat Överlegungen geev, de Flaggenfraag bit to en Weddervereenigen ruttoschuven, hett man sück denn doch dorto dörrungen, een Entscheedung to drapen. Dat passeer vör allen ünner den Indruck vun den Verfaatensentwurf vun de SED van‘ 22. November 1946, in de Swaart-Root-Gold as de Farven vun en tokünftig „Deutschen Republik“ bestimmt wurrn. Während de Sozialdemokraten för de Wedderinführung vun de old Weimarer Farven Swaart-Root-Gold plädeeren deen, hull man dat up Sieden vun de CDU/CSU as ok de konservativ Düütsch Partei för mehr angemeeten, de „Krüüzflagg“ vun den 20. Juli 1944 as nee Düütsch Natschonalflagg to wählen. Disse vun Josef Wirmer, en Wedderstandskämper vun den 20. Juli 1944, utdachte Flagg, de nah dat spoodriek Attentat up Adolf Hitler as vörlöpig Natschonalflagg harr Verwennen finnen sull, weer Grundlaag vun en lateren Vörslag vun de Unionsparteien van‘ 5. November 1948. Josef Wirmer sien jüngere Bröer Ernst weer Liddmaat vun den Parlamentaarsch Raat un hett an‘ 26. Oktober 1948 de Delegeerten vun de CDU/CSU tonächst övertüügt, den Originalentwurf vun sien Bröer to övernehmen. Josef Wirmer sien Idee, de Natschonalfarven in de Form vun en skandinavisch Krüüz antoordnen, beruh woll up de Vörstellung, dat man dormit to’n Een de Wehrmacht tefreedenstellen dee (dör Ähnlichkeit mit de Riekskriegsflagg) un to’n annern de demokraatsch Kräfte berücksichtigen dee (dör Verwennen vun de traditschonellen demokraatschen Farven). En annern ähnlichen Gedanken folg de Entwurf vun sein Bröer Ernst, de en swaarten Striep tüschen dat geel un dat root Feld infüüg, analog to dat Balkenkrüüz vun de Wehrmacht. Dör dissen Tosatz ergeev sück allerdings dat vun Josef Wirmer vermeeden heraldisch Problem, dat Swaart direkt an Root grenzt. Man hett sück denn aber an‘ 3. November 1948 dorför utspraaken, dat traditschonell Angrenzen vun Root un Swaart bi to behollen. In‘ Entwurf to‘n Gesetttext heet dat dorto: "|Die Flagge des Bundes zeigt auf rotem Grunde ein schwarzes liegendes Kreuz und auf dieses aufgelegt ein goldenes Kreuz.

• 
  Vörslag vun Josef Wirmer för en provisorisch Flagg vun Düütschland (1944)
• 
  Vörslag vun Ernst Wirmer (1948)
• 
  Vörslag vun de CDU för des Bundsflagg (1948)

Ok anner Politiker, Kunsthistoriker un Künstler hebbt sück mit de Flaggenfraag befaat. Robert Lehr, en Liddmaat vun den Parlamentarischen Raat, hett wull en Flagg nach dat amerikaansch Vörbild, bi de för jeder Bundsland en golden Steern in de swaart Gösch vun de root Flagg infüügt werrn sull. De Historiker Paul Wentzcke weer för en „Republikanische Trikolore“, de as de franzöösch Trikolore vertikal deelt ween sull. De düütsch Deelen wull de Kunsthistoriker Edwin Redslob dör en witten Querstriep up de swaart-root-golden Trikolore dorstellen.

• 
  Vörslag vun Robert Lehr (1948)
• 
  „Republiekaansche Trikolore“ vun Paul Wentzcke (1948)
• 
  Vörslag vun Edwin Redslob (1948)

Dat dat toletzt up en Eenigung to Gunsten vun Swaart-Root-Gold rut leep, is woll vör allen Dingen dorup torüch to führen, dat dormit en Rechtskontinuität tüschen de Weimarer Republiek un der Bundsrepubliek Düütschland düütlich makt wurrn kunn. Mit Inkrafttreden vun dat Grundgesett wurr an‘ 23. Mai 1949 de Bundsflagg vun de Bundsrepubliek Düütschland fastleggt. Artikel 22 bestimmt: „Die Bundesflagge ist schwarz-rot-gold.“ De Bevölkerung harr de Flagg aber noch nich vullständig annommen. In de Weekenzeitung Die Zeit kunn man lesen, dat ebenso völ Minschen Swaart-Witt-Root as Swaart-Root-Gold as Flagg annehmen – jeweils 25%. En Umfraag vun dat Institut für Demoskopie Allensbach leefert anner Tallen: 35 % vun de Fraagten würrn sück för Swaart-Root-Gold entscheeden. De Hälft vun de Fraagten wull sück aber ok nich fastleggen. Dat Meenungsbild in de Sellschop weer temelk ünnerscheedlich.

„Schwerter zu Pflugscharen“ statt „Hammer und Zirkel“

Düütsch Footballfans to Tiet vun de Football-WM 2006

In de Sowjeetsch Besatzungszoon hett man sück up den tweeten Volkskongress 1948 för de swaart-witt-root Flagg entscheedt, as se ok vun dat Nationalkomitee Freies Deutschland bruukt wurr. 1949 wurr aber up Vörslag vun Friedrich Ebert junior ebenfalls de swaart-root-golden Flagg as Flagge vun de DDR annommen. De Düütsch Demokratsch Republiek hett denn mit dat Flaggengesett van‘ 1. Oktober 1959 hör Staatswappen – Ährenkranz mit Hammer un Zirkel – in de Midden vun de Flagg inföögt. Dat apenlich Wiesen vun disse in‘ Westen as „Spalterflagg“ betekent Flagg wurr bit Enn‘ vun de 1960er-Johren in de Bundsrepubliek Düütschland un West-Berlin as en Vergahn tegen de Verfaaten un apenlich Oordnung ansehn un dör polizeilich Matnahmen verhinnert. En besünnern Flaggenstriet geev dat 1959 in Westberlin, as up dat Rieksbahngelände de nu nee swaart-root-golden Fahn vun de DDR wiest wurr. Nah en allieert Vereenbarung harr de Sowjeetsch Militäradmistratschoon dat Seggen över dat gesamten Iesenbahnwesen binnerhalv vun de Grenzen vun de Stadt Berlin un weer dorher nich eenfak dör westlich Polizei kontrolleerbor.

In de Verfaatensentwurf vun den Zentralen Runnen Disch för de DDR, de in Fröhjohr 1990 de nee wählt Volkskammer un de Apenlichkeit övergeven wurr, weer ebenfalls en swaart-root-golden Flagg, in de dat old DDR-Staatswappen dör dat Symbol vun der unafhängig Freedensbewegen vun de DDR „Schwerter zu Pflugscharen“ ersett wurr, as DDR-Staatsflagg vörsehen. Doch mit de düütsch Weddervereenigung wurrn de Flaggen vun de Bundsrepubliek ok in‘ Oosten gültig.

De Umgang vun de Düütsch mit de Flagg in hör Natschonalfarven weer nah de Indrucken vun den Tweeten Weltkrieg lang Tiet bannig torüchhollend. Dat änner sück to de Football-Weltmeesterschap 2006, as to’n eersten Mal in de düütsch nahkkriegshistorie en massenhaft Uptreden vun de düütsch natschonalflagg un de düütsch Natschonalfarven an Hüüs, Autos, Kleedasch, Fan-Artikeln un as Körperbemalung to beobachten weer.

Flaggen vun den Bund

De Farven vun de Bundesflagg sünd in Artikel 22 Abs. 2 vun dat Grundgesett van‘ 23. Mai 1949 fastleggt, worbi de Proportschonen in de „Anordnung über die deutschen Flaggen vom 13. November 1996 in Ziffer I. FlaggAnO 1996“ regelt sünd. .

Naam vun de Flagg

De Revolutionäre vun dat 19. Johrhunnert, de de Flaggenfarven as Kleedasch dragen deen, betekent de Fahn as „Dreifarb“, wat woll de düütsch Översetten vun den Begreep „Trikolore“ is. In‘ Gegensatz to Däänmark (Dannebrog), Frankriek (le tricolore, „de Trikolore“), Grootbritannien (Union Jack) oder de USA (Stars and Stripes) hett de Flagg vun Düütschland, as völ anner Flaggen ok, kien Naam. Umgangsspraaklich wurr se aber in Seglerkrinken in Anlehnung an den eersten Bundskanzler af u nto as „Adenauer“ betekent.

Deenstflagg vun de Bundsbehörden

Flaggenlogo vun dat düütsch ISAF-Kontingent vun de Bundswehr in Afghanistan
(persischer Schriftzug: „Düütschland“)

Neben de Bundsflagg gifft dat noch de Dienstflagge der Bundesbehörden (kört: Bundesdienstflagge), deren Verwendung in de Anordnung über die deutschen Flaggen van‘ 7. Juni 1950 fastleggt is:

Die Dienstflagge hat die gleichen Querstreifen wie die Bundesflagge, darauf, etwas zum Mast hin verschoben, in den schwarzen und den goldfarbenen Streifen je bis zu einem Fünftel übergreifend, den Bundesschild, den Adler zum Mast gewendet. Das Verhältnis der Höhe zur Länge des Flaggentuches ist 3:5.

De Bundsdeenstflagg is Symbol vun den Bund un dröfft blots vun Bundsinstitutionen bruukt wurrn. Länner, Gemeenden, Börger un privatrechtlich Institutionen dröfft de Bundsdeenstflagg genauso wenig verwennen as utländsch Personen oder Institutionen. Liekers drapt man faken up Flaggen, de ähnlich as de Bundsflagg sünd, aber statt dat Bundsschild dat Bundswappen in de Midden führt. Dat Bruuken vun disse inoffiziellen Flaggenvariante – se hett in hör Form woll kien hoheitlichen Charakter, kunn aber irrdömlich dorför hollen wurrn – wurrd duld, sofern se en Utdruck vun natschonale Verbunnenheit mit de Bundsrepubliek Düütschland dorstellt (t.B. bi sportlich Grootveranstaltungen).

Repräsentanten vun den Düütschen Bundsdag un vun den Bundsraat führen faken statt de Bundsdeenstflagg de Bundsflagg. Dordör sall hör Legitimation dör da tun hör Verbunnenheit mit dat Volk utdrückt wurrn, dat ja blots de Bundsflagg, nich aber de Bundsdeenstflagg verwennen dröfft.

De Bundspostflagg weer van‘ 7. Juni 1950 bit to’n 31. Dezember 1994 en eegenstännig Bundsdeenstflagg, de blots vun de Düütsch Bundspost un dat entsprekend Ministerium bruukt wurrn drüff.

• 
  3:5 Bundsdeenstflagg, (Teken vun den Bund, jeed annern – t. B. privaten – Bruuk is verboten)
• 
  3:5() (Inoffizielle Variante, bi de privaten Bruuk duld wurrd)
• 
  Deenstflaggen an Kraftfohrtüüch vun högere Repräsentanten vun den Staat
• 
  3:5 Deenstflagg vun de Düütsch Bundspost

Flaggen vun de Seestrietkraften

De düütsch Seekriegsflagg wurrd as Dienstflagge der Seestreitkräfte betekent. Se sücht ut as de Bundsdeenstflagg, is aber as Düppelstander utführt. Dat Bundsschild befin sück etwa in de Midden tüschen den Flaggenstock un den Insnitt, aber en beeten wieder vun de Flaggenstock weg. Dormit ünnerscheed sück de Deenstflagg vun de Seestrietkraften vun de Bundswehr gestalterisch vun fröher Riekskriegsflaggen, de meest dat Düütschordenskrüüz up de Flagg wiesen dee. De Deenstflagg vun de Sestrietkraften lehnt sück dorbi an de Flagg vun 1848 an, as se ok vun de Rieksflotte führt wurrn is. Se steiht dormit in de demokraatsch Traditschoon vun de Paulskarkenregeeren.

De Deenstflagg vun de Seekriegskraften wurr up Anordnungn vun den Bundspräsidenten an‘ 25. Mai 1956 inführt. Se wurrd vun all Kriegsscheep vun de Düütsch Marine un deren Bibooten führt. Ok ständig besett Küstenstatschonen führt de Deenstflagg. Zivil besett Hülpsscheep vun de Marine, Stüttpunkten un Kasernen vun de Bundsmarine führt de Bundsdeenstflagg.

De Kommandoteeken vun de Düütsch Marine stammen in dat Design noch ut de Tiet vun dat kaserriek. De Grundlaag is dat swaart Iesern Krüüz up witten Grund.

Hannelsflagg

As Hannelsflagg wurrd de Flagg bezeichnet, de vun Hannelsscheep un anner Scheep in‘ Besitt as Natschonalflagg hisst wurrd. Dat Recht en Hannelsflagg to führen wurrd dör en staatlich Flaggentüüchnis verleeht. De düütsch Hannelsflagg is de eenfak Bundsflagg (Schwarz-Rot-Gold). De Flagg gifft dat so siet 1950 in de Bundesrepubliek, un siet 1990 in dat gesamte Düütschland.

Enkeld Nahwiesen

Bayerisch Maiboom mit de Flagg vun Düütschland

Literatur

• G. Anrich, A. u. G. Cronford: Das Flaggenbuch. Otto Maier, Ravensburg 1983, ISBN 3-473-38851-3.
• Jörg-M. Hormann, Dominik Plaschke: Deutsche Flaggen. Geschichte, Tradition, Verwendung. Edition Maritim, Hamborg 2006. ISBN 3-89225-555-5.
• Ottfried Neubecker: Heraldik. Wolfgang Krüger Verlag, Frankfurt am Main 1977. ISBN 3-8105-1306-7.
• Peter Reichel: Schwarz-Rot-Gold. Kleine Geschichte der deutschen Nationalsymbole. Beck, München 2005. ISBN 3-406-53514-3.
• W. Smith, O. Neubecker: Die Zeichen der Menschen und Völker. Unsere Welt in Fahnen und Flaggen. Reich Verlag AG, Luzern 1975. ISBN 3-7243-0115-4.
• Veit Valentin, Ottfried Neubecker: Die deutschen Farben. Leipzig 1929.
• Paul Wentzcke: Die deutschen Farben, ihre Entwicklung und Deutung sowie ihre Stellung in der deutschen Geschichte. (Quellen und Darstellungen zur Geschichte der Burschenschaft und der deutschen Einheitsbewegung, 9), Heidelberg 1927, 2. Aufl. 1955.

Weblenken

Flagg vun Düütschland. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• Flags of the World – Germany (engelsch)
• Verordnung über die deutschen Flaggen vom 11. April 1921
• Anordnung über die deutschen Flaggen vom 13. November 1996
• Beflaggungserlass der Bundesregierung vom 22. März 2005
• Corporate Design der Bundesregierung
• „Schwarz-Rot-Gold“ – Symbol der Einheit
• Informationen zu den deutschen Flaggen mit weiterführenden Links und Literaturhinweisen
• Beschreibung der Reichsflagge des Heiligen Römischen Reiches
• Entstehung und Ursprung der schwarz-rot-goldenen Flagge
• Schwarz-Rot-Gold: Das Symbol für die nationale Identität der Deutschen! (PDF) – Dr. Erardo Cristoforo Rautenberg, Generalstaatsanwalt des Landes Brandenburg (2,31 MB)