Naar inhoud springen

Anatole Abragam

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Anatole Abragam
Anatole Abragam
Anatole Abragam
Algemene informatie
Land Frankrijk
Geboortedatum 15 december 1914
Geboorteplaats Grīva
Overlijdensdatum 8 juni 2011
Overlijdensplaats Vitry-sur-Seine
Werk
Beroep natuurkundige, ingenieur, theoretisch natuurkundige, professor, academisch docent, kernfysicus
Werkveld natuurkunde, kernfysica
Werkgever(s) Collège de France, Universiteit Leiden, Universiteit Leiden
Studie
School/universiteit Jesus College, Faculté des sciences de Paris, École Supérieure d'Électricité
Promotor Maurice Pryce
Academische graad Doctor of Philosophy
Militair
Conflict Tweede Wereldoorlog
Persoonlijk
Talen Frans, Engels, Russisch
Diversen
Lid van Royal Society, Académie des sciences, National Academy of Sciences, American Academy of Arts and Sciences, Pauselijke Academie voor de Wetenschappen, Russische Academie van Wetenschappen, Academia Europaea
Prijzen en onderscheidingen Commandeur in het Legioen van Eer, Grootkruis in de Nationale Orde van Verdienste (21 november 1995), Commandeur in de Orde van de Academische Palmen, Gouden Lomonosov-medaille (1995),[1] Lorentzmedaille (1982), Holweck Prize (1958),[2] Matteucci Medal (1992), Eredoctoraat van de Universiteit van Oxford (1976), honorary doctorate of Technion, Fellow of the American Academy of Arts and Sciences, Foreign Member of the Royal Society (30 juni 1983),[3] honorary doctor of the University of Kent
Nominaties Nobelprijs voor de Natuurkunde (1960),[4] Nobelprijs voor de Natuurkunde (1963)[4]
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie bewerken.

Anatole Abragam (Russisch: Анатоль Абрагам) (Grīva (gouvernement Koerland), 15 december 1914 - 8 juni 2011) was een Russisch-Franse natuurkundige die belangrijke bijdragen leverde op het gebied van kernspinresonantie. Hij schreef het boek Principles of Nuclear Magnetism. Abragam werd geboren in Rusland, maar emigreerde in 1925 met zijn gezin naar Frankrijk.

Na zijn opleiding aan de Sorbonne (1933-1936) diende Abragam in de Tweede Wereldoorlog in het leger. Na de oorlog hervatte hij zijn studie aan de École Supérieure d'Électricité en haalde zijn PhD aan de Universiteit van Oxford in 1950, onder leiding van Maurice Pryce. In 1976 werd hij verkozen tot ere-Fellow van de colleges Merton, Magdalen en Jesusvan de Universiteit van Oxford. Van 1960 tot 1985 werkte Abragam als hoogleraar aan het Collège de France. In 1982 werd hij bekroond met de Lorentzmedaille. In 1992 kreeg hij de Matteucci Medal. In 1995 ontving hij de Gouden Lomonosov-medaille van de Russische Academie van Wetenschappen.

  • L'effet Mossbauer (1964)
  • Nuclear Magnetism : Order and Disorder (1982)
  • Principles of Nuclear Magnetism (1983)
  • Electron Paramagnetic Resonance of Transition Ions (1986)
  • Reflections of a Physicist (met Ray Freeman, 1986)
  • Time Reversal : An Autobiography (autobiografie, 1989, oorspronkelijk verschenen als 'De la physique avant toute chose ?')