Naar inhoud springen

De legende van Familie Vos

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De legende van Familie Vos
Regie Bob Wilbers
Producent Lucio Messercola
Scenario Job Römer
Nienke Römer
Hoofdrollen Levi Otto
Buddy Vedder
Manoushka Zeegelaar Breeveld
Imani Ristie
Cinema­tografie Goof de Koning
Productie­bedrijf Messercola Drama
Première 7 februari 2024
Genre kinderfilm
Speelduur 81 minuten
Taal Nederlands
Land Vlag van Nederland Nederland
Opname­locaties Efteling
Opbrengst US$ 687.194[1]
Voorloper De Expeditie van Familie Vos
Kijkwijzer
Bekijk/bewerk dit op Wikidata
Bekijk/bewerk dit op Wikidata
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

De legende van Familie Vos is een Nederlandse film uit 2024 van Lucio Messercola, geregisseerd door Bob Wilbers. Het is het vervolg op De Expeditie van Familie Vos en speelt zich wederom af in de Efteling.[2]

Parkdirecteur Indra houdt een toespraak bij de Dance Macabre, die een nieuwe fase van verbouwing ingaat. Aan het einde van de toespraak spreekt ze Teun nog aan en vertelt hem, dat hij de komende twee weken haar dochter Jamie op sleeptouw mag nemen. Daarna, terwijl ze terugloopt naar haar kantoor, wordt ze aangesproken door Ronny Ruygh, die zijn diensten aanbiedt als spokenjager. Zijn aanbod wordt afgeslagen, waarna 's nachts bewaker Cor wordt aangevallen door een spook. Desondanks gelooft Indra nog steeds niet dat er spoken zijn en weigert Ronny in te huren. Ronny weet echter Teun en Jamie over te halen hem te helpen bij een spokenjacht.

Acteur Personage Opmerking
Zeegelaar Breeveld, Manoushka Manoushka Zeegelaar Breeveld Indra Parkdirecteur
Brom, Frederik Frederik Brom Rikkert Oom van Teun
Brunner, Edo Edo Brunner Cor Efteling bewaker
Cleymans, Clara Clara Cleymans Moniek
Graaf Elly de Graaf Oppas
Kuyper Raymonde de Kuyper Tante Ada Tante van Teun
Messercola, Lucio Lucio Messercola Bewaker
Otto, Levi Levi Otto Teun Hoofdrolspeler
Ristie, Imani Imani Ristie Jamie dochter van de parkdirecteur
Vedder, Buddy Buddy Vedder Ronny Ruygh
[bewerken | brontekst bewerken]