Drosera peltata
| Drosera peltata | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Drosera peltata Thunb. (1794) | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Drosera peltata op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Drosera peltata is een overblijvende, vleesetende plant uit de zonnedauwfamilie (Droseraceae). Het is niet zeker of het om een enkele, zeer variabele soort gaat of een aggregaat van meerdere verwante soorten. De soortaanduiding peltata is Latijn voor 'peltaat' ('schildvormig'). In de plantkunde wordt hiermee bedoelt dat de bladsteel in het midden van het blad is gehecht.
De plant heeft een relatief groot verspreidingsgebied en komt voor in Australië, Nieuw-Zeeland, India en een groot deel van Zuidoost-Azië. De plant overleeft de droge periodes doordat een knol ondergronds overzomert.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]
Drosera peltata is een kruidachtige vaste plant die ongewervelden dieren vangt met kleverige bladeren. Het kleefstof bevat ook verteringsenzymen, waaronder nepenthesine. Dit enzym is behalve in de bladeren van D. peltata alleen in de vloeistof van Nepenthes-vangbekers aangetroffen.[1]
De knol bevindt zich meestal vier tot zes centimeter onder de grond. De meeste knolvormende zonnedauwsoorten groeien als lage bladrozetten, maar D. peltata groeit met een opgerichte stengel. De hoogte van de plant is deels afhankelijk van de ondersoort. D. p. auriculata kan een hoogte bereiken van 50 centimeter, terwijl andere vormen slechts 5 tot 10 centimeter worden.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Drosera peltata heeft het grootste verspreidingsgebied van alle bekende knolvormende zonnedauwsoorten. De plant komt voor in het zuiden, oosten en zuidwesten van Australië, Tasmanië, Nieuw-Zeeland, India en een groot deel van Zuidoost-Azië, inclusief de Filipijnen. De typische habitats zijn vorstvrije open vlaktes met licht kreupelhout, in zich herstellend bos en langs wegbermen.
- ↑ (en) K. Takahashi, M. Tanji, C. Shibata (2007). Variations in the content and isozymic composition of nepenthesin in the pitcher fluids among Nepenthes species. Carnivorous Plant Newsletter 36 (3): 73–76.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Drosera peltata op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
· 
· 
