Edmund White
Edmund White (1940) is een Amerikaanse schrijver. Hij was een pionier in de homo-literatuur en -essays. Zijn roman A Boy’s Own Story (Het verhaal van een jongen), wordt gezien als een klassieker in de homo-literatuur. In 2018 ontving hij de PEN/Saul Bellow Award for Achievement in American Fiction.[1]
Leven en werk
[bewerken | brontekst bewerken]
Edmund White werd geboren in 1940.[2] In de jaren 1960 en 1970 woonde hij in New York.[3] Hij hoorde bij de eerste generatie Amerikaanse schrijvers die volledig schreven vanuit een homoseksueel standpunt.[1][4] In zijn romans en essays beschreef hij het homoseksuele leven en onderzocht hij de homoseksuele identiteit.[1][5] Samen met onder meer Andrew Holleran behoorde hij tot het schrijverscollectief The Violet Quill, en was hij een van de pioniers van de homo-literatuur.[4][6] Zijn roman A Boy's Own Story (Het verhaal van een jongen), wordt gezien als een van de eerste coming-out-romans.[1] De roman wordt gezien als een klassieker in de homo-literatuur.[2][4] A Boy's Own Story vormt met The Beautiful Room Is Empty (De lege kamer) en The Farewell symphony (De Afscheidssymfonie) een trilogie. Naast romans schreef hij in 1980 een van de eerste homoreisgidsen met zijn reismemoires door de VS, en in 1977 met The Joy of Gay Sex, het eerste homoseksuele sekshandboek.[1][7] Hij schreef onder meer artikelen voor Time en Vogue.[8] Edmund White woonde jarenlang in Parijs, hierover schreef hij onder meer de roman The Flâneur (De flaneur).[1]
AIDS
[bewerken | brontekst bewerken]Edmund White schreef veel over de AIDS-crisis en de impact daarvan,[1] onder meer in The Married man (De gehuwde man) en The Darker Proof (De Donkere kant).[9][5] Al op jonge leeftijd werd hij besmet met HIV, maar maar de ziekte heeft bij hem nooit doorgezet.[2][9] Veel van de schrijvers van de Violet Quill werden besmet met HIV en overleden aan AIDS.[6] White beschreef de AIDS-crisis vanuit een mannelijk homoseksueel perspectief. "Het is belangrijk dat schrijvers hun lezers duidelijk maken - en in het bijzonder heteroseksuele lezers - hoe het is om als een homoseksuele man over AIDS na te denken, hoe het is om seropositief te zijn, kortom, hoe het is om al deze morele vragen en psychologische problemen het hoofd te bieden." zei hij hierover.[5] Edmund White was mede-oprichter van de Gay Men’s Health Alliance en werkte voor AIDES.[1]
Nederlandse vertalingen
[bewerken | brontekst bewerken]In 1981 werd Nocturnes voor de koning van Napels ( Nocturnes for the King of Naples) zijn eerste boek dat in het Nederlands werd vertaald. Hierna werden nog 6 van zijn romans en verhalenbundels in een Nederlandse vertaling uitgebracht, onder meer de trilogie Het verhaal van een jongen, De lege kamer en De Afscheidssymfonie.
Persoonlijk leven
[bewerken | brontekst bewerken]In 2013 trouwde Edmund White met zijn vriend Michael Carroll.[10]
Bibliografie (in vertaling)
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar (origineel) |
Titel (origineel) |
Titel vertaling (Nederlands) |
Jaar (vertaling) |
Uitgever (vertaling) |
ISBN (vertaling) |
Vertaler |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1978 | Nocturnes for the King of Naples | Nocturnes voor de koning van Napels | 1981 | Veen uitgeverijen | 9060454839 | Marijke Emeis |
| 1982 | A boys own story | Het verhaal van een jongen | 1984 | Veen uitgeverijen | 9020412213 | René Kurpershoek |
| 1988 | The beautiful room is empty | De lege kamer | 1988 | Veen uitgeverijen | 9020422855 | Jan Fastenau |
| 1997 | The farewell symphony | De afscheidssymfonie | 1998 | Uitgeverij Contact | 9025423566 | Rob van der Veer en Marianne Verhaart |
| 2000 | The married man | De gehuwde man | 2000 | Atlas-Contact | 9025496679 | Anneke Goddijn en Servaas Goddijn |
| 2001 | The flâneur | De flaneur | 2002 | Atlas-Contact | 904500562X | Susan Janssen |
Samenwerkingen:
| Jaar (origineel) |
Titel (origineel) |
Titel vertaling (Nederlands) |
Jaar (vertaling) |
Uitgever (vertaling) |
ISBN (vertaling) |
Vertaler | Bijzonderheden |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1987 | The darker proof | De donkere kant | 1988 | Veen uitgeverijen | 9020422952 | Bert Snoey | Geschreven samen met Adam Mars-Jones |
- ↑ a b c d e f g h Obe Alkema, Het leven van homo’s lijkt volstrekt niet op dat van hetero’s’. NRC (20 juni 2019). Geraadpleegd op 1 december 2024.
- ↑ a b c Doeke Sijens, Recensie: Edmund White – Inside a Pearl. My Years in Paris. Tzum (12 augustus 2014). Geraadpleegd op 1 december 2024.
- ↑ Arie Storm, De aarzelende generatie. De Groene Amstrerdammer (1 december 2021). Geraadpleegd op 12 december 2024.
- ↑ a b c Rich Ascroft, In gesprek met Edmund White. Gay News (18 maart 2002). Geraadpleegd op 1 december 2024.
- ↑ a b c Bas Heijne, Gesprek met Edmund White ‘De homoseksueel is de klassieke vijand van de familie’ De nadrukkelijk politieke stellingname van een ‘gay writer’ na AIDS. Vrij Nederland (1987). Geraadpleegd op 12 december 2024 – via DBNL.
- ↑ a b Gert Hekma, Hoe aids het culturele leven verstoorde. Gay News (28 juli 2010). Geraadpleegd op 1 december 2024.
- ↑ (en) Edmund White. Lyceum Agency. Geraadpleegd op 12 december 2024.
- ↑ (en) Alexander Matthews, Author Edmund White on Capturing The Gay Experience. The last Word (12 juni 2019). Geraadpleegd op 1 december 2024.
- ↑ a b Hanna de Heus, Edmund White’s ‘Een gehuwde man’ geeft een prachtig tijdsbeeld van de jaren tachtig. Trouw (27 februari 2021). Geraadpleegd op 1 december 2024.
- ↑ (en) John Wiener, https://www.thenation.com/article/archive/qa-edmund-white/. The Nation magazine (2014-04--14). Geraadpleegd op 13 december 2024.